Chapter 7
Zainah's POV
Nandito kami ngayon sa Zakashi Restaurant. 4:50 PM palang naman eh. Nagyaya ako kumain kasi nagutom ako bigla. Bakit ba? Tsk!
"I'm bored! God! Walang childish! Boring tuloy." maktol ko. Walang maingay eh. Huhuhu. Na-bored tuloy ako.
"Yeah right. Tiisin mo, witch! Ginusto mo rin naman to, remember?" sabi ni Zeiley sabay subo ng sundae.
Tsk! Oo nga. Ginusto ko nga rin kaso kung hindi dumating iyong si Zahner naku, loner ang labas ni bruhang Ziarah. Kawawa naman siya kapag ganun. Kaarawan pa naman niya. Tsk!
At isa pa iyong si Zahner, ni hindi man lang nag-update na dadating pala. At nag transfer pa, huh? Tsk!
"Oo nga, bitch. Ginusto ko nga rin kaso kontrabida ang labas natin, ganun?" sabi ko.
"Eh sino ba ang nag suggest? Diba ikaw?! Tsk!" aniya.
"Sabi ko nga ako. Eh sa wala naman kayong maisip, diba? Tsk!" sabi ko sabay sip ng Mc Float.
"Anak ng! Pwede ba, witch, tumigil ka sa kagaganyan mo at ubusin mo na iyan dahil uuwi na tayo." sabi ni Zeiley at inubos ang natirang chocolate cake.
"Let's go." biglang sabi ni Zinh at naunang umalis. Nagkatinginan naman kami ni Zeiley.
"Anong nangyari sa kanya?" sabay naming tanong. Napabuntong-hininga nalang kami at sumunod nang umuwi. Pagdating sa bahay ay dumiretso na ako sa kwarto ko at nag refresh.
After that, I opened my laptop then...
*Ting!
Oh, wait! 12 midnight? Hmm.
"Punta tayo—"
"AYYKABAYONGMAYBANGS—Lintek! Ano ka ba naman, Zeiley! Hindi ka ba marunong kumatok?! Haist!" inis kong sabi. Bigla-bigla nalang nagsasalita eh. Tsk!
"Hahaha. Sorry naman po. Kasalanan ko bang hindi mo naramdaman ang presensya ko? Tsk!" sabi niya sabay higa sa kama ko.
"Tss!"
"Punta tayo, huh? Matagal na rin noong huli tayong nakaapak doon eh." sabi ni Zeiley sabay yakap sa mickey mouse kong unan.
"Ask Zinh first if she wants to come." sabi ko sabay tingin ng ibang updates.
"Call..."
Sabay kaming napatingin sa nagsalita.
"Hindi na ba talaga uso ang kumatok ngayon?" nakapoker-face kong tanong.
"Whatever, Scott." bored na sabi ni Zinh sabay higa din sa kama ko. Tss!
"Hahaha—teka nga, Zinh. Bakit mo kami iniwan kanina, huh?" nanlalaki ang matang tanong ni Zeiley.
"Oo nga! Mabuti at pinaalala mo, bitch. Yung aalis nalang bigla pagkatapos ng isang 'Let's go'. Tsk!" sabi ko.
"Eh anong gusto mong sabihin ko? 'Hey, yo! What's up? I have my LBM, Asap! Wanna come and join me? Arat na! Let's party!' Ganun?" barumbadong sagot ni Zinh.
Pahiram ng kaldero. Isang hampas lang promise!
"Hahaha. Pwede-pwede!" tatawa-tawang sabi ni Zeiley sabay palakpak.
"Mga kingina talaga. Teka nga! Bakit ba nandito kayo sa kwarto ko, huh?" sabi ko sabay patay ng laptop. May mga kwarto naman, dito pa talaga tumambay. Tss!
"Bakit? May angal?" maangas na tanong ni Zeiley.
"Paano kung meron?!" palaban kong sagot! Akala niya, huh.
BINABASA MO ANG
DaZii: The Mysterious Four
De TodoApat na misteryosang babae na pinadala sa isang misyon upang hanapin ang long lost bestfriends ng kanilang mga magulang. Sa kanilang paghahanap ay matatagpuan nila ang makakapagpatibok ng kanilang puso ngunit sapat ba ang pagmamahal upang malabanan...
