Dream big, work hard and surround yourself with good people

Kom terug

Het is zaterdagochtend. Er klinkt getik op Hanna's slaapkamerraam. Echter draait Hannah zich om en kreunt. Ze heeft gisteren avonddienst gedraaid wat uitliep, waardoor ze 01:15 uur pas thuis was. Hannah is toch wakker geworden door het getik van buiten en wrijft in haar ogen. Ze werpt een blik op haar telefoon. 05:00 ziet ze op haar scherm staan. Veel te vroeg , denkt ze, maar ze wilt toch een blik naar buiten werpen. Het zou vannacht bovendien niet regenen en het klonk ook niet als regen. Ze zucht, slaat haar dekens van haar af en kijkt naar buiten. Niets. Dan besluit ze om de overloop op te lopen. Ze opent haar slaapkamerdeur en tot haar schrik wilt tegelijkertijd Kjell haar slaapkamerdeur openen. Hannah slaakt een zucht. ''Sjezus, Kjell, schrik mij wezenloos. Wat doe je hier zo ontiegelijk vroeg, t' is 05:00 uur in de ochtend'' Wrijft Hannah op haar voorhoofd, doordat ze hoofdpijn voelt opkomen. ''Ook goedemorgen Han. Staat je goed dit humeur'' Hannah zucht en keert zich om, om vervolgens op haar bed neer te ploffen. Hannah reageert er niet op. Wat bij Kjell voor een glimlach zorgt, hoe Hannah zich in de vroege ochtend gedraagt. Echter betrekt zijn blik, zodra hij weer beseft wat de reden is, waarvoor hij zo vroeg bij zijn vriendin voor de deur staat. Kjell schraapt zijn keel en klikt het nachtlampje naast het bed aan. ''Hannah, ik ben hier niet zomaar..'' Merkt Kjell terughoudend op. Hannah grinnikt en klopt op het bed naast haar als teken dat Kjell naast haar kan komen zitten. ''Nee, ik vind het niets voor jou inderdaad. Normaal laat je mij altijd liggen en-''Hannah breekt haar zin af en slikt een brok in haar keel weg als ze in de ogen van haar vriend kijkt. ''Kjell, voel je je wel goed?'' Kjells sclera 's worden rood van kleur. Kjell neemt plaats naast Hannah en slaat zijn ogen een tel neer. Hannah probeert zijn blik op te vangen pakt zijn gezicht vast met beide handen. Hierbij voelt ze tussen haar rechtervingers vocht glippen. Kjell kon een traan niet onderdrukken waarna hij Hannah aankijkt. ''Ik moet weg'' Zegt hij schor. Hannah kijkt haar vriend niet begrijpend aan. ''Hoe bedoel je weg?'' Vraagt Hannah niet begrijpend. Kjell schraapt opnieuw zijn keel. ''Ik ben gebeld door mijn moeder. Ze redden het niet op de ranch en ik moet bijspringen,'' Kjell pakt Hanna's linkerhand vast, die ze nog tegen zijn wang aan had liggen. ''Hannah ik moet naar Amerika, mijn vlucht gaat om 08:30 vanmorgen'' Hannah slikt een brok in haar keel weg en haar ogen vullen zich met tranen. ''Tuurlijk moet je gaan, ik begrijp het, maar laat me met je meegaan'' Laat Hannah haar rechterhand nu op Kjells borst rusten. Kjell schudt zijn hoofd, ook al had hij het liefst voluit 'ja' uitgeroepen. Kjell Laat Hanna's rechterhand los en laat haar hoofd tegen zijn borst aan leunen. ''Ik wil niet dat je je leventje hier opgeeft voor mij'' Hannah kan ook haar tranen niet meer bedwingen en laat ze dan ook lopen. Hannah lijkt buiten haar tranen ook boos te worden. Boos op haarzelf, dat ze zichzelf niet in tweeën kan splitsen. Ze maakt haar hand tot een vuist op Kjells borst en begint op zijn borst te slaan. ''Ik wil niet dat je gaat'' Zegt ze snikkend. Kjell sust Hannah om rustig te blijven, maar zijn woorden dringen nu werkelijk tot haar door, dat hij weggaat en zij hier blijft. Hannah begint harder op zijn borst te slaan. ''Hannah.. Han..'' Merkt Kjell op. Echter lijkt Hannah haar vriend niet te horen. ''Ssst.. sstt..'' Suddert Kjell, maar Hannah begint nu met twee vuisten op Kjells borst te slaan. ''Hannah!'' Roept Kjell dit keer duidelijk en staat op en trekt ook Hannah mee omhoog om haar stevig tegen hem aan te drukken. ''Hannah, ik kom terug. Ik kom terug en dan blijf ik bij je. Geloof me'' Hannah laat zich verdwijnen in Kjells omhelzing en verslapt. Ze pakt zijn schouders vast en zwijgt terwijl haar tranen blijven stromen. Ook Kjell moest zich groot houden. Hij weet dat Hannah enkel haar collega's heeft, want familie heeft ze niet meer. ''Het spijt me. Het spijt me, maar ik moest het je vertellen zodra ik het hoorde. Ik kon geen oog meer dicht krijgen'' Hannah maakt zich los uit de omhelzing van Kjell en ziet nu pas dat Kjell zijn rechterknokkels beschadigd zijn. ''Wat is er met je hand gebeurt?'' Kijkt ze haar vriend aan. Kjell trekt zijn schouders op en zwijgt een tel. ''Ik kan je niet missen'' Merkt hij uiteindelijk op. Hannah kijkt haar vriend neerslachtig aan. ''Gek dat je er bent, doe dat nooit meer'' Kjell zucht. ''Dat kan ik niet beloven'' Hannah drukt een lange kus op zijn lippen waarna ze hem omhelst. ''Ik wacht hier op je'' Merkt ze op met een knoop in haar maag.