𝘽𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙊𝙛 𝘿𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮[Completed] {Z,U}

Part 42

(Zawgyi)

ပိုင္​​ေစယံ​ေပ်ာက္​ၿပီး ငါးရက္​အၾကာ
ထိ သတင္းအစအနပင္မရေသးပါ။
ရဲမ်ား အလြတ္​စံု​ေထာက္​မ်ားငွါးကာ
႐ွာေပမဲ့ မည့္သည့္သဲလြန္စမွမေတြ႔။
ေပ်ာက္သြားသည့္ေန႔ကစီးသြား​ေသာ
ကားနံပါတ္​မွတစ္​ဆင္​့ လိုက္​​ေသာ္​
လည္​း ထိုကားမွာ လိုင္​စင္​မဲ့ျဖစ္​ကာ
ထိုနံပါတ္​ႏွင္​့ မွတ္​ပံုတင္​ထား​ေသာ
ကားမ႐ွိဟုဆိုသည္။
​ေငြလိုခ်င္​၍ ျပန္​​ေပးဆြဲသည္​
ဆိုရ​ေအာင္​လည္​း ဒီ​ေန႔ထိ ​ေကာင္​​
ေလးႏွင္​့ပတ္​သက္ၿပီး ဖုန္​းတစ္​ခ်က္​မွ
ဝင္မ လာ​ေသးပါ။ အသက္​အႏၱရာယ္​​
ေပးမည္​စိုးေသာေၾကာင့္ ​ေပ်ာက္​​ေန
သည္​ကို တရားဝင္​မ​ေၾကျငာရဲ။
တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မ်ားမွ တိတ္
တဆိတ္ အစြမ္းကုန္႐ွာေဖြရသည္။

"စြမ္​းရည္​ "

"ဟင္​"

​ရဲစခန္းေရွ့တြင္ မရည္ရြယ္ဘဲ
ရဲစြမ္းရည္ကို ေတြ႔လိုက္ရေသာ
ေၾကာင့္ မြန္းေဟသီ ေခၚလိုက္မိသည္။
သူ့ပံုစံက အရင္လို သန္႔ျပန္႔ေနသည့္ပံု
မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ဓာတ္က်ေန
သည့္သူလို။မ်က္ဝန္းတို႔က ေလ်ာ့ရဲ
ေနကာ အိပ္ခ်ိန္၊ စားခ်ိန္မမွန္သည့္
လူလိုျဖစ္သည္။

"နင္​့​​ေယာက္​်ား​ေပ်ာက္​​ေနလို႔ဆို"

"အင္​း မင္း​ဘယ္​လိုသိ"

ရဲစြမ္းရည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ပါက ဘယ္​သူနဲ႔မွ
စကား​ေျပာခ်င္​စိတ္​မ႐ွိ​ေသး​ေခ်။
ဒါ​ေပမဲ့ မ​ေကာင္​းတတ္​၍သာ
ျပန္​​ေျပာရသည္​။

"သူဘယ္​​ေနရာမွာ႐ွိလဲဆိုတာ
ငါသိတယ္​ ၊ တအားႀကီးစိတ္​မပူပါနဲ႔
သူအႏၱရာယ္​ကင္​းပါတယ္​"

"မင္​း တကယ္​​ေျပာတာလား ​ဒီကိစၥ
က ​ေနာက္​စရာမဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​
မြန္​း​ေဟသီ"

"ငါက အမ်ိဳးသမီးတစ္​​ေယာက္​ပါ ၊
က​ေလးမ​ေမြးဘူး​ေပမယ္​့
ဗိုက္​ထဲက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ထည္​့
ထားရတဲ့ လူတစ္​​ေယာက္​ကို
ကိုယ္​ခ်င္​းစာလို႔ပါ၊  ဒီမွာ​ေျပာလို႔မ
မေကာင္​းဘူး ၊ နံရံမွာ နား​ေတြ႐ွိတယ္​
ငါမက္​​ေဆ့ပို႔လိုက္​မယ္​
ဟုတ္​ၿပီလား"

မြန္းေဟသီက ေဘးဘီကို ၾကည့္ရင္း
မွ ရဲစြမ္းရည္ေ႐ွ႕တည့္တည့္ၾကည့္ကာ
ဲေျပာလိုက္သည္။