MADEM | texting

4.1

bölüm şarkısı : mor ve ötesi - sevda çiçeği

bölüm 600 kelimeden 2000 e çıktı umarım saçmalamamışımdır amin. Varsa bir hata söyleyin de düzelteyim okuyamadan paylaşıyorum şu an.

bölüm ithafı gokcenur18

🎶

Annemleri yolcu ettikten sonra bavulumu hazırlamış Anıl'ın gelip beni almasını bekliyordum. Koca bir hafta düşünmüştüm ama nereye gideceğimizi bulamamıştım. İnatçı keçi başka ipucu da vermemişti.

Kapının zili çaldığında bavulu sürüyerek kapıya kadar getirdim. Kapıyı açtığımda Anıl karşımda sırıtıyordu. Kollarımı boynuna dolayıp kokusunu içime çektim. Annemler varken çok sık görüşemiyorduk. Anca ben onlara gidiyordum. O zaman da onun annesinden kaçıyorduk.

Ayrıldığımızda bavulumu eline aldı. Ben de kapıyı kilitledim. El ele tutuşup arabaya yürüdük. Bavulu bagaja koydu ben de ön koltuğa yerleştim. Arabaya bindiğinde park ettiği yerden ayrıldı. Kontrolünü sağladığında bir elini direksiyondan çekip elimi tuttu.

"Nereye gidiyoruz Anıl."

"Az kaldı sabret."

Bir haftadır aynı soruyu soruyordum. O da ısrarla aynı cevabı veriyordu. Daha fazla üstüne gitmemeye karar verdim dediği gibi az kalmıştı. Boştaki elimle radyoyu çalıştırdım. Çıkan şarkıyla Anıl elimi tutup öptü. Birlikte şarkıya eşlik etmeye başladık.

Sessiz sedasız, açardın gecelerde
Kimse bilemez, göremez kuytularda
Sonsuz ve dipsiz, sevdalarda duygularda
Sakin, kimsesiz ve sahipsiz uykularımda

Şimdi artık, seni koklar yalnızlığım
Seni arar, seni sorar sevda çiçeğim
Şimdi artık, seni koklar yalnızlığım
Seni arar, seni sorar sevda çiçeğim

Araba yavaşladığında havaalanına geldiğimizi anladım. Arabayı park edip bavulları çıkardı. Araba burda mı kalıcaktı biz yokken?

"Araba nolucak?"

"Ozana söyledim, gün içinde gelip alıcak."

Büyük kapılardan geçerek bekleme alanındaki koltuklara oturduk. Birkaç anons yapıldığında kolunun altından çıkıp ayağa kalktım. Heyecandan yerimde duramadığımı gören Anıl da sırıtıyordu. Anıl biletlerimizi görevliye gösterdi. Binmemiz gereken uçağa ilerledik. Koltuklara oturduğumuzda cam kenarını bana ayırmıştı. Yüzü solmuş, biraz uykusuz gözüküyordu. Kafasını omzuma çektim.

"Uyu sen ben seni uyandırırım gelince." dedim. Onaylayıp başının ağırlığını vermemeye çalışarak omzuma yasladı, kollarıyla da kolumu sardı. Ben de kafamı onun üstüne koydum. Pilotun sesi uçakta yankılandığında Anıl'ın uyuduğunu anladım. Uçak Muğla'ya gidiyordu.

Bir buçuk saatlik yolculuğun sonunda Muğla'ya inmek üzereydik. Elimi Anıl'ın yanağına koyup yeni çıkmaya başlamış sakalını okşadım. Mırıldanmaya başladığında yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Zorlansa da gözlerini araladı. Kafasını kaldırıp bana baktığında gülümseyerek konuştum.

"Muğla'ya geldik?"

"Sen nerden anladın?" dediğinde pilotun sesi tekrar duyuldu. Muğla'ya iniş yaptığımızı ve kendilerini tercih ettiğimiz için teşekkür ettiğini söyledi. Kaşlarımla hoparlörü işaret ettiğimde kafasını iki yana salladı.

Eşyalarımızı alıp havaalanından ayrıldık. Sürprizini anlamıştım ama söylemeyecektim. Üzülsün istemiyordum. Taksi yolunu ezbere bildiğim eve doğru ilerlerken başımı Anıl'ın omzuna yasladım.