CHAPTER 27

146 10 20
                                    

Chapter 27

Third Person's POV

Pagkatapak sa royal entrance ay agad yumuko bilang respeto at pagbati ang mga guwardiyang nagbabantay sa isang napakalaking gate.

Maaliwalas ang paligid nang tuluyan na siyang makapasok sa loob ng napakalaking palasyo. Panay bati ang natatanggap niya sa mga tauhan na halatang nagulat pa sa biglaang pagdating niya.

Nakita niya ang isang lalaking matangkad at matipuno ang katawan na nakaupo habang nagbabasa sa isang royal single sofa na katabi ang isang vase na puno ng fresh red and white roses. Naka side view ito kaya hindi nito nakita ang dumating.

'Mukhang hindi niya rin ako inaasahan. Tsk!' —aniya sa kanyang isip at lumapit nalang siya dito.

"Hey." ani nito na nakakuha sa pansin ng lalaki saka ngumiti dito na ikinagulat naman ng huli.

"H!" gulat na bulalas nito pero agad din niya itong niyakap. "God! I missed you so much!" ani nito habang nakayakap.

"I missed you too." nakangiti rin nitong sabi.

"I'm glad that your back! I really missed you, baby!"

"Oh, Zayhn. How many times do you have to tell me tha—"

Naputol ang sasabihin niya nang mahagip ng mata niya ang dalawang taong nakatayo sa pintuan habang nakangiting nakatingin sa kanila.

"Mother! Father!" sabay takbo at niyakap ang mga magulang.

"We missed you my daughter." nakangiting ani ng kaniyang ama.

"Anong 'my daughter?!' 'OUR daughter!' tsk!" ani ng kaniyang ina kaya napasimangot naman ang kanyang ama sa sinabi nito samantalang siya ay napaface-palm.

"I missed you, baby." sabi ng kaniyang ina sabay yakap ulit sa kaniya.

Tsk! Tsk! Sill the same.

"I missed you all too! And cut that 'baby' Mom."

"Why? You're my baby after all." nakapout nitong sabi.

"She grew enough and she's MY baby." biglang sabat ng lalaking kanina pa sila pinapanood dahil hindi na niya maipagpatuloy ang kaninang binabasa.

"Oh, Zayhn. Pwede naman natin siyang paghatian, eh." sabi ng kaniyang ina.

What the?!

"No and never."

"Wahhh! Zayhn ang daya mo." sabay pout.

'Tss. Too childish mother. Tsk. Tsk.' aniya sa isip saka hinila ang kanyang ama papuntang couch at naupo. Sumunod naman yung dalawa na masama ang tinginan sa isa't isa.

"What brought you here darling? Your mission is not yet done." seyosong sabi ng kaniyang ama.

"I'm sorry, Dad. It's just that it's hard and continuously getting harder." seryoso rin nitong sabi.

Umupo naman sa kaniyang tabi ang binata saka siya niyakap.

"What do you mean—getting harder?" nakakunot-noong tanong ng kaniyang ama.

"That's why I'm here to know what and why is it getting harder."

                                     ~*~

Zainah's POV

It's been three days since Zinh went back to our main home and still no updates. Ano na kayang nangyari sa bruhang iyon? Namiss ko din tuloy sina Mom and Dad. Hayst.

Kailan pa kasi matatapos 'to? Grr. Pero parang ayaw ko ring matapos to. I don't want to leave this place.

Also, the man that...
I'm already inlove with.

DaZii: The Mysterious Four Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon