𝘽𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙊𝙛 𝘿𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮[Completed] {Z,U}

Part 45

(Zawgyi)

ကောင်လေး မေ့မြောနေတဲ့ တစ်နှစ်အတွင်း
မိသားစုတွေ အလှည့်ကျ ဆေးရုံစောင့်ဖြစ်
ကြသည်။ ဒီနေ့အဖို့
အန်တီကေသီနှင့် မီးငယ်က နေ့ခင်း
ဘက်အတွက် ဆေးရုံစောင့်
နေခြင်းဖြစ်ကာ သူတို့သားအဖက
ညပိုင်းဂျူတီကျသည်။
သီးသန့်သူနာပြုလည်းမငှါးတော့။
ပါးစပ္ကသာ ချစ်တယ်ဆိုပြီး ပြော
နေမိတာ။ ကောင်လေးဆီက
ချစ်ခြင်းတွေတော့ အပြည့်အဝသိမ်း
ကြုံးယူပြီး သူ့အပေါ်တော့ သေချာ
လုပ်ပေးဖူးတာဆိုလို့ မရှိသလောက်
ရှားသည်။ ဒါကိုလည်း ကောင်လေး
က အသက်ကွာလို့ အေတြးမတူတာ
ဆိုပြီး ဖြည့်တွေးပေးရှာသည်။

"တီ.. တီ"

နှလုံးခုန်စက်မွအသံကြောင့် အခန်း
ထဲရှိသူများ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကြသည်။

"မီးငယ် ဆရာဝန်သြားခေါ် မြန်မြန်
နင့်အစ်ကိုနိုးလာတော့မလား မသိဘူး"

မေမေ့စကားကြောင့် မီးငယ်က အပြင်သို့
ပြေးထွက်သွားသည်။ရဲစွမ်းရည်က
အနားကပ္ကာ ကြည့်နေစဉ်
ပိုင်စေယံလက်ကလေးများ လှုပ်လာခဲ့သည်။
တစ်နှစ်နီးပါး မနိုးဘဲအိပ်စက်နေခဲ့သော
ကောင်လေး၏လှုပ်ရှားမှုအဖုံဖုံကို
မျက်တောက်မခတ်ဘဲ စူးစိုက်စြာ
ကြည့်နေမိသည်။
အလွမ်းနေ့ရက်တွေ ကုန်ဆုံးတော့
မည်ဖြစ်၍ ဝမ်းသာမိသည်။
လက်ပေါ်က သားလေး
ကလည်း ငြိမ်ငြိမ်လေးကြည့်နေရှာသည်။

"အင်း"

ပိုင်စေယံက ငြီးငြူသံတစ်ချက်နှင့်
အတူ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အလင်းရောင်
ကိုလက်ခံနိုင်ပုံမရသေးသောကြောင့်
ပြန်မှိတ်သွားခဲ့သည်။
ထိုစဉ် ဆရာဝန်မ်ားရောက်လာကာ
စမ်းသပ်ကြသည်။

"ဂုဏ်ယူပါတယ် လူနာက သတိပြန်
လည်လာပါပြီ၊ သူ့မျက်လုံးက အလင်း
ရောင်ကိုခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့အခါ
ုပြန်ဖွင့်လာပါလိမ့်မယ် ခနလေးစောင့်နော် "

ဆရာဝန်ရဲ့အပြောကြောင့် အကုန်လုံး
တိတ်ဆိတ်စြာ စောင့်ကြည့်နေကြသည်။
ထိုအချိန်တွင် ပိုင်စေယံက မျက်လုံးပွင့်လာပြီး

"မေမေ "

"ဟင် သား နိုး .. နိုးလာပြီလား"

"အင်း... ကျွန်တော် အကြာကြီး
အိပ်ပျော်သြားတာလား"