C-ESARET+18 (2020)

CESARET(+18)/ Hazırlık +🔞

🔞 Bölüm 18 yaş ve üzeri sahneler içermektedir. Okumak istemeyenler lütfen bir sonraki bölüme geçsin.

Bölüm içinde önemli kısımlar olacağı için oldukça ayrı tutmaya çalışacağım +18 lik kısımları.

Bölüm arasında, devam edebilirsiniz, uyarısı görürseniz, oradan okumaya başlayabilirsiniz.

Hepinize güzel ve etkileyici okumalar dilerim. 💜

🍷

Evet, ben masum bir kızdım ama bir zamanlar. Şimdi kendimi kandıracak kadar usta bir yalancı, insanları kullanmaktan çekinmeyecek kadar vicdansız olabiliyordum. Yine görüntüm, psikolojik sorunları olan masum bir kızdan fazlası değildi.

Ben söylemedikten sonra kim bilebilirdi içimi? İçimdeki sesin bana neler fısıldadığı... Mesela tam şuan da, Barkın dudaklarımı hırsla öperken, elleri kalçalarımı kavramışken, zihnimde bana fısıldayan bir ses olduğundan habersizdi.

Ben mi? O sesi umursamayacak kadar gücümü toplamıştım. Çünkü bu oyunun sonu yaklaşmaya başlamıştı. Son darbeyi ben yapacaktım, zihnime! Onu şaşırtacaktım.

Barkın güç toplamama neden olan en büyük etkendi. Onu kullanıyordum, güçlü olmam için buna ihtiyacım vardı. Zihnindeki ses Barkın'dan korkmaya başlamıştı çünkü. Barkın'ın bende bıraktığı etki zihnimdeki sesleri bastırıyordu.

Bastırıyordu... Susturmuyordu!

Yine de yaptığı, istemeden yaptığı bu şey bana yardımcı oluyordu.

Fısıltılar doluyordu kulağıma ama o kadar güçsüzdüler ki, kucağında seviştiğim adamın bana verdiği güçle başa çıkamazlardı.

Ben kendimi bulalı çok olmuştu. Barkın'a söylememiştim sadece. Söyleyemezdim, bana gösterdiği bu ilginin bitmesini göze alamazdım. Korkaktım ben, sevilmemekten korkardım. Seven birinin ansızın sevmemesinden korkardım. Haklıydım, çok fazla hemde.

Bu oyunda bencil olmak gerekiyordu. Önce kendimi kurtarmalıydım ki sonra istediğimi rahatça yanıma alabileyim. Belki de ondan bir parça, hatıra da olabilirdi. Mavi bana denizleri, gökyüzünü bırakmıştı.

Barkın bırakmak zorunda kalsın istemezdim. O, beni severken güzeldi, iyiydi. Böyle kalması gerekiyor. Aramızdaki sessiz anlaşmanın kurallarını bozarsa, canım yanardı. Canım yanarsa... Yakmaktan çekinmezdim.

🔞

Dudaklarımızı soluklanmak için ayırdım ve beni tuttuğuna emin olduğum için arkama doğru uzandım. Masanın üzerinden içkisini alıp, doğruluğumda bana bakıyordu. Rahat oluşumdan, beklenti kırıklığına uğrayacağını sanıyordu ama sadece kafamı bozmaya çalışıyordum. Ona onun gibi karşılık verebilmem için kafamın onun kadar güzel olması gerekiyordu. O ayıkken bile güzeldi, bense onun gibi olmak için sarhoş olmalıydım.

İçkiden bir yudum alıp, geri kalanını içirmek için Barkın'ın dudaklarına yasladım bardağı. Dudaklarını araladığında, yavaşça bardağı kaldırdım. Başını geriye atıp, içkisini içerken açıkta kalan boğazına baktım. Yutkunduğunda hareketlenenen adem elmasına takıldım. Fırsatı değerlendirip, son yudumunda başımı eğip, adem elmasını öptüm. Dudaklarımın altında hareket ettiğinde hoşuma gitmişti. Elimdeki bardağı rastgele koltuğun üzerine attım ve ellerimi ensesinde birleştirdim.

Dudaklarımın arasındaki adem elmasına bir öpücük bırakıp, hafifçe ısırdım ve geri çekildim. Başımı usulca kaldırdığımda gözgöze geldik, etkilendiği belliydi. Hassas nokta olmalıydı. Ensesindeki bir elimi yüzüne kaydırdım. İnceleyerek, parmaklarımı yüzünde dolaştırdım. Kaşlarına, burnuna, yanağına, dudaklarına... Parmaklarım dudaklarının üzerinde gezinirken, çenesine uzun bir öpücük bırakıp, soluklanarak geri çekildim.