Hadi bi çılgınlık yapıp bu bölümün vote sayısını 20 veya 20'nin üzerine çıkaralım
Dilenci değilim fakat vote dileniyorum bdhwjwkejjd
Neyse iyi okumalar~♡
"Su"
Gözlerim kapalı fısıldıyordum fakat kendimde değildim sadece dilim damağım o kadar çok kurumuştu ki benden bağımsızca çıkıyordu ağzımdan sözcükler.
Tekrar "su" dedim.
Etrafta biri var mıydı onu bile bilmiyordum fakat yine de bir su isteme peşindeydim.
Tekrar su diyecek iken ağzımda şişeyi hissettim. Boğazımdan geçen her bir su damlası adeta ferahlamam için bana güzellikler sunuyordu.
Hareretimi alan su ile gözlerimi açmak için kırpmaya başladım. Fakat gözümde olan bandajlar buna engel oldu.
"Biri var mı orada?"
"Merak etme Yoora ben buradayım."
"Bu gözümdeki sargı da ne?"
"Esnetik."
"Taehyung! Gözüme de mi yaptırdın?"
"Sadece çift göz kapağı"
Tamam, sakin olmalıydım sonuçta kendimi ona güvenerek bırakan bendim.
"Her yerimi sardılar mı bu ne? Kendimi hissedemiyorum resmen."
"Saçın hariç her yerin sarılı Yoora."
"Ne!"
"Üzgünüm."
"Peki Taehyung, şuanlık bir şey demiyorum fakat sargılar çıktığında kötü bir surat ile karşılaşırsam ilk işim seni öldürmek olur."
"Tabi o zaman beni bulursan neden olmasın?"
"Yah!"
Kıkırdayarak "tamam" dedi.
"Bu arada narkozlu halin çok iyiydi, aynı sarhoş gibiydin. Bunu sana hep mi versek ne"
Kim bilir ne yaptım?
Hayal dünyam gereğinden fazla genişti ve emin olun uzaylıların varlığına inanan ben en saçma şeylerden bile bahsetmişimdir.
En fazla Justin aşkım diye bağırmışımdır.
"Uzaylılar mı desem? Ronaldo mu desem? Yoksa I love you mu? Ya da kendi kendine kahkaha atman mı?"
Fazla rezil olmamışım bu da iyi bir şey di
"En azından çok rezil olmadım. Bu da iyi"
"Tanrı aşkına en fazla daha ne kadar rezil olabilirdin ki? Ronaldo'yu gördün zannederek bağırdın ve tüm hastalar başına toplandı. Üstelik yaşlı teyzenin teki seni deli sanarak şikayet etmeye çalıştı."
Kocaman bir kahkaha atacakken sargılarım aklıma gelince sadece gülümsemekle kaldım. Yavaş yavaş vücuduma yapılmış iğneleri hissedebiliyordum.
Benim aksime kahkahalarla gülen Taehyung'un gülüşüyle sadece onu dinlemekle kalmıştım,bir insanın gülme sesi bile nasıl bu kadar iyi olabilirdi?
"Teşekkür ederim Taehyung,hayatıma öyle bir an da girdin ki sana ne kadar minnettarım anlatamam. Ama emin ol ki sana bunun karşılığını vereceğim hemde çok yakında."
"Ben karşılık için yapmadım böyle bir şeyi."
"Yinede teşekkür ederim Taehyung."
"Rica ederim Yoora,sen böyle bir şeyi sonuna kadar hakediyorsun."
~
"Bu ben miyim?"
Parmağımı kendime doğru tutarak bu soruyu kendime soruyordum. Çok büyük bir evrim geçirmiştim ve ben bile kendimi tanıyamıyordum.
Kocaman kalın bacaklarım gitmiş onun yerine incecik bir bacak yerini almıştı. Sevmediğim o tipim gitmiş yerine sanki başka biri gelmişti. Sivilcelerim yoktu özellikle cildim öyle pürüzsüzdü ki kendi tenime hayranlık duymuştum.
