2014 28 Haziran
Gözlerimden akan her bir yaş inci tanesi gibi gözlerimden başlayarak çeneme doğru ilerliyordu. Hissedebiliyordum
Ağlıyordum
Her zamanki gibi...
Dalga geçilen birisi olmak istemiyorum ben,bıkmıştım.
Odamın kapısını kilitlemiş,kimsenin girmesine müsade etmemiştim.
Ailemin beni böyle görmesini istemiyordum.
Onlar beni 'kilosunu bile beğenen' olarak görüyorlardı. Çünkü davranışlarım o şekildeydi.
Kimseye üzüldüğümü belli etmiyordum.
Bana göre birinin karşısında ağlamak acizlikti,güçsüz kalmaktı, gardını düşürmekti.
Sessiz çığlıklarım gözyaşlarımla firar ederken odamın kapısının tıklatıldığını duydum. Anında kendime gelerek elimle gözyaşlarımı sildim. Seslerimi duymalarını istemiyordum.
"Yoora,neden kilitledin kapıyı?"
"Git abla" Diyebildiğim sadece bu olmuştu. Boğazım düğüm düğümken konuşamıyor,her kelime için ağlayacakmışım gibi hissediyordum.
"Yine mi o saçma şeylere ağlıyorsun?"
"Sen beni anlayamazsın abla!"
Bağırdım,ilk defa ablama sesimi yükselttim.
Öğrendiğim bazı acı gerçeklerin üzerine okuldakiler dalga geçince canım yanmıştı. Kaldıramamıştım
"Konu yine kilon ve senin kendinden utanman değil mi?"
Evet desem ne yapabilirdi ki? Anca teselli eder sonra yine beni kendi karanlığımda bırakırdı.
"Biliyordun değil mi abla?"
"Neyi Yoora?"
"Annemi,biliyordun değil mi? Benden utandığı için beni kızı olarak bile tanıtamıyor."
Bu sefer kendimi tutamadım, ağzımdan koca bir hıçkırık kaçtı.
"Bu doğru değil Yoora"
"Kendi kulaklarımla duydum!"
Bir süre ondan ses gelmezken ben ağlamama devam ediyordum. Kafamın içinde annemin sesi, benimle dalga geçen insanların sesi dört dönüyordu.
Beni kendimden nefret ettirdikleri için hepsinden tiksiniyordum!
"Pekala bu doğru olabilir. Annen senden utanabiliyor fakat sen bile daha kendinden utanırken seni kim beğenecek Yoora?"
Ses çıkarmadım, eğer insanoğlu bu kadar nankör olmasaydı belkide ağlamamın sebebi olmazlardı
Hepsi onlar yüzündendi!
"Söyle bana Yoora,sen kendini beğeniyor musun? Aynadan kendine bakınca güzel bir kadın görüyor musun? Güzel elbiseler giyince kendini model gibi hissediyor musun?"
Hayır...
Gözlerim buğulanıyor,şiddetlenen baş ağrımla baş edemiyordum.
Ben niye bu dünyada vardım?
Yaratılış amacım neydi? Insanların günlük dalga dozu olmak için mi!
"Sen bunların hiç birini yapmadın Yoora. Aynaya bakmıyorsun, güzel kıyafetler giymiyorsun. Kendinden utanıyorsun. Özgüvenin bu kadar yerlerdeyken nasıl kendinden utanç duymayacaksın?"
"Özür dilerim abla."
Sesim o kadar kısık çıkmıştı ki duyacağını sanmıyordum. Ben bile zor duymuştum. Kendime gelemiyordum
Öyle bir durumdaydım ki her yeri yıkıp kırasım geliyordu. Dayanamıyordum
17 yıllık hayatıma sonsuza kadar bir son vermek istiyordum.
Bu sen değilsin!
İç sesimi duymamazlıktan gelerek pikenin kenarlarını sıktım. İçime attığım tüm olaylar gün yüzüne çıkarak beni daha da fazla depresyona itekliyordu.
Sen bu değilsin Yoora! İnsanları umursama, kapıyı aç ve sadece ablana sarıl
Yapamadım,öyle güçsüz düşmüştüm ki adım atacak halim yoktu.
"Kapıyı aç Yoora,seninle konuşmak istiyorum."
Konuşmak her insana iyi hissettirebilir ama ben çoğu konuda daha çok susmayı tercih ediyorum belki de işime öyle geliyordur belki de öyle daha da iyi hissediyorumdur kim bilir...
Susmak ve kendi karanlığımda boğulmak
Kafama giren ağrı daha da çoğalırken yatağımda uzandım. Uyuyacak ve bir nebzede olsa unutacaktım
Kafam artık yastığımda,bilinçaltım kapanırken belimde birinin kollarını hissettim. Ve yanımdaki ağırlığı
"Bir kişiye sarılmak o kişiyi kendi dünyana davet etmektir. Kollarımda seni üzen şeyleri yok etmek istiyorum demektir Yoora,Kollarımda gözyaşlarının durmasını istiyorum demektir. Bu yüzden ne zaman ağlarsan,acı çekersen hep benim yanıma gel. Biz kardeşiz. Kardeşler acılarını hep böyle paylaşırlar."
İşte o an gerçekten güvende olduğumu hissettim
Güvende ve huzurlu
Öncelikle kitabımı okuyanlara teşekkür ederim fakat vote vermek gerçekten zor değil.1 saniyenizi bile almaz
Neyse gerçekten bu arada böyle derdini kimseye anlatamayacak, kötü bir durumdaysanız bana yazabilirsiniz. Beni tanımıyorsunuz, beni hiç görmeyeceksiniz bu yüzden bana her baktığınızda anlattığınız için pişman olmayacaksınız.
Bu arada bölüm nasıldı?
Kitapta hani şu olsaydı daha iyi olurdu ya da şu olmasaydı dediğiniz bir yer var mı?
Sizleri seviyorum 💜
Bir sonraki bölümde görüşürük <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
R✔
Fanfiction*hayrankurgudailk4heheytbeeejdkqjdjs Jeon.jjk: Yoona sensin değil mi? Umutları her aynaya baktığında parça parça yok olan bir kız düşünün. Asla kendini sevemeyeceğini zihninin en başına not eden birini, güçlü duruyordu fakat o aslında naif birinden...
