R✔

•62•

"Yoora,anlat seni dinliyorum her zaman ki gibi."

"Neyi anlatayım Yoona?"

"Jungkook'u ne zamandır beri seviyorsun?"

"Onu senden önce gördüm ve sanırım sayamayacağım kadar fazla."

"Bu kadarını beklemiyordum ama sonuçta kardeşimsin.Bak o benim sevgilim anlatabiliyor muyum? Onu belki de benden daha fazla seviyor olabilirsin,belki de onun için fazlaca fedakarlık yapmış olabilirsin ama lütfen girme aramıza.Bıktım, anlatabiliyor muyum?"

Bende bıktım,sevipte sarılamama, hasretinden şurada ölsemde yine de onu görememden,özleyipte kokusuna doyamamamdan.

Hepsinden bıktım

"Tamam." dedim onun gözlerinin içine bakmayarak,belki de ona yalan söylersem benim peşimi bırakacaktı?

"Ciddi misin Yoora? Bırakacak mısın?"

"Eve.t"

Gülümsememek için dudaklarını ısırdı,görmediğimi sansa da ellerini alkış tutar gibi yavaşça alkışladı.

An itibariyle tek bir hak tanıyordum kendime,eğer Jungkook'u ikna edersem peşini bırakmayacaktım.

~

"Jungkook-ah"

"Evet?"

"Sana bir teklif sunacağım."

Dondurmasından koca bir ısırık alarak tüm dikkatini bana verdi.

"Benimle 10 kez randevuya çık,eğer bu süreçte benden hoşlanırsan bana lütfen gerçek duygularını söyle veyahut hiç bir şey hissetmezsen de sizin peşinizi bırakacağım."

"Söz veriyor musun?"

"Söz."

"O zaman kabul,kabul ediyorum. Fakat bir şartım var."

"Dinliyorum."

"Sınırı aşmayacaksın"

"Yani seni öpemez veya elini tutamaz mıyım?"

"Evet doğru anlamışsın ufaklık."

"Sana istediğim şekilde davranacağım eğer buna izin vermezsen sizi asla bırakmam evlenseniz dahi,yüzsüz biri olduğumu söylemiş miydim? Boyum kadar çocuğunuz olsa bıkmadan peşi-

"Lanet olsun,tamam!"

"O zaman ilk randevumuz yarın saat 12'de beni otelimden al ayrıca bundan Yoona'nın haberi olmayacak aksi halde olacakları tahmin edebiliyorsun değil mi?"

"Yah anladım, tamam."

"O zaman yarın görüşürüz."

Dudaklarımı yalayarak yanağına kocaman sulu bir öpücük bırakarak oradan kaçtım.Tabana kuvvet koşuyordum ve yaptığımdan da pek pişman olduğum sayılmaz.

Yarın büyük gün'dü

Onunla randevuya çıkacaktım, sanırım hayatımda ilk kez bir erkekle randevuya çıkacaktım.

Gülmemi engelleyemedim daha doğrusu uyuyana kadar pişmiş kelle gibi sırıttım.Düşüncem olarak kalacak olan hayalim gerçek olma yolunda ilerliyordu hatta yarın gerçek olacaktı.

Heyecandan içim içimi yiyordu!

Umarım kötü veya saçma bir hareket yapmazdım çünkü tek istediğim olmayacağını bilsem de o 10 randevuda kendime aşık etmekti.

Olmayacağı aşikardı ama umut fakirin ekmeğiydi işte.

~

"Acaba hangisini giysem?"