Billionaire's Rebound Wife ( Arrange Marriage Series # 1) COMPLETED

Chapter 25

{Trauma}

"No, you will not do that Sucinco! I swear i'll rip your face off!" mahina at mariin boses na nagpadilat sa mata ko.

"Kaya nangyari sa kanya 'to, because your a fucking asshole!" kitang kita ko kung paano kinulwelyuhan ni Axel ang pinsan. "You know nothing about these, Bakit di mo na lang kaya pagtuunan ng pansin and asawa mo!"

"Tumigil na kayo!" awat ni Fort na ngayon ay pumapagitna.

I calmly sit and emotionless look at them. "Ang lalakas ng boses niyo..." Napahagod ako ng suklay at mahinahon ko silang binalingan.

They are quite surprised na nabalik din agad sa huwisyo. 

Agad namang napunta sa akin ang atensiyon nila. I sighed and put my weight on the headboard. Ang sakit ng buong katawan ko. I can't remember everything...just some p-part of it. My head hurts as I block those stuff.

"Are you alright?!" he hurriedly asked with concern in his eyes. 

Napangiwi naman ako sa bigla niyang pagsulpot. What a great pretender. Yumuko lang ako at pinaglaruan ang kukong hindi na magkakatugma. An empty colored nails and wounded knuckles. 

Pang ilang linggo ko na dito sa hospital. Ang unang pagising ko ay ang pamilya ni Axel and sumalubong sakin. His cousins and his grandparents took care of me. They all look worried about what happened. Marami silang naging tanong na agad namang natigil dahil sa mga biglaan kong pagkahilo.

Hindi ako masyodong umiimik at tahimik lang laging nakaupo. I can't manage to speak anything about the incident. Kaya sila na mismo ang nag iiba sa diskusyong pinag uusapan.

Balak pa sana nilang ipaalam sa aking magulang na agad ko namang napigilan. Parang bumabaliktad ang sikmura ko sa tuwing maiisip kong malalaman nila ang nangyari.

Sila na muna ang nagbantay sa akin at tumulong para makapagpagaling bago bumalik sa hacienda nila. Of course naiwan sina Sucinco at Fort kaya kapag may oras ay bumibisita sila.

They still contact me if something happened na nagpagaan ng loob ko. Na kahit hindi ko naman sila direktang pamilya ay inaalala nila ang kalagayan ko.

Hindi 'to ang unang beses na nakita kong mag away silang magpipinsan. Though i know na ang kalagayan ko ang pinag uusapan nila. Sila ang gumawa ng paraan kung paano walang media ang makakaalam. At kami kami lang.

They wanted it to be as confidential as it is. Dahil pihadong sasalubungin ako ng mga reporters after the incident. 

Hindi ko na din tinanong kung nakulong ba ang magkapatid. I shrugged bago pa lumalim ang iniisip ko.

They don't allow any visitation. Tanging ang mga Dela Mercedes lang ang maaring bumisita. Rima and Cione visit me a while ago bago pa ako nakatulog uli at magising sa ingay.

Na tawag din sa akin sina Mommy para magtanong tungkol sa kalagayan naming mag asawa. I really wish I could tell them. Na guguilty akong hindi ko pinaalam yun sa kanila. Ayoko namang makunsumi pa sila. Somehow I feel fine with that. As long as I can keep it...i will. 

At nakakalungkot lang na hindi ko sila magawang bisitahin sa kondisyon ko. I was diagnosed with PTSD. I eventually experience nightmares and flashbacks. I was going in and out of consciousness.