MADEM | texting

5.6

amaçsız bir bölüm
NOT : EVLENMEDEN BEBE YAPTIRMICAM!

🎶

"Hastamızın durumu gayet iyi. Bugün taburcu edebiliriz kendisini, geçmiş olsun tekrardan."

Doktorun dedikleriyle rahat bir nefes aldım. 5 gündür hastanede duruyorduk. 3 gece ben kalmıştım sonra bir gece Arzu teyze benim dinlenmem için gelmişti. İtiraz etsem de Anıl beni eve gidip dinlenmeye ikna etmişti. Ertesi gün dayanamayıp yine gelmiştim yanına.

Anıl sabırsız bir şekilde yataktan kalkmaya çalıştığında onu durdurdum. Hemşire daha kolundaki iğneleri çıkarmamıştı, nereye gidiyordu ki? Endişeyle baktığımı gördüğünde hareketini durdurup yatağa geri uzandı. Hemşire kolundaki iğneleri çıkarmaya başladığında bakamayarak kafamı çevirdim.

Sonra hemşire sessiz bir şekilde odadan ayrıldı. Anıl daha fazla sabredemeyip ayaklandı. Dolaptan eşyalarını alıp odanın banyosuna doğru adımladı. Ben de eşyalarımı toplayıp onun hazırlanmasını bekledim. Kapının tıklatılıp açılmasıyla içeriye Arzu teyze, Orhan amca, Melis ve Ozan girdi.

"Banyoda, çıkmak için hazırlanıyor." dedim bilgi verme amacıyla.

Arzu teyze beni kafasıyla onaylayıp bir koltuğa oturdu. Anıl banyodan çıktıktan sonra karşısında annesini görmesiyle duraksasa da yanına gidip sarıldı. Sonra babasına sarıldı. Ozanla tokalaştıktan sonra Melis'in saçlarını karıştırarak kendisine çekti.

Melis sıkı sıkı sarıldığında hafif bir acı sesi duydum Anıl'dan. İçimdeki Melis'i çekip alma düşüncesini bastırdım. Melis de panikle geriye çekildi zaten. Sonra Anıl bana döndü endişeli ifademi görmesiyle gözlerini yumup geri açtı, bir şey yok der gibi.

Hastaneden çıkış işlemlerini yaptıktan sonra hep birlikte Orhan amcanın kullandığı arabaya binmeye çalıştık. Anıl'ın koltuğa dik oturduğu için canının yandığını gördüm. "Anıl sıkışıcaksan birimiz Ozan'nın arabasıyla gelsin, o da gelicek sonuçta." diye sordum. Melis'in istekli olucağına adım kadar emindim.

"Ben gidebilirim isterseniz." dedi Melis beni şaşırtmayarak. Daha arabaya binmemişti, elini her an bırakıcak gibi kapının kolunda tutuyordu. Babası bindiği şöför koltuğundan indi.

"Sen geç içeriye ben giderim. Hanım sen sürersin bizim arabayı. Ozan hadi bin bakalım."

Gülmemek için dudaklarımı ısırırken Melis heyecanını yüzünden silip kafa salladı. Anıl'ın yanına oturduğumda kolunu açıp kafasıyla yaslanmamı gösterdi. Kafamı hayır anlamında iki yana sallasam da doğrulup beni kendisine çekti. Kafam kolunun üstüne düştüğünde saçlarımdan öptü.

"Canın acıyor Anıl." diye fısıldadım.

"Senin dokunduğun hiçbir yer acımıyor." dedi o da fısıldayarak.

Üstüne ağırlığımı vermemeye çalışarak omzuna yaslandım. Annesinin dikiz aynasındaki gözleriyle karşılaştığımda yaslandığım yerden kalkmaya çalıştım. Anıl beni durdurup boğazını temizledi. Annesi üstümüzden gözlerini çekerken ben utançtan kızarmaya başlamıştım.

Kafamı yana çevirmemle bana bakan iki güzel gözle karşılaştım. Gülümsediğinde gözleri kısıldı. Uzanıp yanağımı öptüğünde hızla gözlerimi yine aynaya çevirdim. Arzu teyzenin bakmadığını gördüğümde Anıl'a döndüm.

"Napıyorsun?" dedim kızgın bir sesle. Kulağıma yanaşıp konuştu.

"Öpemez miyim sevgilimi?"

"Öpersin tabi de burada değil." diye fısıldadım. Yüzüne bir sırıtış yerleştirirken yanağımdan makas aldı. Sessiz geçen araba yolculuğunda biraz da olsa gözlerimi dinlendirdim. Arabanın yavaşlamasıyla alnımda muhtemelen Anıl'ın olduğunu tahmin ettiğim dudakların baskısını hissettim.