Dream big, work hard and surround yourself with good people

Geslaagd

De volgende dag is Hannah vroeg op, vroeger dan gewoonlijk. Ze wilt ontkennen dat het niets te maken heeft met gistermiddag, maar als ze een beetje logisch nadenkt, is dat de enige reden. Hannah heeft absoluut geen spijt dat ze langs de stal waar Kjell paarden traint, is geweest. Het was fijn, ondanks ze er niets meer achter wilt zoeken, maar onbewust toch al in werking is gezet en of dat nog zomaar ingetrokken kan worden is nog maar de vraag. 'Beloof me dat je niet met de eerste en beste genoegen neemt, er lopen genoeg mannen op de wereld' Herinnert Hannah zich de uitspraak van Jazzley nog. Ze zucht. 'Misschien hoef je hem niet eens meer voor te stellen' Komen ook die woorden naar boven. Hannah krabt met haar hand op haar achterhoofd en vult de emmers voor de paarden met Biks, iets groffer dan normaal. Soms zou ze willen dat ze haar gevoel en gedachten op pauze kon zetten. Hannah zegt de paarden gedag en geeft haar lieveling een kus op haar zachte neus. ''Tot eind van de middag Mis'' Sluit ze het buitenhek en vertrekt naar het werk.

Hannah komt tien minuten van te voren aan. Tegelijkertijd met haar collega en dat kan er negen van de tien keer, maar één zijn, alsof ze het beide getimed hebben. ''Geslaagde date?'' Vraagt Jazzley als eerst. ''Had ik me maar ziek gemeld'' Merkt Hannah op terwijl ze haar rugzak over haar schouder gooit. "Hoezo?'' Vraagt Jazzley op een serieuze toon. Hannah kijkt haar collega moedeloos aan. ''Was dat echt een serieuze vraag?'' ''Ja'' Antwoord hij opnieuw zonder twijfel. ''Je bent vermoeiend Jazzley'' ''Jij hebt gewoon niet kunnen slapen vannacht, omdat je maar aan één iemand hebt gedacht vannacht'' Hannah haar mond valt open. Jazzley schiet in de lach. ''Dat was jij in elk geval niet, want dan was het een nachtmerrie geweest!'' ''Dus ik heb gelijk?'' Vraagt hij. Hannah wilt antwoorden, maar ze komen onderweg naar het bureau Kjell tegen. ''Goedemorgen'' Merkt Kjell op en knipoogt naar Hannah. Hannah haar wangen worden iets roder wat ze het liefst had willen verbergen. ''Ik zei het je'' Giert Jazzley het in zich zelf uit en steekt zijn duim op naar Hannah. ''Ik weet niet waar je het over hebt..'' Antwoord Hannah terwijl Jazzley verder doorloopt en ze er nog liplezend achterna 'loop door' roept en met haar hand wuift. ''Ik snap niet dat ik het vol met hem heb gehouden als zijn leerling'' Merkt Hannah zuchtend op terwijl ze met Kjell verder de werf oploopt. ''Ík wel,'' Hannah kijkt Kjell niet begrijpend aan. ''Jullie zijn te goed op elkaar ingespeeld en als mentor en leerling samen heb je toch een start gemaakt samen en dat zal altijd zo blijven'' Merkt Kjell op. ''Ja, dat is zeker zo. Ik mag hem graag, maar AF EN TOE'' Benadrukt Hannah haar laatste woorden, zodat Jazzley dit hoort, terwijl ze haar handen opehoudt en haar vingers spreidt. Kjell lacht, ''Van je collega's moet je het hebben'' Hannah knikt bevestigend. ''Precies!'' ''Dat is ook bij mij zo toch?'' Vraagt Kjell deze vraag op een perfecte timing wat hij dan ook weet. ''Is dat een strikvraag?'' Vraagt Hannah dan ook. ''hm-hm'' Hannah wuift opnieuw met haar hand. ''Mannen!'' Roept ze dan ook terwijl ze voorbij de rookplek loopt waar Jazzley staat. Kjell en Jazzley kijken elkaar verbaasd aan en zoeken elkaars gezelschap op terwijl ze Hannah maar even laten afkoelen.