Kitabın açıklamasını değiştirdim, nasıl olmuş? Normalde duyuru paylaştım bununla alakalı işte orası ne olsun diye? Beğendiğimi koyacaktım fakat kimse cevap vermediği için kendim yaptım. Bu gariban yazarınız size dargın o yüzden bölüm geç geldi🙁
Yorum yapmayı unutmayınız ayol
İyi okumalar~
Bir insan kendine yavşayabilir miydi? Çünkü şu an onu yapmak istiyordum.
Kendime yavşamak
Hissettiğim o özgür ruh öyle benliğimi kaplamıştı ki rahat duramıyordum, her an gereksiz yere bir şey yapabilirmişim gibiydi
Bu sıfatı gerçekten kendime yakıştıramıyordum fakat ben ciddi ciddi şu an güzeldim.
Giydiğim şort ve sıfır kollu ikilisi ile evde boy aynamdan kendime bakıyordum. Eski halime o kadar çok alışmıştım ki kendi vücudumda rahat değildim.
Sanki ruhum bir başkasının bedenine girmiş gibiydi
Bundan önce şortu gördüğüm an giymek kelimesi bir yana dursun bakmazdım ama şimdi...
Aynaya son bir bakış atarak salona doğru indim. Taehyung sayesinde evim artık bir ev olmuştu.
Her şeyim vardı hatta belki de daha fazlası
Televizyonun kumandasını elime alarak koltukta yaylandım. Yatağımdan bile rahattı.
Gezdiğim kanallar arasında çizgi film açarak ters oturdum. Sanırım mutluluktan delirmiştim.
Her şey ters görünüyordu
Kendi kendime gülerek garip garip sesler çıkarmaya başladım. Baksanıza şu halime nasıl da gülüyordum
Odasından çıkmayan ben, 23 yıllık hayatında kendini hep mutsuz gören ben şu an salonda kahkahalar atıyordum.
Üstelik ortada hiç bir sebep yok iken
Hepsi Taehyung sayesindeydi
Ona öyle minnettardım ki dünyayı ayaklarına sersem yine yetmez gibi geliyordu.
Düşüncelerimle boğulurken aynı zamanda halının desenlerine bakıyordum. Sözde izlemek için açtığım çizgi film de bu durumun cabasıydı.
Beklemediğim bir anda zil çaldı, benim evime kim gelirdi ki?
Belki yanlışlıkla biri gelmişti ya da çocuklar basıp kaçmıştı.
Taehyung olma ihtimali peki?
Sevinçle ters döndüğüm koltuktan kalkarken heyecanla ayağım halıya takıldı ve yere yüzüstü düştüm.
Yüzüm!
Sakarlığımın da tutası gelmişti
Ayağa kalkarak sakince kapıya doğru ilerledim. Bir kere daha düşmek istemiyordum.
Taehyung olduğundan o kadar çok emindim ki delikten dahi bakmaya gerek duymadım fakat kapıyı açtığım an keşke dedirtmedi de değil.
Keşke delikten baksaydım
"Hoşgeldin Yoona."
"Ah pardon yanlış geldim sanırım."
Anlamsızca ona baktım,ne diyordu o? Kaç yıllık kardeşini tanıyamıyor muydu?
"Unnie ne diyorsun? Benim Yoora."
"Ne?!"
Beni kenara çekerek içeri geçti.
"Sen kimsin ve Yoora'ya ne yaptın?!"
"Abla benim Yoora zaten."
"Yalan söylüyorsun, evin eşyaları var ve ayrıca en önemli nokta olarak zayıfsın."
Derin bir nefes vererek gözlerimi ona diktim. Uzun ve soluksuz bir konuşma yapacağımız kesindi.
Ne kadar ona telefonda bağırıp çemkirmişsem ya da onu bir abla olarak istemediysem bile hala unniemdi
Çünkü o hep yanımda olmuştu
~
"Woah! Siz ikiniz gerçek bir aşk hikayesinden fırlamış gibisiniz. Mafya oğlan ve masum kız."
Kıkırdayarak saçlarımı karıştı
"O benim arkadaşım."
"Hiç sanmıyorum Yoora."
"Unnie o dünyada ki son insan bile olsa onunla çıkmam."
"Bu kadar emin olma bir bakmışsın ki kendini onunla yan yana bulmuşsun."
Bilmediğim imalarla göz kırptı
İnatla bizi yakıştırmaya çalışıyordu,ondan hoşlanmıyordum ve asla da hoşlanmazdım.
İhtimal dahilimiz bile yoktu.
Benim tek hoşlandığım kişi Jeon Jungkook'tu ve ablam da sanki ağzımdan bu lafı duymak istercesine beni zorluyordu.
"Artık beni bırak ta sana geçelim Yoona, anlat bakalım neler oldu? Bu 1 ay içersinde neden yanıma gelmedin?"
"Çok güzel şeyler oldu Yoora hemde çok."
Bakışları duvara gitti önce, sonrasında ise bana bakarak ellerimi tuttu.
"Sonunda!" Dedi sevinçli bir ses tonuyla
"Sonunda dualarım kabul oldu."
"Ne duası?"
"Jungkook ile çıkma duası."
Gülerek karşıladım onu,böyle bir dua mı vardı? Neden ben de yapmamıştım ki?
"Tamam,bak beni iyi dinle. Her şeyi anlatacağım."
Heyecanlı eli titredi, saçını kulağının arkasına koydu
"Jungkook'a bir şekil ulaştım ve onunla görüntülü konuştuk. Beni buraya gelmeme ikna etti ve bende geldim, sonuç olarak onunla sevgiliyiz."
Sesi duyuyor muydunuz?
Kalbimin tam ortasında kırılan yerlebir olan cam sesini...
Elbet çıkacaklardı bunun bilincindeydim ama bu kadar erken olmak zorunda mıydı?
Madem öyle artık kozları açık oynamalıydım sanırım.
"Unnie"
Bunu diyeceğim,hatta yapacağım aklımın ucundan bile geçmezdi ama yapmak zorundaydım
En azından kendim için
Bu kadar değişmişken, kendimi onun için değiştirmişken bu hikayeyi mutsuz son yapmazdım ben.
"Bende Jungkook'tan hoşlanıyorum ve kızsan da savaşacağım. Artık beni kardeşin olarak görme çünkü karşında sevgilini elinden alacak birisi duruyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
R✔
Fanfiction*hayrankurgudailk4heheytbeeejdkqjdjs Jeon.jjk: Yoona sensin değil mi? Umutları her aynaya baktığında parça parça yok olan bir kız düşünün. Asla kendini sevemeyeceğini zihninin en başına not eden birini, güçlü duruyordu fakat o aslında naif birinden...