𝘽𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙊𝙛 𝘿𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮[Completed] {Z,U}

Part 48

(Zawgyi)

ညက ဘယ္အခ်ိန္မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲ
မမွတ္မိ။ အိပ္ရာႏိုးလာေတာ့ ေဘးနား
မွာ သားေရာ၊ ေကာင္ေလးပါ မ႐ွိေတာ့ ။
ညတုန္းက အျဖစ္အပ်က္တို႔က အေတြးထဲ
႐ုတ္ခ်ည္းေပၚလာေသာေၾကာင့္ အိပ္ရာမွ
ကပ်ာကယာထကာ အိမ္ေအာက္ ေျပး
ဆင္းခဲ့လိုက္သည္။ တိုင္တြင္ခ်ိတ္ထား
ေသာ ကားေသာ့ကို ယူခ်ိန္ မီးဖိုခန္း
တြင္းမွ ရယ္ေမာသံမ်ားၾကားရေသာေၾကာင့္
သြားၾကည့္လိုက္ရာ ဟိုသားအဖႏွစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနသည္။ ေကာင္ေလးအိမ္က ထြက္
သြားၿပီထင္ခဲ့တာ။ အခုမွ သက္ျပင္းခ်
ႏိုင္ေတာ့သည္။

"ကိုကို မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘဲ ဘာလာ
လုပ္တာလဲ၊ အဝတ္အစားလဲၿပီးမွ လာခဲ့၊
အိပ္ရာလည္း သိမ္းခဲ့ဦးေနာ္''

မီးဖိုေခ်ာင္ေ႐ွ႕ရပ္ၾကည့္ေနသည္ကို
သတိထားမိေသာ ေကာင္ေလးက
ေျပာလာေသာေၾကာင့္ အေပၚထပ္
ျပန္တက္ခဲ့ရသည္။ ပိုင္ေစယံက
စည္းကမ္း႐ွိသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး
အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ သူစိမ္းလူအဝင္မခံ။
အိပ္ရာသိမ္းတာေတာင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္
ရမွ ေက်နပ္တဲ့သူ။ ေကာင္ေလးမအားတဲ့
အခ်ိန္က် သူလုပ္ရသည္။

အကုန္သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ေအာက္ ျပန္
ဆင္းလာခ်ိန္အထိ ပိုက္ေစယံတို႔ သား
အဖ စားလို႔မၿပီးေသး။
ရဲစြမ္းရည္တစ္ေယာက္ မေန႔ညက
ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို သားေလး
ကိုသာ မနက္စာေကြၽးေနေသာ ေကာင္
ေလးကို ၾကည့္ေနမိသည္။
ကေလးကို ဂ႐ုတစိုက္လုပ္ေပးေနသလို
သူ႔အတြက္လည္း လုပ္ေပးဖို႔မေမ့။
ေကာ္ဖီကို ခြက္ထဲထည့္ေပးကာ မုန္႔
ပန္းကန္ကို သူ႔ေ႐ွ႕ပို႔ေပးသည္။
အေ႐ွ႕မွ မုန္႔ပန္းကန္ကို ဇြန္းႏွင့္
ထိုးေမႊေနမိသည္ကို သတိထား
မိေသာ ေကာင္ေလးက

"ကိုကို အစားအေသာက္ေတြကို
မေဆာ့ရဘူးေလ၊ သားေလးေတာင္
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး စားေနတဲ့ဟာ''

ပိုင္ေစယံဆီက အသံျကားမွ
လက္ထဲ႐ွိ ဇြန္းကို စားပြဲေပၚခ်ရင္း
ေဘးမွ ေကာ္ဖီကိုသာ ေသာက္
လိုက္သည္။ အစာစားခ်င္စိတ္
မ႐ွိေသာေၾကာင့္ မုန္႔ေတာ့မစား
ျဖစ္။

"ဝၿပီလား၊ သြားၾကမယ္ေနာ္''

ေကာင္းေစေသာ္ဝ္ေလးက အစာဝ
ေတာ့ ေပါင္မုန္႔လံုးေလးလို ဗိုက္ပူပူ
​ေလးကို ႐ိုက္ျပသည္။ ပိုင္ေစယံက
ေမးေစ့ေလးကို  လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္
ေပးလိုက္ေတာ့ တခစ္ခစ္ႏွင့္
သေဘာက်စြာ ရယ္ေနသည္။