DaZii: The Mysterious Four

EPILOGUE

Epilogue

Zainah's POV

Sinasabi kong mapaglaro talaga ang tadhana. Hindi namin inaakalang sila pala talaga ang nakatadhana para sa amin simula noong kami ay isilang.

Nagkaroon ng kasunduan ang aming mga magulang bago sila naghiwalay—dahil kinakailangan nilang lumayo para sa kaligtasan ng kanilang mga kaibigan—at iyon ay ang ipakasal ang kani-kanilang mga anak. Hindi rin nila inaakalang tadhana na raw mismo ang nagtagpo sa amin upang kilalanin ang isa't-isa at magkaisang dibdib.

Lubos ang sayang aming naramdaman sa mga oras na iyon. Nasagot na ang matagal na tanong sa aming isipan kung bakit hindi nagalit ang aming mga magulang noong malaman nilang buntis kami at kung sino ang ama ng mga ito. Sa halip ay mas natuwa pa nga sila dahil may mga apo na ang mga ito na aalagaan.

Sa nakalipas na isang buwan ay hindi namin masukat ang kaligayahang dulot ng masayang pamilya na mayroon kami ngayon. Hindi namin inaakalang sa mga nagdaang pagsubok na aming nalampasan ay makakamit namin ang tunay na kaligayahan.

"Bruha, dahil ayaw mo namang sumama sa amin maglakwatsa sa mall eh dadalhin nalang namin ang anak mo para mag-enjoy din siya." biglang sabi ni Zeiley na inaayusan ang anak na si Zeiyr.

"Ok sige. Zxaion, sweetie come here." tawag ko sa anak kong busy sa paglalaro ng daggers kasama si Szhin.
Mga batang iyon talaga!

"Mom, I'm going to come with them on the mall. Me and Szhin will going to buy some weapons for our training. We'll going to defeat our Dad." nakangising sabi ni Zxaion.

"Yes, Tita Zainah so just say yes because you don't have a choice anyway." nakangisi ring sabi sakin ni Szhin saka nagkindatan silang dalawa ng anak ko.

Aba't!

"Just let them, Zai. You really don't have a choice anyway. Hahaha." ani Zinh na tatawa-tawa saka inayos ang sleeve ng polo ng anak. Tsk! Mag-ina nga talaga!

I just sighed saka hinarap ang anak ko.

"Be careful there, okay? Don't be careless. Don't leave your Tita's side because your also a hardheaded young boy. Tsk." paalala ko sa kaniya na nginisihan niya lang. Napailing nalang ako.

"Let's gooo!" biglang sigaw ni Ziahn na pababa ng staircase kasama si Ziarah. Mga nakabihis na din sila. It took a minutes bago sila sumakay sa van at umalis.

Hayst. Ako nalang naiwan dito. You know maglalaba pa ako ng damit ng magaling kong fiancée at anak na naglakwatsa din kahapon sa park. Tsk!

Maaga rin kasing umalis ang apat na lalaki dahil may mahalaga daw silang aasikasuhin.

Nga pala, nandito parin kami sa Pilipinas. Our plan to sell the mansion and to leave the Philippines permanently was canceled.
Mga kingina kasi ang mga magulang namin eh. Iyon ang ginawa nilang rason para bumalik kami dito, iyon pala isa iyon sa mga plano nila. Tsk!

Pumunta nalang ako sa washing area saka nagsimula ng maglaba. Siyempre nag soundtrip din ako para naman hindi boring pero mahina lang naman.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalaba nang biglang tumunog ang phone ko kaya naghugas muna ako ng kamay at tinuyo bago kinuha at sinagot.

Ano naman kaya ang kailangan ng bruhang 'to?

"Oh? Kailangan mo?" bungad ko kay Ziarah na siyang tumawag.

["Zaiiii! Fuck! Shit! Shit! Shit! Sila Zxaion na kidnap! Bigla silang nawala sa tabi namin kaya nagpanic kami!"] natatarantang sabi ni Ziarah.

"WHAT?! FUCK! BA'T KASI HINDI NIYO BINANTAYAN NG MAIGI ANG MGA BATANG IYON NA MATITIGAS ANG ULO?!" sigaw ko sa kaniya saka nagmamadaling nagbihis.