C-ESARET+18 (2020)

CESARET(+18)/ Kendini Bul

Güzel ve etkileyici okumalar dilerim... 💜

Beğenmeyi unutmayın. 🌟

🍷

Dudaklarımın, dudakları üzerinde durduğu ilk an saniyeler, hızla geçip gitmişti. Ben dahası için cesur değildim ve karşımdaki adam olayı kavrayamayacak kadar şaşkındı. Ama tıpkı ilk seferki gibi bana dakikalar gelen an birkaç saniye sürmüştü. Sonunda, bir kıpırtı can bulduğunda dudaklarımda oluşan sıcaklıkla yutkundum. Yapamazdım, kendime ihanet edemezdim! Buradan gitmek isteyen bedenim, bir yenilgi ile karşılaştı. Soğuk elleri, belimi sardığı ilk anda titreyen bedenim, bedenine yaslandığında yanmıştı. Ne kadar doğruydu bilmiyorum ama ben Reha olmayı unuttuğumu hissetmiştim.

Dudaklarının baskısına dayanamayarak açılan dudaklarım, öpüşünün sıcaklığına daha fazla dayanamadı. Kendi isteğimle karşılık verdim, düşünmedim sonrasını. Hangi tarafıma bencil kaldım bilmiyorum ama hareketlerim Alex, düşüncelerim Reha olarak kalmıştı. Arafta sıkışıp kalmıştım. Ne Reha için gidebiliyordum ne de Alex için kabullenebiliyordum.

Karşılık verdiğimi fark ettiğinde elleri sıkılaşırken, tişörtümün hemen altında, bel boşluğumda hissettiğim narin okşamalar tenimi ürpertti. Bedenim, gerilirken göğüslerim bedenine yaslandı. Bir eli yavaşça aşağı kaydığında, kalçamdaki baskıyla beraber bedenine daha çok yaslanmıştım. Gözlerim anın getirdiği tutku ile kapandığında saçlarımda hissettiğim el, ensemde biriken saçları kavradı. Çekmesi ile minik bir inlemem odayı kapladı. Kafam geriye gittiğinde, dudaklarımdan ayrıldı ama sıcaklığı hiç kaybolmadan, çenemden aşağıya indi. Boynumda hissettiğim sıcak dudakları, bir an nefes almayı unutturmuştu. Köprücük kemiğimde hissettiğim acı ile inleyerek, almayı unuttuğum nefesi soluklandım. Göğüslerime doğru inen sıcaklığa karşın, engel olmak istedim ama ellerim ensesinde birleşti.

Alexandra, geri geliyoru. O cesur kız, kendini kullanabilecek bir alan bırakmıştı. Ama bir yanım korkuyordu, aynaya baktığımda, bedenim bana yetecek miydi?

Göğüslerimin arasındaki o derinlikte, hissettiğim nefes kesik bir nefes almama neden oldu. Etkisini azaltmak adına dişlerimle dudaklarımı ısırdım. Başını yavaşça kaldırırken boynumda süzülen nefesine karşın dudaklarımı ıslattım. Henüz, yuvasına dönemeyen dilimde hissettiğim acı, gözlerimi açmama neden oldu. Bir Fransız öpücüğünden daha fazlası olan, öpüşüne karşılık vermeye yetişemediğimde fark etmiş olacakki geri çekildi. Derin nefeslerimiz, birbirine karışırken saçımı bıraktı. Kafamı düzeltip, gözlerine baktım. Benden, bu kadarını beklemediğine emindim. Bende, kendimden bunu beklemiyordum.

'Reha'dan beklemezdin, Alexandra her zaman hazırdı!'

Çatılan kaşlarıma karşı gülümsediğinde, sırtımda duran elini biraz daha bastırdı.

"Bunu neden yaptığını sormayacağım çünkü kendimi bir denek gibi hissetmek istemiyorum."

Fısıltılı sözlerine karşın çatık kaşlarım düzelirken, yüzüme bir gülümseme yerleşti. Bakışları, tekrar dudaklarıma indiğinde yaklaştı ve bir öpücük bırakıp çekildi.

"Üzgünüm, işe yarayan bir deney yapmadık."

Eğer istediği bu olsaydı çoktan gitmiş, susmuş olması gerekirdi. Ama istediği bu değildi. Zaten sadece şehvete odaklanmak hataydı belki de, öncesinde bedenime Barkın'ı kabullendirmem gerekiyordu.

"Buna üzüldüm..."

Mırıltısının ardına saklanan parlak gözler, pekte üzüldüğünü söylemiyordu.