R✔

•21•

Kitaba başlamadan önce şunu demek istiyorum. Gidişat pek içime sinmedi,yani ben böyle yapmayacaktım ama nasıl olduysa buraya kadar geldi işte. Silmek istiyorum ama silmekte istemiyorum ikilemdeyim ama silmeyeceğim yani ah bilmiyorum kafam karışık biraz. Okuyan belirli kişiler var ve sadece onlar için yazıyorum.

İyi okumalar~

Terden sırılsıklam olduğum, nefesimin düzene giremeyecek bir şekilde uyanırken buldum kendimi, gördüğüm rüya o kadar gerçekçiydi ki iliklerime kadar hissetmiştim.

Elimi tuttuğu an da ki mutluluğu, ablam ile Jungkook'u gördüğümde ki hüzünümü ve o kadının beni tehdit edişi

Her birini sanki yaşamış gibiydim

Üzerimde tshortü çıkararak herhangi bir yere attım. Alarmım daha çalmamıştı ve ben sanırım biraz daha uyuyabilirdim. Bu kabusun üzerine nasıl uyuyacaktım bilmiyordum fakat gözkapaklarım ağırlaşmış gibi kapandılar, böylelikle kötü bir rüya görmüş olsam dahi uykuya dalabilmiştim.

Jungkook'un söylediği şarkı o kadar güzeldi ki bilinç altıma işlenmişti. Ablam gerçekten böyle birini kaybettiği için çok şanssız olmalıydı. Bana da şarkı yazsın isterdim, sadece bana okusun sadece bana özel olsun sadece benim için.

Ama ortada öyle bir gerçek vardı ki bu hayalim asla gerçekleşmeyecekti.

Benim gerçekleşmeyen, gerçekleşemeyecek hayallerimden biride buydu, hep hayal olarak kalacaktı.

~

Alarm sesi duyuyordum, işitiyordum fakat kapatacak halim yoktu. Gözlerim bir anlığına açıldı ve sonra dayanamayarak tekrar kapandı. Bir kere daha çaldı alarm, bu sefer duymadım.

Ve ardından ise peş peşe kurduğum alarmlar

İtinayla rahatsızlık veren sesiyle buruşuk bir yüz ifadesi ile bakıyordum etrafa,alarmlara dayanamamış kalkmıştım ama şimdi de kendime gelememiştim, boşluğa bakar gibi duvara anlamsız bakışlar atıyordum. Ölsem dahi k-dramadakiler gibi asla güzel bir şekilde uyanmayacaktım,adım kadar emindim.

Kendimi zorlayarak ayağa kalktım. Evet! Hadi Yoora,uyan ve güzelce okula git.

O kadar çok üşeniyordum ki tek bir adım dahi atasım yoktu. Okul sonu Jungkook ile görüşecektim o yüzden neşeli olmalıydım.

Fightink Yoora!

Okul formamı kendime bakmamaya çalışarak giydim. Çünkü biliyordum ki bakarsam ağlardım,kendimden bir kez daha nefret ederdim, krizler geçirir asla ağlamamı durduramazdım. Kendimi tanımama rağmen hala nasıl böyle olabilirdim hala aklım almıyordu.

Fazla kafaya takmamaya çalışarak kulaklığımla birlikte evden çıktım. Gün yeni ağarmış,ortaya güzel şenlikler bırakıyordu. Güneş ışınlarının çiçeklere yansıdığı güzel görüntü, dışarıda olan tek tük insanlar, araba sesinin minimun olması

Harikaydı

Sanırım okulun sevdiğim tek bir yanı varsa o da sabah okula gelirken ki huzur,bunu hiç bir yerde bulamazdınız.

Ya da belki de ben öyle sanıyordum

Kulağımda çalan şarkının ritmine göre ellerimi oynattım. Hala rüyadayım desem inanır mıydınız?Çünkü ben öyle hissediyorum.

Zayıflayacağım,güzelleşeceğim,dans edeceğim daha ne isteyebilirdim ki Tanrıdan?

Jungkook ile de yakınlaşacağım, yani anlayacağanız benden iyisi yok.

Gördüğüm rüya gerçekçi gelse bile kafaya takmayacaktım,çünkü rüya rüyadır değil mi? Gerçek olma ihtimali yoktu sadece beynimin bana oynadığı bir oyundu.