DaZii: The Mysterious Four

CHAPTER 5

Chapter 5

Ziarah's POV

"Wahhh—Aray! Makabatok wagas?!" inis kong singhal kay Zeiley.

"Makasigaw lang teh?!" asar niyang tanong.

"Ano ka ba naman? Akala ko mumu na eh! Salubungin daw ba ako na ganyan ang mukha?" Tch! Ikaw ba naman pagbuksan ng pinto na madilim pa ang kwarto tapos biglang bubuksan yung ilaw at sasalubong sayo ang parang mumu ang mukha!

"Wow! Maka 'mumu' ka, huh! Facial mask ito! Sa ganda kong 'to? Mumu?! Tch!"

"Eh? Anong sabi ng maganda—Aray! Nakakadalawa ka na, ah!" Bwisit! Wagas talaga mambatok itong bruhang 'to eh! Anong akala nito sa ulo ko? Bato? Tsk!

"Huwag ka nang umangal bruha ka! Bakit ka nandito, huh? Anong kailangan mo?" tanong niya sabay upo paharap sa salamin.

"Wow! May kailangan agad? Hindi ba pwedeng may favor lang? Hahaha!"

"Tch! Bruha talaga! Oh, ano naman iyon?!" masungit niyang tanong.

"Hehehe. Pwede mo ba akong samahan?" malambing kong tanong sa kanya. Hahaha.

"Tch! Kung pags-shopping ang usapan, busy ako." sabi niya habang dahan-dahang inaalis ang black facial mask niya.

"Uh, nope! Not in the mall." nakangiti kong sagot sa kanya.

"Eh kung diretsuhin mo nalang kaya kung saan?!" masungit niyang sabi. May dalaw ba 'to ngayon? Ang sungit eh.

"Sa MOA." malawak ang ngiting sabi ko sa kanya.

"Any event?" kunot-noong tanong niya. Huhuhu! Sana samahan niya ako! Lord, please! I'm begging you!

"BTS has a concert! Wahhh! I'm excited! Please bruhang magandang-maganda na bestfriend ko! Please, samahan mo ako—"

"SHUT THE FUCK UP, FEBIE!"

Galit na iyan.
Huhuhu. Tinawag na ako sa second name ko eh. Tinatawag lang kasi nila ako by my second name kapag galit sila sa akin. Bakit?! Wahhh! Hindi na niya ako siguro sasamahan! Huhuhu!

"S-sorry. H-huwag nalang p-pala. S-sorry sa a-abala." naiiyak kong sabi sabay takbo palabas ng room at dumiretso sa kwarto ko sabay lock.

Wahhh!
Mahal na mahal kita Taehyung my abunjing-abunjing! Sorry kung hindi ako makakapunta. Ayaw nila akong samahan eh! Huhuhu!

Dumiretso nalang ako sa kama at niyakap ang mahaba at malaking unan na may picture ng katawan ni Taehyung at ang ulo naman niya ay ang unang hinihigaan ko so magkaharap kami ng mukha. Yieee! Ang sweet namin no? Hahaha!

"Abunjing-abunjing ko. *sniff* s-sorry, huh? *sniff* absent ata a-ako this time sa c-concert niyo eh. Huhuhu."

Wahhh! Pighati! Huhuhu!
Mahal na mahal kita, Taehyung! Ikaw lang ang abunjing-abunjing ko!

"Ang emo. talaga kahit kailan. Tsk!"

T-taehyung? N-nagsasalita ka?

"Shunga din. Tsk!"

"Bruha talaga. Tch!"

I just mentally rolled my eyes. Tss!
Sana naging sensitive naman sila kahit one second lang. Tss!

Nagtalukbong nalang ako ng kumot at itinakip sa tenga ko ang unan.

Bakit ganun sila? Hindi naman sila ganyan, ah. Sila pa nga ang nagyayaya sa akin eh. Suportado pa nila ako. Pero, bakit ngayon iba na? Kahit pang birthday gift lang nila sa akin iyon okay na ako. Huhuhu! Alam naman nila na mahal ko yung BTS eh. Bakit ganun? Bukas na iyon eh! Wahhh! Ang saklap! Paksyet! Huhuhu!