𝘽𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙊𝙛 𝘿𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮[Completed] {Z,U}

P-35

(Unicode)

ခန္ဓာကိုယ် ​အောက်​ပိုင်းမှအနည်းငယ်​
နာကျင်​သည်​မှအပ ကျန်​သည့်​နေ့များ
အတိုင်းပိုင်​​စေယံ အိပ်​ရာမှနိုးထလာ
ခဲ့သည်​။နာရီကြည့်လိုက်​​တော့ ကိုးနာရီခွဲ။
ဒီအချိန်​ဆို ကိုကိုလည်း အလုပ်​သွား
ဟန်​တူသည်​။ အိပ်​ရာမှထရန်​ ​
စောင်​ကိုလှပ်​လိုက်​​သောအခါ
မ​နေ့က ဝတ်​ထား​သော အဝတ်​အစား
များမဟုတ်​ဘဲ အသစ်​ဖြစ်​​နေ​သော​
ကြောင့် အထက်ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတာဝန်​​
ကျေလိုက်​​လေခြင်းဟု​တွေးကာ
ပြုံးလိုက်မိပြီး အိပ်ရာမှထရန်​ အားယူ
လိုက်​သည်​။ထိုအချိန်​တွင် အောက်​
ပိုင်းဆီက စူး​အောင့်စွာခံစားလိုက်​
ရ​သော​ကြောင့် ပြန်​၍ထိုင်​ချလိုက်ရကာ
ခုနက​ ချီးကျူးထားသည်​များပင်​
ပြန်​နှုတ်​ချင်​စိတ်ပေါက်လာသည်။ ​
ထိုအချိန်​တွင်​ အခန်းတံခါးပွင့်လာ၍
ဝင်​လာ​သောသူကို ​မော့ကြည့်လိုက်​​
တော့ တရားခံကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကို။

အခန်းထဲဝင်လာတဲ့သူကို မျက်စောင်း
ထိုးကာ အိပ်ရာပေါ်တံခါးဘက်ကျော
ပေးရင်း လှဲချလိုက်သည်။
လူကို နာကျင်အောင်လုပ်တဲ့ အဲ့လူ
ကို မတွေ့ချင်ပါ။

"အလုပ်​မသွားဘူးလား"

"​ကောင်​​လေးက ဘယ်​လို​နေမှန်းမှ
မသိတာ၊ ကိုယ်​သွားလိုက်​ရင်​ အဆင်​
မ​ပြေမှာစိုးလို့ ပြီး​တော့ ​မေ​မေတို့​
ရောက်​​နေတယ်​"

"ဘာ ​မေ​မေ ဘယ်​သူလဲ "

ပိုင်​​စေယံက ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်
ကာ အလန့်တကြားမေးသည်။

"အ​မေနှစ်​​ယောက်​လုံးပဲ ​ကောင်​​လေး
မ​နေ့က စိတ်​ဆိုးသွားလို့ လာ​ချော့ကြ
ပုံပဲ ၊ အန်​တီသွယ်​က ​မေ​မေ့ကိုစစ်​
ကူ​ခေါ်လာတာထင်​တယ်​"

"အင်းပါ ကျွန်​​တော်​မျက်​နှာသစ်​
လိုက်​ဦးမယ်​၊ ပြီးမှ ​ထွက်​​တွေ့​တော့
မယ်​၊ ဒါနဲ့ ကျွန်​​တော်​ဘာလို့အခုချိန်​ထိ
အိပ်​​နေတယ်​လို့​မ​မေးကြဘူးလား"

"ပင်​ပန်းပြီးအိပ်​​နေတယ်​လို့ ကိုယ်​​
ပြောထားပါတယ် စိတ်​မပူပါနဲ့ကွ "

မတ်​တပ်​ရပ်​လိုက်​​သောအချိန်​တွင်
စူးကနဲ နာကျင်မှုက ဝင်ရောက်
လာသည်။  နာကျင်​၍ရှုံ့မဲ့သွားသော
မျက်နှာကို မြင်တော့ ကိုကိုက