R✔

•56•

Medyada ki resmi bilenler çoktan anladı 😉😉

Taekook aşklarım be

Shiplediğiniz üye var mı?

Bu bölüm en az 25 vote istiyorum. Sınır değil fakat en fazla ne kadar vote alabilirim merak ediyorum. O yüzden lütfen hayalet okuyucu olmayın.

Hadi iyi okumalar~

'Kimseye sana ihanet etmesine izin verecek kadar güvenme'

Düşünüyordum,ben bunu nasıl yapmıştım diye?

Bir yerlerde öylece kıytırık bulduğum söz şu an bana orta parmak çekerek gülüyordu.Benim kimsem yoktu ki ona güveneyim o da bana ihanet etsin.

Tabi o zaman ki düşüncemdi bu, şimdi ise sadece düşünmekle kalıyordum.Herkesten beklerdim belki ama ondan asla.

Yeni bir hayat açtığım sayfamda onu hayat ağacım bellemiştim,gölgesinde huzur bulduğum,oksijeninde hayat bulduğumdu.

Düşünemeden edemiyordum

Kızamıyordum da

Hata da bendeydi aslında biraz, bir insana ne kadar fazla güvenilebilinirse onun 5 6 katı daha fazla güvenmiştim.

İnsanların bencil olabileceğini unutmuştum ama hakkını vermeliydim iyi oyuncuydu.

Hayatımda ki derin ve ürkünç dalgaları yok etmiş sessizlik,sakinlik vermişti bana. Ama bu tabi ki uzun sürmemişti,dev dalgalar getirmişti.

Haberim olmasa beni hapse attıracaktı,bende aptal gibi onu düşünüyordum ya

Ben Taehyung üzülmesin yeter ki kardeş özlemi çekmesin diye hapse girmeyi göze alayım ama o...

Düşüncelerime girmeye bile değmiyordu.

İstemsizce sırıttım.Onlara güzel bir ders verebilirdim.Salak sandıkları kız onları yerlebir edecekti.

Ne güzel intikam dersiydi ama...

Sorgulamak istemiyordum fakat neden Tanrım? Neden ben?

İnsanlar eğleniyorlardı yarınları yokmuş gibi,mutlu oluyordular, üzülmüyorlardı,peki ben neden öyle değildim?

Taehyung ile arkadaş olmak benim seçimimdi fakat neden o karşıma çıkmıştı ki?

Önce piyanonun başına geçtim ve yarım dahi olsa onun için yazdığım notaları çalarak kayıt altına aldım. Vicdan azabı çekiyordu ve ben daha fazla vicdan azabı çekmesini istiyordum.

İhanetinin bedelini ona verecektim, belki de her zaman kendi içinde benimle ilgili dalga geçmişti

O da mı acaba kardeşi gibi beni Tanrı'nın yanlışlıkla yarattığını düşünüyordu?

Aceleyle ses kaydını aldıktan sonra mektup yazmaya başladım.Onu mahfedecektim.

Ve kardeşi asla o hapisten çıkmayacaktı.Buna asla izin vermeyeceğim.

Uyuyan devi onlar uyandırmıştı

Sonra ise tekrardan Taehyung'u aradım hiç bir şey olmamış gibi

Uzun bir süre çalsa bile sonunda açtı

"Alo" dedi sanki beni sırtımdan bıçaklayan biri değilmiş gibi

"Tae-ah bana gelebilir misin?"

"Beni eve mi atacaksın yoksa?"

Kıkırdadı,

En çokta o güzel tebessümüne kanmıştım.Güvenle huzuru aynı anda yaşayarak gördüğüm o gülüşte.

Peki ya anılarımız,o da mı onda sadece yalandan ibaretti?

Başlı başına arkadaş olmamız hataydı resmen.Ben kimdim ki arkadaşım olacaktı?

Ben kimdim ki güzel bir dostluğu hakediyordum?

Ben kimdim ki?

Ben sadece hayatında küçük umutlarıyla parça parça mutluluğu arayan ama asla ona rastlamayan talihsiz bir kızdım...

Sonra da zaten usulca evden çıktım, üzülecek vaktim yoktu benim.Ben sadece bundan sonra hayatıma bakacaktım.

Ne zaman öleceğim bile belli değilken kendimi üzemezdim,kendime bu haksızlığı yapamazdım.

Buruk bir gülümseme firar etti dudaklarımdan.

Çünkü oyun yeni başlıyordu

~

Taehyung'un Ağzından

Adımlarımın Yoora'nın evine geldiği vakitte kapısını çaldım.

Ancak kapı kendiliğinden usulca açıldı.Şaşkın nidalarımla birlikte belki 'açık unutmuştur' düşüncesiyle içeri girdim.

Düşündüğüm gibi olmadı, içeride kimse yoktu. Tek tek tüm odalara baktım,fakat yoktu. Gittiğini dahi düşünmüştüm ama eşyaları duruyordu.

Son olarak onun odasına girdim. Pianosu yine her zamanki güzelliğiyle değişmemezliğiyle orada duruyordu.  İstemsizce oraya doğru ilerledim. Her zaman çalmak gibi bir hayalim vardı fakat bu yetenek bende yoktu.

Gözüm kapalı öylece tuşlara basarken elime bir parça değdi.Önce ne olduğunu anlamasamda mektup olduğunu sonradan anlayabildim.

Bir ihtimal gitmiş olabilir miydi?

Düşüncesi bile kötüyken hızlıca mektubu açtım.Umarım öyle değildir, umarım...

Hem ben varken beni bırakıp gidecek değil ya

Sevgilerimle Kim Taehyung

Nasıl başlarım bilmiyorum ama bir şekil başlamalıyım.Öyle edebiyat yapmak istemiyorum fakat sen hayatıma giren en güzel insansın. Gerçi senden başka kimsem yok ya

Düşünüyordum da sanırım senden ihanet yesem asla kalkamayacağım bir çukura düşerdim.Hayatımın merkezi olan bir insanın -yani sen- bana ihanet etmesi beni dipsiz bir kuyuya atmakla eşdeğer,çok fazla üzülürdüm.

Hayatıma öyle bir an da girdin ki mucize oldun bana,şimdi ise sana ihanet eden benim...

Bunu yapmak istemezdim çok özür dilerim fakat yapmam gerek. Sana bunu yaptığım için belki de kendimde milyonlarca kez lanet ettim ama üzgünüm

Gidiyorum...

Uzaklara gideceğim,hemde çok uzaklara,kimsenin beni bulamayacağı bir yere

Beni aramaya çalışma,senden son ricam bu

Seni seviyorum

                                     Sevgilerinle Yoora