C-ESARET+18 (2020)

CESARET(+18)/ İntikam Ateşi 2.

Finale geri sayımı bu bölüm itibari ile başlatıyorum...(6.)

Sizde beğenmeden okumayın, mükemmel hayalet taklidi yapıyorsunuz.

Hepinize güzel ve etkileyici okumalar dilerim...💜

Bu bölüm, şarap tadında olacaktır.

🍷

Kapımın hemen önündeki kalabalığa karışan telsiz sesleri kulağıma iliştiğinde gülümsedim. Benim kararımın zamanı gelmişti artık. Uzandığım yatakta doğrulup, odamın penceresini açarken, kapım açıldı ve içeri önce doktorum, hemen yanında hemşiresi ile girdi. Ardından gelen iki polis memuru ile kaşlarımı çattım. Şaşırmış gibi yapmam gerekiyordu, işin arkasında ben yokmuşum gibi. Öyleki, ben el atmasam kimsenin gerçeği araştıracağı da yoktu. Polisler ve mükemmel kanun savunucaları savcılar dahil...

"Reha Hanım?"

Bir polis memuru sorusunu yönelttiğinde, başımı salladım ben olduğumu belirtmek için. Yanındaki polis ise tanıdık gelmişti, beni sorgulayandı. Onu görünce yüzüme bir gülümseme yerleştirip, kaşlarımı kaldırdım. Şaşırmış gibi yapıyordum fakat sahte olduğunu o kesinlikle çok iyi anlamıştı.

"Bir sorun mu var?"

Yüzümdeki ifadeyi hafif tedirginliğe bırakıp doktoruma baktım. Hafif bir tebessümle polis memurlarını gösterdi.

"Seninle konuşmak istiyorlar, kendini iyi hissediyor musun?"

Biraz durup, başımı salladım sakince. İyi hissediyordum, fazlasıyla hemde.

"İyiyim."

Başını salladı ve polislere döndü.

"Fazla üstüne gitmemeniz gerekiyor, söylediğim gibi. Gerekli durumda seslenmeniz yeterli."

Doktorumun, bazen sırf işimi kolaylaştırmak için yaptığı şu konuşmalar, hoşuma gidiyordu. Onlar odadan çıkarken, ben yatağıma ilerledim ve kenarına oturdum. Ellerimi yatağın yanlarıma koyup, ayaklarım yerle temasını kestim ve hafifçe salladım. Bakışlarım iki polisinde üzerinde gezindi. Beni sorgulayan, önce atıldı. Sonuçta bir samimiyetimiz vardı.

"Sana birkaç soru soracağız."

Gözlerimi kırpıştırdım.

"Ama size sorguda her şeyi anlatmıştım, neden tekrar geldiniz ki?"

Yatağımın yanındaki tekli koltuğa oturdu ve diğer polis memuru da kısa bir süreliğine dışarı çıkıp, kendine sandalye alarak geri döndü. Önüne bir defter çıkarıp, konuştuklarımızı not alacağını belli ederken sorumun cevabını almak için tekrar polise baktım.

"Sorgunun geçerliliğini yitirdiğini bilmelisin, kliniğe gönderildiğin için mahkeme karara varmamıştı zaten. Bu yüzden suçlu olduğun ya da olmadığın konusunda bir yargıya varılmadı..."

Ben bunu zaten biliyorum polis. Siz biraz geriden geliyorsunuz.

"Ama bugün birkaç gelişme oldu. Önceden sizinle çalışan bir hizmetli, babalığınız adına şikayette bulundu sabah saatlerinde."

Kaşlarımı hafifçe çattım.

"Neden? Hangi sebeple?"

Merakla sorduğumda, başını hafifçe salladı.

"Fazla detay veremem. Sadece sorularıma cevap ver ve gerekirse karakola gideceğimizden emin ol. Şuan senin ifaden bekleniyor, ona göre mahkeme başlayacak."