WISH (S - 1) [Completed]

31 (z/u)

ဘတ္ဟြၽန္း ကုတင္ေပၚကို အေလာတႀကီးထိုင္ခ်ၿပီး အထုတ္နီေလးကို လက္လွမ္းလိုက္တယ္ ။
  ေက်းဇူးျပဳျပီး ဒီအထုတ္ကေလးက ဘတ္ဟြၽန္းလိုအပ္တဲ့အေျဖတစ္ခု ျဖစ္ေနပါေစ။

………

ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးရဲ႕ စာမ်က္နွာေတြထဲကို ဘတ္ဟြ်န္တစိမ့္စိမ့္ နစ္ဝင္သြားတယ္ ။
စာအုပ္ကေလး စတင္တဲ့ ရက္စြဲက အာပါးနဲ႕ကိုႀကီး ရန္ျဖစ္ျပီး ကိုႀကီး အိမ္ေပၚကဆင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္… ။

……………

"ဝူ…… ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ……   "

ဝူဟြ်န္း ေခါင္းကို ခပ္ေလးေလးယမ္းျပီး ခ်န္း နဲ႕အၾကည့္လြဲလိုက္တယ္ ။ ခ်န္း က ဘာမွ ဆက္မေမးေတာ့ပဲ ဝူဟြ်န္းရဲ႕ အိတ္ေတြကို ကားေနာက္ခန္းထဲ တင္ေပးတယ္။

"မင္းက ငါ့ကိုေတာင္ မေျပာျပခ်င္ေတာ့ဘူးလား…"

ကားေမာင္းရင္း ေမးလာတဲ့ ခ်န္း ကို ဝူဟြ်န္း ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ အက်ၤ ီလက္အနားစေတြ ေခါက္တင္ထားတဲ့ပံုစံ… ဆံပင္က္ို လွန္တင္ထားတဲ့ ပံုစံ… အားလံုးက ဝူဟြ်န္းရဲ႕ နွလံုးသားကို ခုန္ေပါက္ေစတယ္ ။
ခ်န္း အေပၚကို ဝူဟြ်န္းရဲ႕အေတြးေတြ မျဖဴ စင္ေတာ့တာ အလယ္တန္းေလာက္ကတည္းက ပါပဲ ။ တံုးအခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ ခ်န္းက ဝူဟြ်န္းကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထက္ ပ္ိုတဲ့ပံု အခုထိမျပေသး… ။

"ဘာလဲကြ… ေငးလွခ်ည္လား … ငါေၾကာက္လာျပီ…  "

ကားေနာက္ခန္းက အိတ္ေတြကိုဆြဲျပီး ခ်န္းထြက္သြားတဲ့ထိ ရယ္သံၾသရွရွက ဝူဟြ်န္းနားနားမွာ ရစ္ဝဲလို႕က်န္ခဲ့ဆဲ… ။

"ဝူ… ဒါ ငါ့ညီေလး ယူေယာလ္…… ယူေလး… ဒါ ကိုႀကီး သူငယ္ခ်င္း ေျဗာင္ဝူဟြ်န္း……  "

ခ်န္းရဲ႕ညီေလး ယူေယာလ္ကို ဝူဟြ်န္း ၾကားရံုသာ ၾကားဖူးျပီး မျမင္ဖူးခဲ့ ။ ဝူဟြ်န္းနဲ႕ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကေတာ့ ယူေယာလ္က မ်က္နွာေလးနီျပီး ေခါင္းငံု႕သြားတယ္။

"ယူေလးက ေဆးေက်ာင္းဝင္ခြင့္ ေျဖထားတာေလ… ငါ့ညီေလး က သိပ္ေတာ္တာ…  "

ခ်န္း ရဲ႕ မ်က္နွာေပၚက အျပံဳးႀကီးႀကီးေတြကို ျမင္ရေတာ့ ဝူဟြ်န္း လိုက္ျပံဳးမိတယ္။
ခ်န္း… မင္း ေၾကာင့္ပဲ ငါ ျပံဳးမိတာပါ ။