WISH (S - 1) [Completed]

32 ( z/u)

အတိတ္ေျခရာေတြကို လိုက္ေကာက္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းတစ္ေယာက္တည္း လမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့ၿပီ ။
တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ အိုက္စလန္ ရဲ့ ႏွင္းေတြကေတာင္ ဘတ္ဟြၽန္းကို မေအးခ်မ္းေစႏိုင္ေတာ့ပါ ။

...............

တနွစ္တာလံုးမွာ အေအးဆံုးေသာ ဇန္နဝါရီလကို ဘတ္ဟြ်န္း ေယာင္နနသာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္ ။
အတိတ္ထဲမွာရစ္ဝဲရင္း အိမ္မက္ဆိုးေတြ မက္ခဲ့တာမို႕ ညေပါင္းမ်ားစြာမွာ ဘတ္ဟြ်န္း က်ိတ္ငိုရတယ္။ ကိုႀကီးရဲ႕ ဒိုင္ယာရီကို ေနာက္တေခါက္ ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မဖတ္ေတာ့ဘူး လို႕ ကိိ်န္ဆိုျပီး အဝတ္ဗီရိုရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ကပ္ထားလိုက္တယ္။

အိုက္စလန္နိုင္ငံရဲ႕ ေဖေဖာ္ဝါရီလက ၾကမ္းတမ္းေနတုန္းပဲ ။ နွင္းစေတြကလည္း တဖြဲဖြဲ က်ဆင္းေနတုန္း ။
တံခါးဝမွာ စုပံုေနတဲ့ နွင္းေတြကို က်ံဳးပစ္ေနရင္း အားရီက ေခါင္းေမာ့ကာ အာေငြ႕ေတြကို ဟူးကနဲ မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။

" V Dayေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္... ေအးတုန္းကြာ...... ဖြတ္စ္... "

အားရီ ရဲ႕ မိန္းမဆန္ဆန္အေျပာေၾကာင့္ ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ ျပီးေတာ့မွ တစံုတခုကိုသတိရလိုက္တာမို႕ ဘတ္ဟြ်န္းရဲ႕ ေက်ာေလးက မတ္ကနဲ ။

"ေနပါဦး...... ဒီေန႕ ဘယ္နွရက္ေန႕...... "

"ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ေလ... မနက္ျဖန္က ၁၃ရက္ ... "

"ေသာၾကာေန႕က်တယ္မဟုတ္လား...... "

ဘတ္ဟြ်န္းရဲ႕ စကားကို ၾကားေတာ့ အားရီက ဆတ္ကနဲ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္တယ္။ ဂ်ာရယ္က အသံေလးကို တမင္နွိမ့္ခ်ကာ ေျပာလာတယ္။

"ကိုကိုေလး သိလား... ကံဆိုးေစတဲ့အေဆာင္ေတြကို ၁၃ရက္ ေသာၾကာမွာ လုပ္ရတာတဲ့... ၁၃ရက္ ေသာၾကာမွာ ေမြးတဲ့လူကလည္း ...... "

"ကံဆိုးျခင္းေတြကို သယ္ေဆာင္လာတာ...... "

"ဟုတ္တယ္ ...... ဟုတ္တယ္......ျပီးေတာ့ေလ...... "

အားရီနဲ႕ ဂ်ာရယ္ တေယာက္တလွည့္ ေဖာက္သည္ခ်ေနတဲ့ ၁၃ရက္ ေသာၾကာအေၾကာင္းကို ဘတ္ဟြ်န္း မၾကားတခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ ။
ေကာင္းကင္ေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး ေလေငြ႕ေတြကို မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။