When a Billionaire Meets His Candyrella (MBBC#3)✅

Chapter 31. Family

I lay my head down on the table after my classes. Kulang ako sa tulog dahil sa Island hopping namin kahapon ni Conrad sa Dream Island Amore de Pazzo. I never felt so much complete. Ang akala ko magiging boring lang na kasama siya, pero hindi naman pala. Norman was with us too and even Stella.

The Island is own by Owen Norman Mondragon. I know there's a story behind it but he's not ready to tell it to anyone. Tahimik din naman si Conrad pagdating sa bagay na ito, kaya ni-respeto ko iyon mula sa kanya.

The physical touch and holding hands with Conrad was easy. Parang naging parte na ito ng sistema ko at naging normal na para sa aming dalawa.

Nakatitig na ako ngayon sa bracelet na binigay niya. It's white gold with a moon and stars dangling. May letra din na pangalan ko at pangalan niya. I smile to the thought that our names initials combinations are really smooth. Candy&Conrad C.C...

Dang it! Baliw na 'ata ako ngayon!

Tahimik kong binuksan ang bag ko at nilabas ang baon. I know Mom packed some lunch for me and I know that its the same way again, peanut butter bread na naman ito! Pero kumunot ang noo ko nang makita na ibang kulay ang lunchbox ko ngayon.

Bago ba 'to?

Napaawang lang ang labi ko nang binuksan ito, at nakitang hindi si Mommy ang gumawa kung 'di si Conrad.

I smile while looking at the bento sushi he made. Kailan pa siya natuto ng ganito? Oh I almost forgot, he learned this all in Japan. May maliit pa na mensahi ito sa loob at nasa takip mismo.

.

Candy babe,

I hope you like this.

Watashi wa, anata o aishiteimasu...

Conrad

.

Dang it! Napa-research pa tuloy ako sa haba nito. E, I love you lang naman pala! Baliw talaga.

Tinitigan ko ito ng makailang ulit bago tinikman. In fairness, magaling siya gumawa at masarap din. Napaisip pa tuloy ako kung ano ang hindi nagagawa ng isang Conrad. I know that he won't be coming today because of an important matter. Hindi ko na siya tinanong kahapon, ayaw ko kasing panghimasukan ang personal na buhay niya.

I don't want to get attached too much to him. Para sa ganoon kung bibitawan ko na siya ay hindi ako masasaktan. I admit I'm not yet over, and everything is still part of my plan. But part of my conscience is guilty, and the other part is happy.

Nakangisi pa akong nakanguya sa pagkain na ginawa niya. Ang sarap lang din ng kain ko na parang baliw na nag-iisip sa kanya. Gusto ko na palagi na lang ganito, pero naiinis pa din ako sa kanya!

"Candy."

Nahinto ang mundo ko nang makita si Cristobal sa pinto. He stood up firmly while holding a bouquet of flowers on his hand. Maingat pa ang hakbang niya palapit sa akin at nakangiti lang din siya.

Heck! Di ba binasted ko na siya noong nakaraang Biyernes? Ano 'yon wala lang ba?

"C-Cristobal?" pekeng ngiti ko at tumayo na.

"Sorry, kumakain pa pala. Flowers for you..."

I smile nicely while accepting it from him. Mukhang maayos naman ang mukha niya at mukhang walang pinagdaanan ito.

"S-Salamat," ngiwi kong nakayuko.

"Naisip ko na hindi ako titigil, Candy."

Napanganga ako habang pinagmamasdan siya. Ang tigas din naman pala ng ulo niya! Akala ko malinaw na sa kanya na hindi ko siya gusto. E, mukhang mahihirapan na naman ako nito.