Billionaire's Rebound Wife ( Arrange Marriage Series # 1) COMPLETED

Chapter 43

{Struck}

Banat ang labi ko ng makita ang gawang bestida sa ibabaw ng malaking sofa. I glance at her grinning like a dog. Before pestering Milomma for honest praises. 

Natawa ako at humingi ng dispensa sa tuwang nararamdaman. 

I already recommended her nung nag open ako sa social media for the second time. Maigi na lang kahit pa hindi na ako active sa anumang sosyalidad, people are still rooting for my post and images.

Not that I care about social status. Maybe for the sake of advertising her work. Gusto ko din kasing makilala siya dahil sa galing niya.

Tumango na lang ako at kinausap siya sa iba pang detalye. Di na rin naman siya nagtagal dahil mukhang may iba pa siyang planong puntahan kaya umalis din agad matapos mag paalam.

She drove away with hands waving from the window of her vehicle. Kaya kumaway ako pabalik.

Nakangiti kong pinagmasdan ang  mga letrato na kakapa develop ko pa lang. Naglakad ako papuntang starbucks para sana maupo muna ng saglit at makapag muni-muni. 

Umupo ako parteng pang dalwahan kung saan malapit sa glass panel.

Patagal ng patagal lalo akong nahihirapan sa sitwasyon ko. Nung una ayos lang, nakaya ko naman mag isa sa loob ng tatlong taon. 

Ng bumalik ako hindi ko na alam. Humigit lang lalo ang bigat na dinadala ko. The feelings I have become deeper. Kaya mas lalo akong nahihirapan. 

I can't say, I hated time for being cruel. Mabagal para sa mga taong malungkot at mabilis sa taong masaya. 

I'm at the latter part. May masaya at di mawawala dun ang lungkot, but the time is infinite for a person like me who chose to love.

Hindi muna ako pumasok sa opisina dahil tapos na rin naman ang mga papeles na gagampanan ko. Dadaan na naman pati ako mamayang mga alas singko.  Tutal ay alas tres pa lang. 

My phone rang.

Agad ko namang kinuha sa likod ng pantalon para di makaabala sa ibang taong nasa loob. 

Axel:

Where are you? Let's date.

Pinigilan kong kumawala ang isang ngiti sa labi. It sounded exactly like him. Instead of asking for my opinion, he already declared a date. Isa sa dahilan kung ba't nangangati ang kamay kong tanggihan siya.

Ako:

Starbucks, busy sorry.

It was a half-truth.

Axel:

I miss you.

I stop typing and sigh. Gusto kong kiligin pero habang palapit ng palapit ang araw may humihila ng kasiyahan ko. Tila malapit na akong malunod at kailangan na ng saklolo. 

Ako: 

I'll catch you up later. Get back to your work, Sir.

Pagkatipa ko hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya. Ininom na ang kape sa harap. Habang iniisa isa ang mga litrato.