05** : madem seni çok istiyorlardı
05** : öylece ortaya koymasalardı
05** : aldım bi kere geri vermeyeceğim
05** : aşığım, mutluyum, vazgeçmeyeceğim...
Rehberine kayıtlı olmayan bir numaradan en sevdiği şarkının sözlerini mesaj olarak alan Çiçek, nu...
önceki bölümün devamı olucak genelde birkaç gün atlayıp yazıyordum. İyi okumalar.
fotoğraflar temsili.
🎶
Sabah güneşi camdan yüzüme vurduğunda yüzümü limon yemiş gibi ekşittim. Ellerimle gözümdeki çapakları temizlerken oldukça yumuşak bir şeyin üstünde yattığımı fark ettim. Gözümü tamamen açtığımda Anıl beni dizine yatırmış kafasını cama dayamış uyuyordu.
Muhtemelen akşam kafası güzel olduğu için hatırlamayacaktı. Ben de yüzüne vurmamaya karar verdim. Kendine gelince nasıl olsa kalkar ön koltuğa geçerdi. Tekrar gözlerimi kapatıp uyuyormuş numarası yapmaya başladım. Bir süre öyle durduktan sonra Anıl'ın esnediğini duydum. Belimdeki eliyle karnımı okşadı. Sonra elini saçlarıma getirdi. Saçımla ne alıp veremediği vardı acaba?
Parmakları saçımda dans etti. Kendi kendine bir şeyler mırıldandı, duyamayacağım kadar kısık bir sesle. Saçımda hissettiğim şey varla yok arası bir baskıydı. Belki de beni uyandırmamak için bu kadar narin davranıyordu. Kalkmak istesem de bacaklarım bana uymuyordu, vücudum kilitlenip kalmıştı.
Onun da kalkmayacağını anlayınca kıpırdanıp yeni uyanmış havası vermeye çalıştım. Elini hızlıca saçımdan çekerken oturduğu yerde dikleşti. Ben de tamamen dizinden kalkıp kafamı diğer cama yasladım. Bana gülümseyerek baktığında kaşlarım her zamanki gibi çatıktı.
"Günaydın."
"Günaydın. Gidelim mi artık?" dedim. Kafasını sallayarak beni onayladı ve ön koltuğa geçti. Cebinden telefonunu çıkarıp şifresini girdiğinde şaşırdım.
"Senin şarjın bitmemiş miydi?"
"Seni birazcık kandırmış olabilirim. Dün benim için önemliydi. Seninle olmak istedim. Kızma lütfen."
Biliyorum dün akşam mahsur kaldığımız için doğum gününe birlikte girmiştik. Büyük ihtimalle hatırladığımı düşünmüyordu ve hatırlatmayacaktı. Ben de kutlayıp kutlamamak konusunda emin değildim.
"Her neyse olan oldu zaten. Hadi gidelim."
Elindeki telefonu elime tutuşturduğunda anlamazca ona baktım. Galeride Papatya'm diye bir klasörü açmıştı ve içinde benim resimlerim vardı.
"Sana göstermek istedim. Zorlamıyorum seni istersen bak ama bakmanı isterim."
Kafamı belli belirsiz salladım. Arabayı çalıştırdı ve geldiğimiz yolu dönmeye başladık. Galerinin içini deli gibi merak eden yanım arsızlığımı kullanıp resimlere bakmaya başladı. İlk resimde onların mutfağındaydım. Hatırladığım kadarıyla iki sene önce falandı. Elimde muhtemelen Anıl'ın bir kitabı vardı. Masada oturmuş onu okuyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son fotoğraf yakın zamanda çekilmişti. Anneannemin vefat ettiğini öğrendiğim gün birlikte yatmıştık. Ben onun göğüsüne sığınıp ağlamıştım. Ne ara çekmişti ki bunu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Resimlere bakmayı bitirdiğimde telefonu Anıl'a geri uzattım. Almadı.
"Bir tane daha var. Daha ekleyemedim daha klasöre." dedi.
Galeriye tekrar girip baktığımda yavaşça dudaklarım kıvrıldı. Dün akşam çekilmiş bir fotoğrafımız duruyordu. Ben onun dizine yatmıştım Anıl da başını cama yaslamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafı klasöre ekleyip galeriden çıktım. Kendimi toparlayıp telefonu hızla geri uzattım. Sonra başımı cama çevirip geri kalan zamanda yolu izledim. Evimin sokağına geldiğimizde arabayı durdurup arkasına döndü.
"Teşekkür ederim Çiçek. Bir daha seni böyle bir durumda bırakmayacağım söz."
Kafamı tamam anlamında salladım. Ceketimi alıp arabadan indim. Kapıyı kapatırken "İyi ki doğdun Anıl." dedim. Bir saniye de olsa şaşkınlıkla gözlerinin parladığını gördüm. Çok beklemeden arkamı dönüp eve girdim.
🎶
Seviyorsuuun sen de öyle saklama gözlerin ele veriyor seni
Şimdi diyebilirsiniz neden bu bölümü 28 Aralık'ta paylaşmak için tutturdun. Benim için önemli birinin doğum günüydü. Doğum günüydü diyorum çünkü şu an hayatta değil. İlk kez doğum gününü kutlayamıyorum. Ben İzmir de yaşıyorum. Hepinizin duymuşsunuzdur zaten, geçen aylarda büyük bir deprem olmuştu. İlkokul arkadaşım ve annesini kaybettim o depremde. Bugün onun anısını yaşabilmek için bu özel günü Anıl'a armağan ediyorum. Onun yerine sen yaşa Anıl, doğum günün kutlu olsun.
