Biz insanlar neden bu kadar bencildik? Veyahut neden dünyanın bizim etrafımızda döndüğünü düşünürdük?
Çünkü aptaldık
Salaktık
Sadece kendimizi düşünen bir avuç mahluktan başka hiç bir şey değildik.
O ölmüş, şu ölmüş
Banane.
Hepimiz farklı kafadaydık. Olay başımıza gelmeyene kadar o kişiyi anlıyamıyorduk,çünkü dengesizdik.
Empati yapamıyorduk yapsak bile o olayı hemen unutuyor boşveriyorduk. Ne beklerdiniz ki zaten?
Yoora'da belki o benzin kokulu yerde kibritin ateşiyle yanıyordu,can veriyordu,can çekişiyordu.
Ama bizeneydi
Biz anca telefonla çeker belki haber sitelerine koyardık. Doğru değil mi? Yapmadığımız bir şey mi?
Bir insan karşımızda ölüyordu,ruhunu teslim ediyordu ama biz telefonla çekiyorduk çünkü tenezzül dahi edemiyorduk.
Işte bu yüzden Yoora ölebilirdi. En kötüsü de hayallerine ulaşamadan ölecekti. En çok istediği hayali olarak zayıflayamayacaktı, güzel görüntüsünü belki de göremeyecekti.
Ama biliyor musunuz? Öyle olmadı. Çünkü en azından Taehyung vicdanlıydı,bir kızı,bir kadını öldüremezdi. Can almak öyle kolay değildi.
Kim birini öldürdükten sonra onun yere yıkılışını izleyebilirdi? Ya da sıçrayan kan damlalarını
Kimin cesareti yeterdi buna?
Hangi cani yapardı bunu?
Taehyung sadece ders vermek istiyordu,sonun olacağım gibi laflar sadece söz üzerindeydi karıncaya bile zarar veremezdi ki.
Amacı sadece göz dağı vermekti
Ve sanırım başarmıştı da
Çünkü Yoora'nın korkudan dizleri titriyor,kendini dizginliyemiyordu. Vücut ısısı dahi soğuklara düşmüştü. Beti benzi atmıştı adeta.
Terliyordu,saçları terden hafifçe anlına yapışmış sıcaklatıyordu. Çenesi korkudan seğeriyor,titriyor asla düz durmasını sağlayamıyordu. Öleceğini düşünüyordu hatta cehenneme gideceğini bile.
Ama kapattığı gözlerini açtığında kendini yine aynı yerde bulmuştu, ölmemişti. Yaşıyordu!
Delirmişçesine yüksek bir kahkaha attı. Yaşıyordu! Ölmemişti!
Yoora sevinedururken olduğu yerin kapısı açıldı. Bu Taehyung'du
Alaylı bir ifadeyle bakıyor,insanda dövme isteği doğuruyordu. Küstahça güldü Taehyung. Yoora'nın acınası çırpınışlarını izlemek zevk vermişti.
"Artık dersini almışsındır umarım. Bu kardeşimi hapse attırmanın cezasıydı, beni ihbar etmiş olmanı saymıyorum ve seni bırakıyorum."
Yavaşça bileklerini ve ayaklarını çözmüş,ayağa kalkmasına yardım etmişti. O anki korku ona sonsuza kadar yeterdi.
Oradan çıkıp Taehyung'un yardımıyla yürümeye başladı. Böyle bir şeyi haketmiş miydim? Diye düşünüyordu Yoora, Taehyung ise sonuna kadar kızın onca olan şeyi hakettiğini düşünüyordu.
"Senden nefret ediyorum." diye fısıldadı Yoora Taehyung'un kulağına doğru
Adeta içi cız etmişti Taehyung'un, sesi o kadar parçalıycıdı ki sesini çıkaramamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
R✔
Fanfiction*hayrankurgudailk4heheytbeeejdkqjdjs Jeon.jjk: Yoona sensin değil mi? Umutları her aynaya baktığında parça parça yok olan bir kız düşünün. Asla kendini sevemeyeceğini zihninin en başına not eden birini, güçlü duruyordu fakat o aslında naif birinden...
