When a Billionaire Meets His Candyrella (MBBC#3)✅

Chapter 8. Siblings

Be nice to your siblings. They're your best link to your past and will most likely stay with you in the future.

*****

"Aray ko! Dahan-dahan naman!"

Reklamo ko sa nakababatang kapatid ko na lalaki na si Elmo. He's on his last year of Physical Therapy course. Noon, hindi ko maintindihan kung bakit ito pa ang kinuha niyang kurso. Pero ngayon ay mapapakinabangan ko pala siya, at talagang mapapakinabangan ko pagdating sa ganito.

"You're stress, ate. Love yourself, dahil 'pag ang katawan bibigay ay bibigay rin ang utak at puso mo." Sabay hilot niya sa paa ko.

"May tinatapos kasi ako at isama mo pa ang bagong magiging may-ari ng paaralan. Nagpapadagdag sa stress ko," nguso ko sa kanya.

"Then breathe in and out. Don't let the negative energy stays inside you. It will cause chaos in your system and produce bad hormones that can lead to diseases. Remember, ate. Health is wealth."

Tumango lang ako habang nakatitig sa ginagawa niya sa paa ko. Ngumiti pa akong pinagmamasdan siya. He's twenty one and I never even noticed that he's grown into a man already. Ang bilis ng panahon, at ang nag-iisang baby namin ay hindi na baby ngayon. Nag-angat siya nang tingin at makahulugan pang tumitig sa akin.

"What's with that stare, ate?"

"Wala lang. Hindi ko na napapansin na binata ka na pala, at ang gwapo mo pa. Nagmana ka nga kay daddy," ngiti ko sa kanya.

Dalawang lalaki ang kapatid ko. Si Michael, ang nakatatandang lalaki at isang Architecture Engineer at si Elmo, ang baby namin na magtatapos ngayong taon ng koleheyo. Maagang nawala si daddy at tinaguyod kaming lahat ni mommy.

"Heto, pagkatapos niyan kumain kayo," si Mommy, sabay lagay ng banana que na ginawa niya.

Tumayo na si Elmo, tapos na kasi siya at binaba ko na ang paa ko. Kumuha na rin ako ng isang saging at kinain agad ito. Tahimik pa kaming dalawa habang kumakain at nanonood lang din ng TV. Samantalang seryoso naman nakatitig si mommy sa akin. Nakikita ko kasi ang mukha niya sa gilid ng mga mata ko.

"Mom?" nguya ko na hindi siya tinititigan at naupo lang din siya katabi ko.

"Anak, Candy, wala pa rin ba? Wala pang umaakyat ng ligaw sa 'yo. Wala pa bang nagpaparamdam sa 'yo sa trabaho?" ngiting tanong niya.

"Huwag ka ng umasa, mommy. Sa ugali pa lang ni ate ay aatras na ang lahat." Bahagyang tawa ni Elmo.

Tumahimik na ako at hindi muna nagsalita. Kung nagpaparamdam lang naman ay nandiyaan naman si Cristobal na pinsan ni Einstein!

"Huwag mo nga'ng pagtawanan ang kapatid mo! Ikaw ang dami mong babae ha! Pinagsasabay mo pa," sermon ni mommy sa kanya.

Umiwas na agad si Elmo nang titig kay mommy at nahinto na ng tawa. Pinaikot ko lang din ang mga mata ko.

"Anak, konting lambing naman sa mga manliligaw mo. Kaya umaatras e, ang taas ng standard mo, babaan mo kaya."

"Ako mataas ang standard? Hindi ano! Sila ang mataas ang standard, mommy. At hindi ako."

"E, ano ba kasi ang hinahanap mo? Noon, nanligaw si Gabriel ayaw mo naman dahil sa dami ng tattoo. Okay lang naman ang tattoo, anak. Art naman 'yon."

"Ew! Paano naging art ang tattoo, mom?" reklamo ko.

"Ate, ang puso naman ang importante. Panlabas na anyo lang naman ang mga ganyan, ate. Ang mahalaga ang ugali at puso," singit ni Elmo.

"Tama!" second the motion ni, Mommy.