"Girebilir miyim?" Jimin şaşkın bir şekilde kapıdaki Jungkook'a bakarken içeri alacak olsa da hala sinirli olması gerektiğini hatırlayıp küçük bir oyundan zarar gelmez diye düşünerek inanmayacağını bilse de gülmemeye çalıştı.
Üstündeki bornozun kemerini sıkarken "Aslında müsait değilim," demişti düz bir tonda. "misafirim var." Genç olan birkaç saniye anlayamamış kaşlarını çatmıştı. "Misafir mi? Taehyunglar mı?" "Hayır, tanımazsın." "Evde misafir varken banyoya mı girdin?" Hala anlamaya çalışır gibi konuşması Jimin'e tatlı gelse ve kıyamasa da kafasını sallamıştı onaylar gibi. "Öyle oldu, neyse ben bekletmeyeyim, ayıp olur sonra. Görüşürüz."
Kapıyı kapatacak gibi yaptığındaysa tutulmuştu hemen. "Kandırma beni, şakası bile hiç hoş değil." sesinin durgun çıkması kalbini kırınca uzatmayıp gülmüştü. "Hemen de ağlamaya başladın, geç hadi." Açıkca rahatlamıştı şimdi Jungkook. "Baya kötü bir numaraydı, buna inanmamı da beklemezsin??" "Yaa aynen, yüzünün aldığı şekilden haberin yoktu tabii."
Göz devirip içeri geçen Jungkook Jimin'in yanına gelmesini beklemişti. "Nasılsın?" "İyiyim?? Niye geldin haber vermeden?" "Gideyim bu kadar istiyorsan Jimin." Gözleri yanına oturup elini yanağına koyan çocuğu bulmuştu şimdi. "Hayır saçmalama, şaşırdım sadece."
Jimin uzanıp alınmış gibi duran çocuğun dudaklarına küçük bir öpücük bırakmıştı. Normalde kahvaltıya gelmeyecekse bu kadar erken gelmezdi ve biraz gergin duruyordu Jungkook. O yüzden merak etmişti nedenini. Parmağı hafifçe yanağını okşarken biraz daha yaklaşmıştı ona doğru. "Sana küs olan bendim, küsemezsin bana???" Sevimli bir tonda konuştuğunda karşısındaki çocuk da gülmüş, kafasını göğsüne yaslamıştı.
"Jungkook?" Kaşlarını çatmış, şaşkın şaşkın kucağındaki sevgilisinin saçlarını okşamaya başlamıştı. "Bir şey olmadı, endişelenme. Beni biraz daha sevmezsem ölecektim, zor yetiştim buraya." Kıkırdayıp "Hmm," dediğinde boştaki eli öpülmüştü. "böyle birden kötü bir şey olmuş gibi sırnaşınca affetmek zorunda kalışımı kullanıyorsun yani?"
"Öyle demeyelim de, küs kalmaya dayanamıyorum diyelim." "Yaa tabi," Kafasını kaldıran Jungkook gülerek burunlarını birbirine sürterken elini çaktırmadan-en azından öyle sanıyordu-Jimin'in bornozunun ipine götürmüştü. Fakat açağı sırada tutulan eliyle başarısız olmuştu. "Yakalandın." Aldığı mağlubiyet hoşuna gitmemiş olacak ki mızırdanıp üstüne eğilerek koltuğa yatmasına neden olmuştu sarışının.
Şimdi yüzlerinin arasında az bir mesafe vardı. Dudaklarını belli belirsiz birbirine değdirse de birkaç saliselikti bu. Olası bir öpüşme için dudaklarını aralayan Jimin de hemen geri çekilince dumura uğramıştı zaten. "Kimin gönderdiğini buldun mu?" Birkaç günde belki de yüzü aşkın kez duyduğu soru artık başını ağrıtıyordu açıkcası. "Hayır Jungkook, şunu sorma artık." "Biri bana isimsiz süslü saçma sapan bir buket gönderse yine bu kadar normal karşılardın eminim." Bir anlığına hoşuna gitmeyen fikir ile kaşlarını çatıp kollarını diğerinin boynuna dolamıştı.
Cevap vermek yerine dilini Jungkook'un dudaklarında gezdirip "Karşılamazdım," demişti kısık ve çekici bir tonda. "ama bu kadar da abartmazdım." "Abartmıyorum, sadec-" Susması için tekrar dudaklarını onunkilere bastırıp geri çekildiğinde bir eli de yanağını bulmuştu sevecen bir şekilde. "Tartışmayalım artık." Fakat sevgilisi aksini düşünüyor olacak ki kaşlarını çatmıştı. "Konuşmamız gereken bir şey daha var bence?"
"Neymiş?" "Bu koreografi işi." "Aaaa!!" Konuşmak istemiyormuş gibi Jungkook'un kafasını göğsüne bastırıp "lütfen başlamayalım." demişti. Çünkü içinden çıkamayacaklarını biliyordu ve boşuna bir kavgayı daha kaldıramayacaktı. Genç olan bir şeyler söylese de yüzü tamamen sevgilisinin boynuna gömülü olduğundan dedikleri boğuk birkaç ses olarak duyuluyordu sadece. "Aynen öyle bebeğim evet." Kıkırdayarak konuşan Jimin diğerinin aksine eğlenirken onu zorla öylece tuttuğu birkaç dakikanın ardından boynunda hissettiği sıcaklık ve bacağına ulaşan elle kıpırdanmıştı. "Hemen bir mızıkçılık yapıyorsun zaten."
