Dream big, work hard and surround yourself with good people

Blouse van de liefde''

Hannah knippert met haar ogen. Buiten schemert het al, maar het vroege avondlicht heeft Hannah gewekt. Hannah frist zich een tel vlug op waarna ze nog ietwat slaperig van de trap af loopt. Ze kijkt in het rond, maar Kjell is nergens te bekennen. Ze zucht zacht waarna ze op de bank wilt ploffen. Halverwege ziet ze een paard in het land in het rond draven. Hannah zet weer volledige druk op haar benen en loopt op het raam af. Ze glimlacht, Kjell is met haar merrie aan het werk. Alhoewel het deels spelen is. Kjell doet namelijk naast barrel racen ook graag aan grondwerk, wat hij door Hannah nog meer heeft leren waarderen. Hannah trekt haar oude gympen aan waarna ze de deur opent en de veranda oploopt. ''Jullie zien er goed uit'' roept Hannah in de richting van het land waar Kjell bezig is. Kjell keek opzij bij het horen van Hanna's woorden en glimlacht waarna zijn blik verontwaardigd wordt. Hij stopt het grondwerk en loopt op het hek af net als wat Hannah doet, terwijl de merrie achter hem aan loopt. ''Vond je je eigen kleding niet goed genoeg?'' Vraagt Kjell lachend. Hannah glimlacht. ''Jouw kleren zitten gewoon lekker'' Kjell knikt geheimzinnig. ''Deze blouse komt mij bekend voor'' Merkt Kjell zo geloofwaardig mogelijk op terwijl hij zijn hersenen aan het werk zet. Hannah fronst haar voorhoofd. ''Is dat zo?'' Merkt Hannah stellig op en kijkt haar vriend diep in de ogen aan. ''Je weet het niet hé?'' Kjell bijt op zijn lip, terwijl Hannah met haar armen over het hek leunt en haar merrie over de neus streelt met haar linkerhand. ''Je hebt gelijk'' biecht Kjell dan toch op. ''Ik wist het!'' roept Hannah. Kjell lacht. Hannah haar mondhoeken die omhoog krulde verslappen. '''Wat lach je?'' Kjell zwijgt en brengt zijn hoofd naar voren. Hannah gaat in zijn beweging mee en laat zijn lippen die van haar raken. Van een kus komt een zoen. Kjell staakt al snel ''Waarom maken vrouwen het altijd zo moeilijk?'' Merkt Kjell op. ''Kom hier'' trekt Hannah Kjell aan zijn blouse om hem over het hek heen te laten klimmen. Kjell springt van het hek af. Zodra zijn voeten de grond aanraken duwt Hannah haar lippen op de zijne. Even verdwaald in elkaars liefde voor elkaar. Kjell legt zijn hand in Hanna's nek, terwijl zijn andere hand haar hand opzoekt. Hannah laat haar vingers in de zijne verstrengelen. Ze geeft een kneepje in zijn hand waarna Kjell Hannah optilt en hij haar meeneemt naar de veranda en vervolgens naar binnen. Hij zet haar neer en lijdt haar in de richting van de trap. Hannah kijkt niet waar ze loopt terwijl ze zijn lippen blijft aanraken met die van haar. Ze voelt haar rug tegen de muur aankomen en legt haar hand op zijn borst terwijl ze met haar andere hand de onderkant van zijn shirt omhoog trekt. Kjell trekt hierop zijn shirt uit en zet zich een tel van Hannah af. ''Ben je oké?'' Vraagt Kjell dit voor de tweede keer op een avond. Hannah knikt. ''Meer dan oké'' antwoord ze en wenkt een blik naar de trap. ''Ga met me mee'' Merkt Hannah verlangend op en neemt de trap naar boven. Hannah drukt de deurklink van de slaapkamer naar beneden waarna ze haar blouse wilt uittrekken en tegelijkertijd de toenadering bij Kjell opzoekt en wederom haar lippen op de zijne drukt. ''Is dat de blouse van onze date?'' Merkt Kjell zacht op. Hannah knik enkel, maar laat een glimlach niet bedwingen, '''je weet het nog'' antwoord ze toch zacht. Kjell trekt aan de laatste mouw van Hannah en gooit de blouse op de grond terwijl ze zijn riem losmaakt en hij zijn eigen knoop losmaakt. ''Ik wist het al die tijd al'' Terwijl ze zich naar hun bed bewegen gaan de laatste kledingstukken uit op het ondergoed na. ''Ik ga later in discussie'' Hannah laat zich op het bed zakken terwijl Kjell zich boven Hannah laat Hangen. Hannah laat haar hand door zijn haren gaan. Waarna de laatste kledingstukken uitgaan. Hun verlangen wordt deze avond nog eens bevestigd door de liefde naar elkaar.

Hannah laat haar hoofd op Kjell zijn borst rusten. ''Tijdens onze eerste date had ik nooit gedacht dat ik nu naast je zou liggen'' Merkt Hannah vredig op. Kjell glimlacht. ''Ik wel'' Hannah kijkt op. ''waarom geloof ik je nu wel?'' vangt ze zijn blik op. ''Omdat ik het meen'' is zijn antwoord. Hannah knikt zacht. Ze laat haar hoofd weer op zijn borst rusten en zoekt zijn hand op om hem een bemoedigend kneepje te kunnen geven. ''Je bent goed voor me, altijd geweest, onthoud dat, als je blieft?'' Vraagt Hannah. Kjell geeft Hannah een bemoedigend kneepje terug. ''Beloofd'' is zijn antwoord en drukt een kus op haar kruin.