ELEMENT SAHİPLERİ

~39~

Araf:

Hanuel'den...

Geri dönmek için her ne kadar günleri saysamda içimde büyük bir endişe vardı.

Sonuçta kendime hançer saplamıştım değil mi?

Zedd beni intihara yönelim gösterdiğim için akıl hastanesine yatırmaya kalkabilirdi.

Bunu Jimin'de yapabilirdi.

Ama bundan daha büyük bir korkum varsa o da Jimin'in tepkisiydi.

Gözlerinin içine bakarak kendimi öldürmeye kalmıştım. Kısmen de başarılı olmuştum. Sonuçta ruhum bu salak yere tıkılı kalmıştı.

Elimdeki tarağı komidinin üzerine fırlattım. Tarak kayarak yere düştü. Oflayarak kendimi yatağa bıraktım.

Acaba hâlâ bana karşı duygular besliyor muydu?

Ya da bana karşı o anlamda bir duygu beslemiş miydi?

Sonuçta hiç sana aşığım falan dememişti ya da beni hiç öpmemişti. Sevgili falan değildik yani.

Ağlamaklı bir ses çıkararak kafamın altındaki yastığı çekip aldım. Kendimi boğmayı denesem başarılı olur muydum acaba?

Sahra:" O yastığı yavaşça yere bırak kızıl kafa."

Duyduğum sesle kafamı kapıya çevirdim ve göz devirdim.

Ben:" Görende kafama silah dayadım sanacak."
Sahra:" Kırılma ama sende büyük bir intihara girişim tutkusu var. Artık gideceğin yerde de bence eline kesici veya delici alet vermezler. Ben olsam psikolejik destek alırdım."
Ben:" Sağ ol ya. İçime su serptin."

Gülerek yatağa oturdu.

Sahra:" Ben sana olası şeyleri söylüyorum. Kabul et, yaptığın şey normal bir insanın yapacağı bir şey değildi."
Ben:" Sanki sen çok normalsin."
Sahra:" Ah, normal olduğunu hiç iddia etmedim kızıl kafalı çaylak."

Ben homurdanırken o ayağa kalktı.

Sahra:" Hadi kalk artık şu yatakdan. Yapıştın kaldın sümük gibi."

Sorun şu ki kendimi depresyona teslim etmeme çok az kalmıştı. Mesela sabaha kadar çikolata yiyerek kafamda tımarhane senaryoları kurmak istiyordum.

Ve o bana sümük diyordu!

Gözlerini kısarak sürat ifademe bakan Sahra kaşlarını çattı.

Sahra:" Ateşin mi var senin?"

Elini alnıma koydu.

Ne çeşit bir gerizekalıydı bu? Depresyona girmiş birisini hiç mi görmemişti.

Erke:" Oha! Siz. İkiniz. Yatak odası? Oha oha oha! Oğlum elin nerede lan senin?!"

Erke kapının eşiğinde anırarak tepinmeye başladı.

Gözlerimi kısarak Erke'yi inceledim.

Madde bağımlılığı mı vardı acaba?

Sahra:" Olmayan kafan mı güzel kardeşim? İki vurup düzelteyim mi?!"
Erke:" Ay bilmiyorum ne oğlum. Valla bir garibim. İçerideki velet sütüme ilaç kattı galiba."

Yüzümü ekşiterek kafamı tekrar yastıklara gömdüm.

Demek normal hali böyleydi? Yazık.

Sahra:" Kızın sevgilisi var. Saçma salak konuşun benim asabımı bozma."
Ben:" Kim ki benim sevgilim?"
Sahra:" Dalga mı geçiyorsun?"