WISH (S - 1) [Completed]

33 (z/u)

အမွန္တရားကိုေတာ့ မ်က္ရည္ဝိုင္းေနတဲ့ မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြကသာ သိပါလိမ့္မယ္ ။

တကယ္တမ္း ရူးေနမိတာ ဘယ္သူပါလဲ … ။

………………

ခပ္သြက္သြက္ေမာင္းလာတဲ့ ကားေလးကို ေတာင္ေျခမွာ ရပ္ထားတဲ့ ေရႊအိုေရာင္ ကားႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္မွာ ထိုးရပ္လိုက္တယ္ ။

"သခင္ႀကီး…… "

ေရႊအိုေရာင္ကားႀကီးရဲ႕ အတြင္းထဲမွာမ်ား ႐ွိေလမလားလို႕ အေျပးအလႊားၾကည့္မိတယ္။ ေလာ့ခ္ခ်ထားတဲ့ ကားႀကီးရဲ႕ အတြင္းမွာ ဘယ္သူမွ ရွိမေန ။
ဘတ္ဟြ်န္း က်စ္ကနဲ စုတ္သပ္လိုက္မိတယ္။

" အား …… ဒီအရူးလိုလူ နဲ႕ေတာ့…… "

ကားေနာက္ဖံုးထဲမွာ ေဆာင္ထားတဲ့ မီးအုပ္ေဆာင္းတစ္ခုကို ဆြဲျပီး ေတာင္က်ေရေတြ စီးက်ေနတဲ့ ေတာင္တက္လမ္းရွိရာဆီ ဘတ္ဟြ်န္း ခပ္သုတ္သုတ္ေလ်ာက္ခဲ့တယ္ ။ လည္ပင္းမွာ ငါးေထာင့္ၾကယ္ထြင္းထုထားတဲ့ ေၾကးနီသား သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္အဝိုင္းေလးကို ဆြဲႀကိဳးတစ္ခုလို ဆြဲလို႕ ။

"သခင္ႀကီး !!  သခင္ႀကီးေရ !!! "

ေျမနီလမ္းမို႕က်လာတဲ့ေရေတြက နီနီရဲရဲ ။ ေျခလွမ္းတိုင္းက အေရာင္နုနုအိမ္တြင္းစီးဖိနပ္ေလးကို အဖတ္ဆည္မရေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္ေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဘတ္ဟြ်န္း သတ္ိမထားမိ ။ အုပ္မိုးထားတဲ့ သစ္ပင္ေတြနဲ႕ ေမွာင္မဲေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚက ခရမ္းနုေရာင္လ်ွပ္စီးတန္းေတြကိုလည္း မေၾကာက္မိေတာ့ ။
ဘတ္ဟြ်န္း စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနတာ တစ္ခုတည္းသာရွိတယ္။

" ပတ္ ခ်န္း ေယာလ္ !!!!!! "

ေျခေထာက္မေကာင္းတဲ့ ဒီလူဟာ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား လဲျပိဳေနလိမ့္မလဲ ။

"ပတ္ ခ်န္း …! … အား…… "

သည္းသည္းမဲမဲ ရြာခ်ေနတဲ့ မိုးေရထဲမွာမို႕ေကြ႕ေကာက္တဲ့ လမ္းကေလးက ေခ်ာလြန္းေနတယ္ ။
အလွမ္းမေတာ္တဲ့ ေျခတလွမ္းမွာ ဘတ္ဟြ်န္းရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးဟာ ေျမသားမာမာနဲ႕ ရိုက္မ္ိတယ္ ။ စူးေအာင့္သြားတဲ့ ကိုယ္တျခမ္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဖးမျပီး ထရပ္ရတာ ျပသနာတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။
မတ္တပ္ရပ္လို႕ရတာနဲ႕ မီးအုပ္ေဆာင္းဆီက အလင္းေရာင္နဲ႕ ဟိုဟိုသည္သည္ထိုးကာ တတ္နိုင္သေလာက္ ေအာ္ဟစ္ေနမိျပန္တယ္။