𝘽𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙊𝙛 𝘿𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮[Completed] {Z,U}

Part 33

(Unicode)

"ဆရာ၊ သားရဲ့အခြေအနေက ဘယ်
လိုရှိလဲဟင်''

ခွဲစိတ်​ခန်းရှေ့ရောက်ခိုက် အထဲမှ
ထွက်လာသော ဆရာဝန်​အား ဦးမြတ်​
နိုင်​ အသက်ပင်မရှူတော့ဘဲ အ​မော
တ​ကော​မေးလိုက်​မိသည်​။နဖူးမှ ချွေး
စီးများ စီးကျနေသော်လည်း သားဇော
နဲ့မို့ ဘာကိုမှ သတိမရတော့။
ဖြတ်သွားတဲ့ သူတွေက လှည့်ကြည့်၊
လှည့်ကြည့်နှင့်။

"စိုးရိမ်​စရာ အ​ခြေအ​နေ​တော့ ​ကျော်​
ဖြတ်​ပြီးပါပြီ ၊​ခန​နေ​လောက်​ဆို
ရိုးရိုးလူနာခန်းထဲ​ရွေ့လို့ရပါပြီ"

"ဟုတ်​ကဲ့ ​ကျေးဇူး ​ကျေးဇူးပါဆရာ"

မြတ်မင်းယံက သားကြီးဩရသ
ဖြစ်​သည့်အပြင်​ အားကိုးရသည့်
က​လေးတစ်​​ယောက်​
ဖြစ်​သည်​မို့ ဦးမြတ်​နိုင်​အချစ်​ပိုရပါသည်​။
မိဘအ​ပေါ်သိတတ်​​သော၊ ညီနှင့်ညီမ
အ​ပေါ်တွင်​ တာဝန်​​ကျေပွန်​သည်​
ထက်​ပို​သော သားကြီးက သူ့အတွက်
​တော့ ဆုလာဒ်​​ကောင်းတစ်​ခုသည်​သာ။
ထို့​ကြောင့် မိမိ၏ CEO တစ်​​ယောက်​
ဟူ​သောဂုဏ်​ကိုဖယ်​ကာ ထိုဆရာဝန်​
တို့အဖွဲ့အား ​ကျေးဇူးတင်​စကားအထပ်​
ထပ်​​ပြော​နေ​တော့သည်​။

ရိုးရိုးလူနာခန်းသို့ ​ပြောင်း​ရွေ့ပြီးသည်​
အထိ သားကြီးမှာ သတိမရ​သေး​ပေ။ ​
အောက်​စီဂျင်​ပိုက်​တပ်​ဆင်​ထား​သော
ကုတင်ဘေးတိုင်​တွင်​​ထောင်​ထား​
သော ပုလင်းထဲမှ​ဆေးရည်​မှအပ
မည်​သည့်လှုပ်​ရှားမှုမှမရှိဘဲ
အခန်းသည်​ တိတ်​ဆိတ်​​နေသည်​။

"​ဖေ​ဖေ သားစားစရာတစ်​ခုခုသွား
ဝယ်​လိုက်​ဦးမယ်​ ၊ကိုကြီးကြည့်ရတာ
ခန​နေနိုးလာ​တော့မယ်​ထင်​တယ်​၊
မြန်​မြန်သွားပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်''

"​အေးကွယ်​ ​သေချာဂရုစိုက်​သွား​နော်​"

အခန်းပြင်ထွက်သွားသော သားငယ်
ကို ဖြေရင်း သားကြီးဆီသာ အာရုံ
သို့ ပို့ထားမိသည်။

တစ်​ခဏခန့်ကြာ​သော်​...

"ဟိုဦး​လေး လူနာအတွက်​ လိုအပ်​တာ​
တွေ form ဖြည့်ဖို့ ​ကောင်​တာကို
သွား​ပေးလို့ရမလားရှင့်"