MADEM | texting

5.2

arkiler beni gaza getiriyonuz böyle bir bölüm yoktu dün
şimdi Melis ve Ozan'a texting geleyo

bölüm ithafı eda_esr , saturnllukizzz
ve tüm MelOz shipperlaraa.

🎶

Melis : Nasılsın?

Ozan : iyiyim, sen?

Melis : iyi ben de

Melis : teşekkür ederim verdiğin zaman için

Ozan : bir karara ulaşabildin mi

Ozan : ya da söylemesen mi vazgeçtim

Ozan : amaaan söyle gitsin

Ozan : ödüm kopuyo Melis

Melis : gülmemem lazım ama

Melis : kusura bakma

Melis : MXMSMSÖSZÖMSÖSÖŞXĞ

Ozan : tamam güldün eğlendin

Ozan : söyle hadi yoksa düşüp bayılacağım

Melis : gerilim yaratmak hoşuma gitti

Ozan : acun musun sen??

Ozan : Meliscim söyler misin artıık

Melis : peki tamam

Melis : müsaitsen buluşabilir miyiz?

Ozan : on dakikaya sizin kapının önündeyim

Melis : hay maşallah

🎶

Ozan nasıl olduğunu bile anlamadan yedinci dakikada Melislerin evinin olduğu sokağa gelmişti bile. Nefesini düzene sokmak için kendisine biraz süre tanıdı. Sonra derin bir nefes alıp ağır adımlarla ilerlemeye başladı. Bundan sonrası onun için gitmesi zor bir yoldu.

Gözleri bir çift ela göze takıldığında kalbi yine gümbürdemeye başlamıştı. Az önce koşmanın verdiği heyecan bunun yanında yok sayılırdı. Gözlerini ayırmadan yanına ulaştı. Boğazını temizleyip sesinin temiz çıkmasını sağladı.

"Selam." diyebildi Ozan. Ağzından çıkan tek kelime bu olmuştu. Melis ise heyecanla gülümsedi.

"Selam, sağ ol hemen geldiğin için." Ozan onun neşesini fark edemeyecek kadar telaşlıydı. Birazdan alacağı cevabı tahmin etmek, her içi yandan da kalbine iyi gelmiyordu.

Melis birkaç gün önce oturdukları banka doğru adımlamaya başladığında Ozan da arkasından sessizce onu takip etti. O günkü gibi oturduklarında zaman dışında değişen hiçbir şey yoktu. Ozan yine kendisini kitlemiş sakin olmaya çalışıyordu. Melis yine bir bekleyiş içindeydi, bu sefer Ozan'ın rahatlamasını bekliyordu.

"Sakin ol biraz da konuşmaya başlayayım." dedi Melis. Ozan son bir derin nefes alıp yüzünü Melis'e döndü. Konuşmaya odaklanacaktı eğer Melis'in gözlerine takılı kalmasaydı. Gözleri büyülü gibi etkisi altına almıştı Ozan'ı.

"Sen o gün bir daha yapamayabilirim diyerek bana sarılmıştın. İtiraf etmem gerekirse daha önce hiç bu kadar heyecanlanmamıştım biri bana sarıldığında." Ozan duyduklarının mutluluğuyla yüzüne ufak bir gülümseme yerleştirdi. Konuşma beklediğinin aksine iyi başlamıştı.

"Ben, bize bir şans vermeye karar verdim. Seni daha fazla bekletmek istemiyorum ve seni arkadaş olarak görmediğimin farkındayım." Melis uzanıp Ozan'ın elini tuttu. Kızın bu temasıyla Ozan'ın içi ürperse de belli etmemeye çalıştı. Dediklerini idrak etmeye çalışıyordu.

Melis ayağa kalkıp gitmeye çalıştığında Ozan sonunda kendine gelip onu kolundan çekerek durdurmaya çalıştı. Bu da alışkanlık haline gelmişti. Acaba canını acıtıyor muyum? diye düşündü Ozan. Melis direnmeden durdu.

"Madem bir şans verdin o zaman gitmeden seni öpmeme de izin ver." dedi Ozan kızın gözlerine bakarken. Melis yanağını Ozan'a çevirdiğinde uzanıp dudaklarını hafifçe yanağına değdirdi. Öpmeyi bırakıp kendini çok az geriye çekti. Melis'in hemen yanındaki beden yüzünden kalbinin ritmi hızlanmaya başladı.

Bir süre daha öyle kaldıktan sonra Melis dayanamayıp kafasını Ozan'a çevirdi. Aralarındaki az mesafe yüzünden burunları birbirine değiyordu. Ozan'ın bakışları gözlerinden dudaklarına kaydığında Melis'in karnında bir şeyler hareketlenmeye başladı.

Ozan Melis'e yaklaşıp aralarındaki o küçük mesafeyi de kapattı. Melis'in elleri havaya kalktığında Ozan için iki seçenek vardı. Ya omzundan ittirecek ve tüm şansını kaybedecekti ya da kollarını boynunda sarıcaktı. O sırada Melis de istemsizce kaldırdığı elleriyle ne yapması gerektiğini düşünüyordu.

Sonunda parmakları Ozan'ın ensesini kavradığında ona karşılık vermeye de başladı. Ozan onun bu hareketiyle belinden tutup kendisine doğru çekti. Yumuşak başlayan öpüşmeleri birden sertleşirken Melis de Ozan'ı kendisine doğru çekti. Ozan yavaşça dudaklarından ayrıldığında yaptığı şeyi yeni fark ediyordu.

Gözlerini Ozan'ın dudaklarından çekip gözlerine baktığında sertçe yutkundu. Ozan'ın baş parmağını az önce öptüğü kırmızı dudakların üstüne koydu. Melsin kalbi yerinden çıkıcak kadar hızlı atıyordu. Panikle Ozan'ı omzundan ittirip kendinden uzaklaştırdı. Sonra da arkasına bakmadan eve girdi.

Kapının karşısındaki aynada kendine baktığında yanakları al al olmuştu. Parmaklarını ne kadar çabalasa da Ozan'ın öptüğü alt dudağında gezdirmeden duramadı. Babasının ona seslenmesiyle kendisini toparlayıp odasına doğru adımladı.

🎶

Melis : neden öptün ki beni

Melis : çok ani ve erkendi

Ozan : karşılık verdin ama

Melis : hayııeir

Melis : refleksti o bir kere

Ozan : seni her öpene refleks olarak karşılık mı veriyorsun?

Melis : evet?

Melis : hayır!

Melis : bilmiyorum

Ozan : mxmsösmxmslsöxös

Melis : gülme Ozan

Ozan : gülmüyorum zaten

Melis : yalancı

Melis : gidiyorum ya ben

Ozan : git bakalım

Ozan : Melis

Ozan : seni seviyorum (görüldü)

🎶

kızın aklını aldın Ozi bey

ben de Ozi istiyorum
Anıl da istiyorum
hepsinden istiyorum