Dream big, work hard and surround yourself with good people

Mevrouw wrak

Het team heeft avonddienst. Hannah is met Jazzley ingedeeld en starten hun surveillance om 16:00. Hannah pakt de autosleutels van de elektrische auto. ''jij rijdt?'' Vraagt Jazzley verontwaardigd. ''Ja..'' Antwoord Hannah terwijl ze het deurtje van het sleutelkastje dichtgooit. ''Wil jij dat?'' Vraagt Jazzley na. ''Ik ken de weg'' antwoord ze stellig. Jazzley grinnikt en geeft haar geen ongelijk, ''natuurlijk'' antwoord hij dan ook met een grijns op zijn gezicht. Jazzley werkt een half jaar in Zuid, maar was het Centrum gewend en daar ligt alles net even wat dichter bij elkaar. Mocht je in Zuid in moeilijkheden komen, is er niet binnen no-time een koppel op de achterhand, echter moet je dat niet tegenhouden om door te pakken in bepaalde situaties. ''Heb je het nog een beetje naar je zin op het werk?'' Hannah kijkt vanuit haar ooghoeken haar mentor een tel aan. ''Ja, ik mag niet klagen. Had alleen nooit verwacht dat ik in Amsterdam terecht zou komen'' Jazzley lijkt na te denken door zijn frons in zijn voorhoofd, ''jij woonde in, wat was het, Kortenhoef?'' Hannah begint spontaan te lachen. ''Je hebt het nog onthouden ook,'' Hannah schudt haar hoofd grinnikend. ''Het liefst verhuis ik nu nog naar Amerika'' ''met je vriend?'' Vraagt Jazzley. Hannah zucht en weet dat Jazzley weer eens in een plaagbui is. ''Je weet dat ik die niet heb'' Jazzley knikt. ''Weet ik, maar wat vind jij nou het leukste aan een jongen?'' Hannah zet haar lippen op elkaar. ''Hoe moet je dat weten als je nog nooit iemand hebt gehad?'' Jazzley had zo'n antwoord kunnen verwachten. Hannah is behoorlijk oppervlakkig tijdens zo'n onderwerp. ''Ik vind dat hij moeite voor jou moet doen, er zijn genoeg jongens op deze wereld, zowel goede als slechte, dus beloof me dat je niet met de eerste en beste genoegen neemt'' Hannah knikt en laat de woorden in zich opnemen. ''Mocht ik ooit iemand tegenkomen wil ik hem best kennis met je laten maken, kan je hem gelijk goedkeuren'' Glimlacht Hannah terwijl ze de auto stopt. "Dan weet ik hem in elk geval te vinden" Lacht hij. ''Heb je een nieuw wrak?'' Vraagt hij als hij weer is bijgekomen. Hannah knikt, ''Jup'' Ze stapt uit en loopt op het voertuig af. Ze zet haar hand tegen haar voorhoofd aan om beter door het raam te kunnen kijken. ''Dit is zeker een wrak, schimmel zit erin'' Merkt Hannah op. ''Ja, en heb je onder de auto gekeken?'' ''Onkruid, deze staat er al een tijdje'' Jazzley steekt een sigaret op ''Dat weet jij ook al?'' ''hm-hm'' Jazzley wuift zijn hand weg. ''Je moet wel een keer ophouden hoor, zo valt er niks te mentoren'' Hannah trekt een pruillip. ''Arme jij, je krijgt gewoon doorbetaald mag ik hopen'' Lacht Hannah, terwijl ze haar notitieboekje erbij pakt, het adres opschrijft van de locatie en het kenteken van het voertuig. ''Ja, dat wel, straks ga ik het nog saai vinden'' Hannah observeert de blik van haar mentor. ''Moet je niet terug naar het centrum?'' Jazzley haalt zijn schouders op. ''Misschien, ooit. Deze tijden vind ik wel heerlijk, ik wordt ook een dagje ouder'' Hannah knikt, maar is niet overtuigd. ''Wat?'' Kijkt Jazzley haar dan ook vragend aan. ''En het werk?'' Jazzley glimlacht. ''Ik kom hier tot rust, thuis heb ik een halve opvang voor kinderen'' Hannah schiet in de lach. ''Klinkt alsof je het op je werk rustiger hebt als thuis'' Jazzley beaamt dit door te lachen, ''is het ook'' 'hier wel'' gaat Hannah er verder op in. ''Ja, centrum is anders, maar dat is niet te vergelijken met Zuid,'' Jazzley gooit zijn peuk weg. ''Zullen we?'' Hannah knikt en beide stappen ze de auto weer in.

''Je vroeg net of ik het hier naar mijn zin had'' Merkt Hannah op. ''Klopt'' Antwoord Jazzley waarna Hannah haar vraag naar boven komt. ''Voor dit werk hoef ik weinig moeite te doen, maar ik vraag me af hoe dat met een aanhouding zit. Ik ben niet de grootste en kan mij voorstellen dat collega's zich niet voldoende gesteund voelen..'' Merkt Hannah op. Jazzley wendt zich tot Hannah. ''Luister,'' Hij vouwt zijn handen in elkaar en legt deze tussen zijn benen. ''Je moet je altijd afvragen samen met je collega of je de persoon tegenover je aankan, veiligheid staat voorop, maar er zijn hier collega's die hun collega's in dit soort situaties in de steek laten, waardoor de ander niet de mogelijkheid heeft om tot aanhouding over te gaan, dus mijn tip is om er gewoon voor te gaan'' ''dus gewoon een harde trap in zijn ballen geven'' Jazzley grinnikt. ''Hard en laag ja'' Bevestigd Jazzley. ''Daar kom ik wel bij'' Jazzley zijn mondhoeken krullen omhoog en begint luid te lachen. ''That's the spirit'' Antwoord hij dan ook.

Nadat Jazzley en Hannah nog langs het station geweest zijn om foutparkeerders weg te sturen en hebben gewacht tot de Markt was opgeruimd, zijn ze naar binnen gegaan om pauze te houden. Hannah loopt voorop de kantoortuin binnen waarna ze gelijk doorschiet naar de lijst van de wrakken. ''Zo, mevrouw van Beek, weer een nieuw wrak erbij?'' Merkt Soeff op, die al vanaf het begin van de dienst achter de computer zit. ''Jazeker'' Hannah schrijft alle gegevens van het voertuig op wat ze in behandeling heeft, zodat andere collega's geen dubbelwerk verrichten. ''Die houdt nooit op, mevrouw wrak is een betere naam voor der'' Merkt Jazzley op. ''Ja, dat is te zien, eten jongens, er is al voor mij gehaald'' Jazzley hangt zijn steekwerende vest over de rugleuning van zijn bureaustoel. ''Je hebt het ook zo goed voor elkaar hé'' Lacht Jazzley. ''Aanvoerders hé'' Knipoogt Hannah naar Soef. ''Jij snapt hem!'' Roept Soeff terwijl zijn neus de lucht van de verse chinees al ruikt wat Daylano en Alec hebben gehaald, de andere twee mannelijke handhavers van het team.