Yüzüm tombul değildi
Ve ben bu gerçeği kabul dahi edemiyordum
Aynadaki kişi ben miydim?
Parmağımı yüzüme değdirdim, bendim.
Başkası için psikopat gibi görünse de aslında benim için normal olan gereksiz yere bir kahkaha attım.
Ben çok mutluydum!
İçimdeki heyecanı durduramaksızın zıplayarak el çırptım. Ben zayıftım artık!
Ben güzeldim!
Ben zayıftım!
Çığlığımı tutamayarak koca bir çığlık attım. 1 ay'ın sonundaki sevinçti bu
O sargılarla zor da olsa 1 ay boyunca yaşamıştım, ne banyo yapabilmiştim ne de doğru dürüst yemek yiyebilmiştim.
Ama şimdi her şey yepyeniydi
Yeni bir sayfaya en güzel yazıyla başlamıştım, bundan sonra benim devrim başlayacaktı.
İntikam alacağım o devrim
Önce okuldakileri halledecektim, ardından ise annem.
Ve bölüm sonu canavarı ise Jungkook'tu, onu yenebilmek güç olacaktı fakat bu kadar olayı atlatmışken onu nasıl atlatmayayım değil mi?
Sinsi gülümsemem ile Taehyung'a mesaj attım. Son değişimlerime son dokununuşlar lazımdı ve ben yine kendimi ona bırakacaktım.
Çünkü ona güveniyordum.
~
"Şimdi gözlerini kapat Yoora."
Doktorun talimatlarını bir bir uygulayarak gözlerimi kapattım. Gözlüklerimden kurtulmak için göz doktoruna gelmiştik, durumum vahim olsa da doktor lens ile halledebileceğini söylemişti.
"İşte şimdi tamamdır! Aynadan kendine bakabilirsin."
Derin bir nefes vererek aynadan gözlerime baktım. Gözlüksüz yaşayamayan ben şu an görebiliyordum. Hemde bulanık olmadan.
144p gitmiş yerine 1080p hd gelmiş gibiydi
"Bu işlem de bittiğine göre seni kuaföre götüreceğim. Saçın daha güzel olacak."
Bir şey demedim, onun sayesinde bu duruma gelmiştim ve yine onun sayesinde mutlu ve güzeldim. Emindim ki saçlarım da güzel olacaktı.
Göz doktorundan çıkan adımlarımızla birlikte arabaya bindik. Daha doğrusu Taehyung'un arabasına.
Arabam olmadığı için ehliyetimde yoktu o yüzden de zaten araba hakkında 1 gram fikrim yoktu.
"Şimdi kızacaksın fakat ben bir şey daha yaptım Yoora."
"Evet,dinliyorum."
"Evin, evini değiştirdim. Sana sormadan pek çok şey yaptım biliyorum fakat eskilerden kurtulmanı istedim. Dolabındaki kıyafetleri dahi yenilerini aldırttım."
Tamam,bu biraz fazlaya kaçıyor olabilirdi ama sonuçta iyiliğimi istiyordu değil mi?
Arabanın camından ona doğru baktım. Bakışları mahçup bakıyordu sanırım
Fazla ileri gittiğini anlamış olmalıydı
Ancak benim için sorun değildi,yenilikleri sevmeye başlamıştım.
Büzdüğüm dudaklarım ile yanağına doğru yaklaşarak öptüm. O benim için en iyi arkadaştı.
"Seni seviyorum Taehyung, iyi ki benim arkadaşımsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
R✔
Fanfiction*hayrankurgudailk4heheytbeeejdkqjdjs Jeon.jjk: Yoona sensin değil mi? Umutları her aynaya baktığında parça parça yok olan bir kız düşünün. Asla kendini sevemeyeceğini zihninin en başına not eden birini, güçlü duruyordu fakat o aslında naif birinden...