Chapter 16. Bagyo

11.2K 352 13
                                    


Today is the first day of the school's foundation. Everything was organized so well and prepared. Sina Gina at Grasya pa mismo ang nagsilbing emcee rito.

Pagkatapos ng flag ceremony ay nagsimula na agad ang dance performances ng mga bata. Then followed by our school principal's opening speech. Namataan ko rin agad sagitnang bahagi nakaupo sina Madam at Conrad.

I wrinkled my forehead when I looked at him. Pormal ang suot niya. Puting polo na naka-rolled up ang magkabilang braso at itim na pantalon. Malinis ang dating at nakatitig madalas siya sa akin ngayon.

Panay ang nakaw na ngiti niya, pero ngiwi ang bawat sukli ko. Ayaw ko kasing mag-assume, baka kasi nakangiti nga naman siya sa lahat ng mga babaeng guro rito na nasa gilid ko at hindi lang sa akin. Ang hanep lang din!

When Mr Moreno introduced Madam for a speech, he stood straight away and accompanied his mother. Hindi na siya bumalik sa upuan niya at nakatayo lang din sa likod ng ina niya.

When Madam's address was nearly ended, she introduced Conrad as the new owner of the school and the fourth generation to inherit the school.

Tumabi na si Conrad sa ina niya at ginamit ang isang mikrophono na nasa tabi nito.

His voice is precise and solid. There's a leadership boss in the way he talks and delivers his message. And as he spoke, he kept looking at every one of us and smiled.

Honestly speaking, nakakaumay ang ngiti niya. Pero natutunaw naman ang halos lahat ng mga kasama kong babae rito.

He asked everyone to help him mould himself to become a better leader in this type of field. Hindi raw kasi niya ito linya at iba ang nakasanayan niya kaysa sa paaralan na ito. But because this school stands up to this generation, it has developed over time. And he was right. It's a building that stands solid through time because of its people, and it was the people who moulded the school into what it is now.

Nagpapasalamat din siya sa aming lahat. Sa malugod naming pagtangap sa kanya. Special mention pa ako ah! Nalaloloka! Ngumiti lang din ako at kay Madam na tuloy napako ang paningin ko.

Nang matapos ay nagpatuloy ang bawat presentation hanggang sa natapos na. May food catering sa function room area para sa lahat ng staff at mga guro. Wala rin namang pasok, kaya halos lahat ng mga magulang ng mga bata ay nandito. Maliban nga lang sa mga adviser teacher na may hinahawakang estudyante, ay nanatili sila sa silid paaralan nila.

Isa-isa pang nagpadala si Conrad ng pagkain sa kanila. I am so impress with the type of food that's been catered. I thought its a fancy food chain like Jollibee burgers or whatever. Hindi ko inakala na sa isang restaurant hotel ang kinuha niya.

"Candy," si Madam sa akin.

"How are you, hija?"

"Yeah, I'm good, Madam. Salamat. Kayo po, kumusta? Makakapagpahinga na po kayo ng mahabaan ngayon na si Conrad na ang mamahala," lawak na ngiti ko. At naupo na kaming dalawa sa gitnang mesa.

"Well, I hope he will be okay with everything. I know he's still observing everyone and how the school runs. Tulungan mo, hija, Candy okay?"

"Makakaasa po kayo."

What choice do I have? E, wala nga naman 'di ba? Kaya makikisama na ako kay Conrad.

"Madam, I know it's personal, but mind you, if I ask about him? I mean, about his other type of work?" I swallowed hard while asking.

Ngumiti na si Madam at ininom ang soda niya. Napatingin pa tuloy kami kay Conrad ngayon na kausap ang iilang lalaking mga guro na nandito.

"He's managing a Hotel Resort and Hotels with Xavion and Norman. Pero madalas si Xavion ang kasama niya, at bago lang 'din si Norman. They're all cousins, Candy," sabay subo niya ng cupcake.

When a Billionaire Meets His Candyrella (MBBC#3)✅Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon