Billionaire's Rebound Wife ( Arrange Marriage Series # 1) COMPLETED

Chapter 34

{Paraan}

I groaned hardly as I put down my heavy baggage. Ngayong nakapasok na ako sa loob ng kwarto. A scene of memories flashback before my eyes. The happy ones and the ones that I choose to forget.

Bumugtong hininga ako bago naupo sa dulo ng kama.

Dapit hapon na at hindi ko magawang makapag isip ng tama. Ayaw kumilos ng mga paa at kamay ko. Tamad na tamad sa mga bagay bagay. Moreover the last conversation we had kaganina lang sa bukana ng hagdan. I admit there's a slight thump in my chest. 

Though I was surprise, hindi ko yun pinahalata. Nangingibabaw sa akin ang pagod. Hindi naman ako nag reklamo ng isagot niya sa akin yun. 

Wala naman akong karapatang magsumao ng panibagong kwarto. Di naman sakin 'tong bahay. At hindi niya rin ako pinilit na bayadan ko siya. It means kusang loob akong pumarito para pagsilbihan siya. 

Hindi yata ako patutulugin ng konsensiya ko, lalo na't sa kanya pa nanggaling ang pera. Ayaw ko rin pating magkaroon ako ng utang na loob.

Nagpapasalamat naman ako sa tulong na ibinigay niya. Kahit ang alam lang niyang iwinaldas ko lang yun sa walang katorya toryang bagay. Nag text ako kina Lola sa karampot na detalye sa nangyari ngayon. 

Bago humilata sa malambot at malaki niyang kama. The soft pillows caressing my cheeks. And blankets that hug over my body. Bringing warmth and comfort.

Natawa tuloy ako ng bahagya. Nasanay na kasi ako sa kutson na kay tigas sa likod.

Kung dati pinagsasawalang bahala ko lang ang mga bagay bagay na nasa paligid, ngayon naman makatanggap lang ng konting pabor at materyales ay sobra na kung magpasalamat.

Kaya totoo talagang kapag ang isang bagay na wala na saka mo lang nakikita yung worth. Nag iba agad ang timpla ng mukha ko. Ni kahit minsan kaya na miss niya ako? He said he miss me when we met at the bar. 

Nah, baka katawan ko lang ang miss niya.

My eyes squinted as I gaze over the chandelier in his room. I won't let my guard down. Kung magtatabi man kami. Sisiguraduhin kong walang mangyayari. 

I don't want him to rule over my heart again. At kapag bumigay ako it only means na bibigyan ko nan aman siya ng pagkakataong sirain ako. 

It may not seem that I don't dwell so much on our relationship after I left. Hindi naging madaling kalimutan siya.

Hindi ako bumalik dahil gusto ko makipagbalikan. I want to end our marriage nicely. Yung tipong walang halong pait at galit. Masakit lang pero walang galit. I want to be free from any hatred and heartache that my love does to me. Kumbaga closure na rin.

Then I remember the divorce paper.

I already prepare it months earlier. Kung sakaling magkita kami, maybe he wants to marry someone again. Then I will be prepared to give him all the freedom.

Sa akin ayos lang namang kasal kami at magkahiwalay. I may miss him. But time will heal everything.

Besides wala akong planong mag asawa pa. I'll just work, take care of Lola and Lolo. At kung sakaling tanggapin pa ako nina mom and dad. edi it'll be better.

I'll have two families at the same time.

Tumayo naman na ako para masimulan ang pagbabalik ng gamit. Napangiti ako kung paanong magkakahanay ang damit niya na pulos suit. Halos lahat ay earth color na tshirt. Ang metikuloso.

Ng dumapo ang mata ko sa katapat nitong mga damit. My mouth gape open. Laking gulat ng makita kung gaano kalinis at mukhang bago ang mga iniwan ko nuon.