Evet arkadaşlar, yepyeni bir kurgu ile karşınızdayım. Yani ben geldim... 8.sınıf olduğum için nadiren bölüm atıcam. Zaten sitresimin azalması için bu kitaba başlama kararı aldım. Lütfen bana destek olun...
Yine yorucu bir gün ve bitmiş bir ben... Kesinlikle uykuya muhtacım. Bu yüzden adımlarımı hızlandırdım ve sonunda evimi karşımda gördüm. Hemen karşı kaldırıma geçtim ve evimin demir kapısını aralayıp minik bahçeme girdim. Taş yolda yürüyüp kapının önüne geldim. Sevinçle anahtarı çantamdan çıkardım ve kapının deliğine sokup çevirdim. Kapıyı açtım ve süprizzzzz... Olduğum yerde dondum kaldım. Karşımda ak saçlı bir dede... Ve... Benim mavi vazom... Bir dakika... Bu dede ne biçim giyinmiş böyle....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aish! Ben ne saçmalıyorum ya?! Bu adam hırsız olabilir? Dikkat et kızım... Kendime öğüt verdikten sonra konuşmak için ağzımı açıcakken dede şekilli bastonunu yere 3 defa vurdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dede:" Sakın çığlığık atma..." Ben:" Sen kimsin ve benim evime nasıl girdin?!! Ayrıca vazomdan ve orkidelerimden uzak dur!!!" Dede:" Mavi rengini seviyor olmalısın." Ben:" Ay, evet bayılırım ma...ayyy! Çık evimden!" Dede:" Sakın ol evlat, ben hırsız değilim." Ben:" Hii, yoksa katil misin?" Dede:" Hayır..." Ben:" Ay, bak kim olduğun beni hiç ilgilendirmiyor. Çık evimden! Hem sen buraya nasıl girdin?"
Kapı zorlanmamıştı. Yani kapıdan girmiş olamazdı.
Dede:" Bu hikayeyi sana daha sonra anlatıcam. Ama camına yazık oldu. Yenisini taktırmak sana pahalıya patlıycak."
Gözüm mutfağın camına takıldığında camın yerinde olmadığını gördüm.
Ben:" Camım nerde?!" Dede:" Aslında bu sorunun cevabını ben de bilmiyorum. Sanırım büyüleri karıştırdım. Camın büyük ihtimalle şuan paralel evrende bir yerlerde..." Ben:" Tamam... galiba deliriyorum. Ya da delirdim..." Dede:" Kendini delirdiğine inanırsan delirirsin. Neye inanırsan o olur. Beyin gerçekten çok acayip." Ben:" Peki, bu yaşlı başlı halinle benim evime neden girdin dedeciğim?" Dede:" Bunu sana gideceğimiz yerde anlatıcam." Ben:" Nereye gidicez ki?" Dede:" Sen ne kadar çok soru soruyorsun böyle." Dede:" Git ve eşyalarını topla..." Ben:" Sebep?" Dede:" Soru sormanın zamanı değil! Buradan acilen gitmeliyiz. Burası güvenli değil!!!" Ben:" Burası neden tehlikeli?" Dede:" Neredeyse gelirler. Çabuk ol!"
