WISH (S - 1) [Completed]

30 ( z / u )

ဘဝနွစ္ခုကို ခ်ည္ေနွာင္ၾကမယ္ တဲ့ေလ…… ။

………………

 သခင္ႀကီး အေမရိကား သြားခဲ့တဲ့ ၁၅ရက္ေျမာက္ေန႕… ။

" သၾကားညိဳ နဲ႕ ဆား ရယ္…  သံလြင္ဆီရယ္… နွပ္ျပီး မီးဖိုထဲမွွာ ခဏေပါင္းထားမယ္… ျပီးရင္ မီးခိုးရိုက္ေအာင္ကင္မယ္… "

  ပါပါးအန္ဇိုဟာ အာဂစားဖိုမွဴ းပါပဲ ။ လက္က ဆယ္လ္မြန္ငါးရဲ႕ လိေမၼာ္နီေရာင္အသားေတြကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ တုံးတစ္ရင္း ပါးစပ္က ခ်က္နည္းကို အဆက္အျပတ္ေျပာေနတယ္ ။
   ဘတ္ဟြ်န္းရဲ႕ စိတ္ေတြကေတာ့ လိေမၼာ္နီေရာင္ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြ ေရဆန္ကို ကူးတက္လာမယ့္ ပံုရိပ္ေတြကို ျမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ ဘတ္ဟြ်န္းဟာလည္း ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြနဲ႕ ဘဝတူေနမလား လို႕ စဥ္းစားမိေနတယ္။ ဆႏၵတစ္ခုအတြက္နဲ႕ ဘဝေရစီးေၾကာင္းကို ရူးရူးမိုက္မိုက္ဆန္တက္တဲ့သူေပါ့ ။

" ေဟ့ … ဗိုခ့္ဆြန္… စားပြဲမွာ ကူပါဦး…  "

  အန္တီဟာပါရဲ႕ ခပ္စူးစူးေအာ္သံေၾကာင့္ ဘတ္ဟြ်န္း အျပင္ဖက္ကို ေျပးထြက္သြားတယ္ ။ စားပြဲရွည္ႀကီးကို အိမ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕အေနာက္ဖက္ကြက္လပ္က ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ ခ်လိုက္တယ္ ။ ပါပါးအန္ဇိုရဲ႕လက္ရာ နွစ္သစ္ကူးဟင္းပြဲေတြက စားပြဲေပၚကို အစီအရီေနရာယူလာတယ္။
  ဆားေလးေလး ခပ္ငန္ငန္ ငါးဥဆားနယ္(caviar)… ပင္စိမ္းနံ႕ေမႊးေနတဲ့ သိုးသား… Skyr လို႕ေခၚတဲ့ မလိုင္ပ်စ္ပ်စ္ နို႕ခ်ဥ္… ။ မီးပံုႀကီးရဲ႕ေဘးမွာ ဟင္းပြဲေတြကိုအရသာခံ စားေသာက္ေနၾကတုန္း ပါပါးအန္ဇိုက ဗရယ္နီဗီအန္ (Brennivian) ဆိုတဲ့ မီးေတာက္ဝိုင္(Burning Wine) ပုလင္းကို ယူလာျပီး ခြက္ပုပုေလးေတြထဲ ျဖည့္ေပးတယ္ ။

" ဗိုခ့္ဆြန္ ဖယ္စမ္း…  ဒါ ကေလးေတြနဲ႕ မဆိုင္ဘူး…  "

လွမ္းလိုက္တဲ့လက္ကို ျဖတ္ရိုက္ခံလိုက္ရတာမို႕ ဘတ္ဟြ်န္း မ်က္နွာေလးက ရံႈ႕မဲ့မဲ့… ။ ဂ်ာရယ္ နဲ႕ ဘတ္ဟြ်န္း ကလြဲရင္ လူတိုင္း ဝိုင္ေသာက္ခြင့္ရတယ္ ။ အစားအစာတိုင္းကို နည္းနည္းစီစားရင္း ဝိုင္ျပင္းျပင္းကိုငံုရင္း နဲ႕ နွစ္သစ္ကူးအရသာကို အျပည့္အဝခံစားေနၾကတယ္ ။