Billionaire's Rebound Wife ( Arrange Marriage Series # 1) COMPLETED

Chapter 22

{Card}

I slept in his suite without putting any fight. My head throbbed because of the hard liquor. Pag kagising gising sa umaga, hindi na namin inabala ang sariling mag ikot-ikot sa lugar. Ang tanging ginawa na lang namin ay umupo at manuod ng telebisyon.

Pagkatapos mananghalian ay saka lang namin napagdesisyonang umalis. Pihadong tambak na ang trabahong naiwan. I sighed. Gusto ko pa naman manatili ng mas matagal. 

I leave for three consecutive days for this vacation. Sad, coz we take an early leave. We used his chopper in leaving Shang Ri La.

My original plan was to make him miss me. And the only thing I had in mind is to distance myself away from him. At hindi naman ako nabigo. Kahit na hindi kasali sa plano ang biglaang pag sugod niya.

Thanks to that, ngayon walang paglagyan ang ngiti ko. 

"Ma'am may nagpapabigay po ulit sa inyo."

My eyes bore to my secretary down to the bouquet of flowers she's holding. I smirk mischievously as I stood up and take those. 

Sininghot singhot ko pa iyon habang napapakagat labi sa kilig. It has a musky scent that lingers through my nose.

Kahit pa walang nakalagay na pangalan niya alam kong sa kanya 'yon galing. Dahil baka mabubuking ang lihim naming pagiibigan.

"Ma'am galing sa boyfriend niyo?" mausisang tanong ng aking sekretarya.

Hindi ko tuloy mapigilang mapahagikhik.

"Secret..." I told her while shyly blushing. 

She timidly laughs at my reaction before leaving my office. I grabbed my phone to check some messages from the client.

Nanlaki naman ang mata ko ng makatanggap ng mensahe sa kanya.

Sexy Axel:

Like the flowers I sent you?

Ng mabasa iyon ay agad akong naglikot sa pwesto na tila sinisilaban. I blushed profusely. I cough a little to compose myself. Nagtipa ako ng salita na salungat ng gusto kong sabihin.

Ako:

It's fine.

Most are really lewd pick up lines and I can't deny the fact na naaaroused ako. Siyempre nagtatampo-tampuhan ako. Susulitin ko ng pahirapan siya. 

Umirap ako. Ni ligawan nga hindi niya nagawa bago ako pakasalan. Dapat lang, na kahit medyo huli na'y bumabawi naman.

Kaysa sabihing kinilig ako o di kaya ay makisakay sa hirit niya. Pinili kong iklian at patunugin na wala akong naramdaman o hindi ako satisfied sa ginawa niya. 

Malabong magawa ko yun sa kanya. Sa'ming dalawa ako lang ang nagmamahal. Napaismid ako sa sarili. Kinilabutan sa mga salitang lumalabas sa bibig.

Siyempre nakaramdam ako ng konting panghihinayang pero hindi lahat ng oras dapat maging marupok. Di ba nga may kasabihang.

'Kahit nanggigigil dapat magpigil.'

And I put that in mind.