When a Billionaire Meets His Candyrella (MBBC#3)✅

Chapter 25. Sweet Pretend

Pretend, pretend, let's pretend, Candy. Kaya ko 'to!

I smile sweetly while walking towards them, walking towards him. Sa mga mata pa niya napatitig ako ng husto. Steph then grabs Kuya Miguel's hand and diverted his attention to her.

"Come on, Miguel. Let's leave them alone."

Tumikhim si kuya at napako ang tingin kay Conrad, na ngayon ay ngumiti lang din sa kanya.

"Take care of her," matigas na tugon ni kuya sa kanya.

He just nodded to Kuya Miguel and there was no smile at his stare. Nag-flying kiss pa ako kay kuya habang papalayo sila ni Steph sa amin. Mariin pa akong humawak sa braso ni Conrad habang tinitigan ang paglayo nila kuya.

"Do you want to dance?" malambing na tanong niya.

"Sige ba."

Bumitaw ako at hinawakan na niya ang kamay ko. I smile with all of my heart. I should enjoy the night anyway. The party just started, and it's way different from the latest event at the school.

Everyone dances in sweet music and he slowly slid his hands around my waist. Yumakap na ako sa leeg niya at nakangiting tinitigan siya. Tumangkad ako nang konti dahil sa suot kong heels. Kaya madalas nagtatagpo ang mga mata namin sa isa't-isa.

"This is a surprise. There's no restraint from you?" pagtataka niya.

"Magtiis ka na. Nakainon na ako. I am like this if I drink a few."

Sumandal na ako sa dibdib niya at pinikit ko na ang mga mata ko. After that, I am nearly losing my mind. Three cocktails at the school event and another four cocktails here. Lasing na ako, pero hindi pa naman tudo, pero lasing pa din!

"So, lalasingin kita araw-araw para ganito ka makitungo sa akin?" pabirong tugon niya.

I chuckled at his chest. "Asa ka pa! Kaya huwag ka ng umasa."

Lumabas din sa bibig ko ang totoong damdamin ko. Kahit pa siguro malasing ako ng tudo ay ang inis at galit pa din ang nanaig sa loob ng damdamin ko.

Bumuntonghininga siya at ramdam ko ang haplos niya sa hubad na likod ko. Ang init pa ng palad niya at ramdam na ramdam ko ito. Gumagapang kasi ang init nito sa loob ko.

I groaned, and I held him tightly. Mukhang napagod din ako.

"Do you want to go home? Pagod ka na ano?"

Umiling-iling na ako habang nakasandal sa dibdib niya.

"Let's dance more... Oh, hang-on, toilet muna ako," sabay bitaw ko.

Pero imbes na maglakad mag-isa patungo sa pambabaeng toilet ay sinamahan na niya ako ngayon.

"See? Lasing ka na nga."

I walk in sideways, but I can still handle it.

"Hindi pa, ano! Teka lang, hawakan mo muna 'to," bigay ko sa kanya ng maliit na purse ko.

I looked at the time while I was inside the toilet, and it was ten thirty already. Ang bilis ng oras. Kasing bilis ito ng ininom ko. Ang daling maubos at mas gusto ko pa.

Nang matapos sa banyo ay lumabas na ako at hindi ko naman siya mahagilap ng mga mata ko.

Heck! Nawala si Conrad? Sabay tingin ko sa buong paligid sa hallway. Hanggang sa ang nakangiting mukha ni Cristobal ang nakita ko. He's just in front of me, smiling widely.

"Cristobal!"

"Candy..." hiyang tugon niya.

"I haven't seen you before. I've heard that you're here. Indeed you are here in front of me," sa lakas na tawa ko.