17.YAŞIMA HİTABEN, İnsanlara güvenini kaybetmiş, delirmemek için çabalayan, hayata tutunmaya çalışan genç kız adına...
...
⚠️Kimse kitap içinde ahlak bekçiliği yapmasın, senin tarzın değilse okumayabilirsin.
⚠️Okuyabilmen için felsefe ne demek bilme...
Şarkı, Reha'nın şimdiki duygularını çok iyi anlatıyor. Çevirisiyle beraber koydum, önce dinlemenizi isterim. Düşünceleri anlamakta yardımcı olur.
Finale son (3.)
Hepinize güzel ve etkileyici okumalar dilerim.
Beğenmeyi unutmayın. ⭐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷
Alex ve Reha, Barkın için ne anlam ifade ediyordu, anlıyor gibiydim. Ama ona belli etmiştim, masum sandığı Reha, Alex'den çok daha tehlikeliydi. Çünkü, Alex'i alt etme gücüne sahipti. Kendimi bulmuş biri olarak, söylemeliydim ki şimdi birini seçecek olsam Reha derdim. O, güçlüydü. Duyguları, birer oyuncak yerine koyup, giydirip, ruhunu değiştirebiliyordu. Alex, annesinin kızı... Annemin yarattığı seni yok edebildiğime göre, şimdilerde annem gibi olmalıydım. Kaderimizin bu kadar benzemesi ürkütücüydü. Barkın, ne yazık, sen içindeki seslerden daha tehlikelisin!, derken, sanki bir gün ne kadar anneme benzediğimi benimde anlayacağımı biliyormuş gibiydi. Öylesine söylenmiş sözler, nasıl da yeri gelince anlam kazanıyordu...
Babalığım söylemişti, tarih tekerrürden ibarettir diye. İğrenç bir adam olsa da, söylediği şeylerde çoğu zaman haklıydı. O, biraz uslu dursaydı hayatına devam edebilirdi.
Ben, onunla mücadele etmek isteyecek bir kız değildim önceden. Fark ettiğim ufak detaylardan sonra, kendime güç toplamak istemiştim. Bunu da, Barkın sayesinde, onunla tekrardan hayata açılarak yapmıştım. Bana yeterli gücü Barkın vermişti, onları alt etmem için. Arkamdan çevirdikleri işi, hafife almıyordum. Oldukça başarılı bir girişimdi, Barkın, doğru kişiye inanmayı seçene kadar da başarılı olacaktı. Bana inanmıştı, bu yüzden başarısız olmuşlardı. İşime gelmişti, Barkın farkında olmadan onu yenmem için bana güç veren bir piyondu. Şimdilerde onu piyon olarak görmek, kendime de ona da büyük haksızlıktı. Ona bir şans daha vermek istiyordum.
Oynadıkları oyun boyunca, Barkın'a birçok şans vermiştim. Hepsinde başarılı bir şekilde hayatıma girmeyi başarmıştı. Her seferinde daha farklı gelmiş ama asla kendi olmaktan vazgeçmemişti. Ders çıkarmayı iyi bilen biriydi. Her yaptığı hatadan sonra yeni bir sayfa açmıştım onun için, hak etmişti. Şansını da kendi yaratmıştı, kaybedişini de. Fakat bu demek değildi ki, sonsuz hata yapacak ve ben ona sonsuz yeni sayfalar vereceğim. Bir gün son şansını kullanacaktı, farkında olmadan fakat o şans, şimdi değildi.
Şimdi yaptığı şey karşısında nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum. Evet, şans vermek istiyordum, bana tekrar kendini inandırmasına ihtiyacım vardı. Bu düzenli bir hayat yaşama istediğimin ağır basması sonucu, istediğim bir şeydi. Aynı zamanda, o fazla masumdu.
Kendini affettirmek için, benim yanımda durmuştu oyun boyunca.
Demek istediğim, başından beri beni masum göstermek adına çabalamıştı. Kurdukları plan, benden açık bulmak üzerineydi ama Barkın, hikayenin sonunda benimle olacağına o kadar çok inanmıştı ki, sırf bu inancı yüzünden açığımı aramak yerine, benden, beni masum gösterecek şeylerimi bulmayı hedeflemişti.
