Dream big, work hard and surround yourself with good people

Mistral

Hannah rijdt met haar Opel Karl Rock naar haar opa toe, waar ze woont tot ze zelf iets gevonden heeft. Het liefst zou Hannah in een Ram willen rijden, maar één is dat niet te betalen en twee, de wegen in Nederland zijn niet zo breed als in Amerika. Simpel, niet ideaal dus, maar haar Opel Karl Rock maakt het een beetje goed, het lijkt op een miniversie van de Jeep. Haar auto is zwart van kleur en leren rijden in Amsterdam heeft ze kunnen afvinken, dus autorijden in haar woonomgeving is appeltje eitje. Hannah parkeert haar auto op het grind en stapt uit. Ze ziet de paarden van haar opa in het land staan. Sinds kort heeft Hannah ook een eigen paard. De merrie is bruin van kleur en heeft een aftekening, die een halve maan vormt op haar hoofd. De ogen van de 3-jarige merrie stralen rust en vriendelijkheid uit. Ze meet net zo groot als Hannah zelf tot de schoft. Een mooie hoogte om voor Hannah er op te klimmen. De merrie is nog maar net onder het zadel en pakt alles ontzettend goed op. Ze staat er nog maar net, dus de merrie mag nog niet bij de rest staan. Ondanks dat is ze erg nieuwsgierig naar ze en komt er af en toe een gil uit de paardenmond van de merrie met tegelijkertijd een voorbeentje omhoog, een echte merrie dus. Hannah loopt op haar paard af die in het andere weiland staat. ''Heej Mis, toe aan een poetsbeurt?'' Terwijl Hannah haar vingers laat kriebelen over de schoft van het paard, komt haar opa uit de schuur gelopen. Mistral laat haar lip naar voren gaan en strekt haar hals die ze steeds hoger houdt. Dit brengt een glimlach bij Hannah op haar gezicht. De merrie is er nog maar net twee maanden en ze is al zo eigen met Hannah. ''Zal je niet eens wat rustiger het erf op rijden? Straks krijg je nog een ongeluk'' Merkt Hanna's opa op. Hannah haalt haar paard uit het weiland met een halster. ''Ik wordt langzamerhand een Amsterdammer opa, wen er maar aan'' Hanna's opa glimlacht. ''Dat weet ik ook wel, maar zorg wel dat je jezelf heel houdt. Of dat nu met de auto of te paard is en zeker als ik vanavond naar Duitsland vertrek'' Hannah stopt en haar paard volgt haar teken. ''Je hebt toch wel vertrouwen in Mistral? Ze is nog maar drie en ze zet geen stap verkeerd'' Hannah loopt weer verder met haar paard naar het hek, waar ze Mistral vastzet. ''Misschien iets te veel'' Lacht Hanna's opa. Hannah haar mondhoeken krullen omhoog en ze kriebelt opnieuw over de schoft van haar paard. De goede oude man verbaasd het ook niets. ''Je moet dat paard niet te veel verwennen, Hannah'' Schudt haar opa zijn hoofd, terwijl hij de mand met bramen, die hij zelf heeft geplukt, mee naar binnen neemt in de woning waar hij en zijn vrouw zolang hebben geleefd. Hannah legt haar wijsvinger verticaal tegen haar mond en maakt een sussend geluid vanuit haar mond richting haar paard, alsof die het moet begrijpen. Hannah besluit vandaag de draf te oefenen en gaat met haar paard de bossen in. Ze is namelijk heel licht de basis van Endurance aan het oppakken, omdat ze dit later ontzettend graag met haar paard wilt doen en werkwilligheid en uithoudingsvermogen al op een goed niveau is voor zo'n jong dier.

Als Hannah haar paard heeft uitgestapt hoort ze haar telefoon trillen. Het is een Whatsapp bericht. Hannah stijgt af en opent haar telefoon. '1 bericht van Jazzley', leest ze van haar hoofdscherm af. Ze klikt op de melding waarna ze het volgende leest:

'Iedereen heeft wel eens een rotdag. Werktelefoon gaan we regelen. Alles komt altijd goed, tot morgen'.

Hannah glimlacht klein. Ze vraagt ze zich af waar ze had gestaan als ze niet in dit team in Zuid was ingedeeld. Voor elkaar klaar staan, staat bij Hannah hoog in het vaandel. Ze heeft namelijk niet veel mensen om haar heen. Haar moeder is vertrokken toen ze 4 was en haar vader is 5 jaar geleden overleden. Sindsdien woont ze bij haar opa, maar ook hij is niet de jongste meer. Hannah heeft vroeger brieven naar haar moeder geschreven, maar daar heeft ze nooit op gereageerd. Hannah houdt zich voor dat haar moeder de brieven nooit heeft ontvangen, omdat zij zelf het naar een verkeerd adres heeft gestuurd. Onzin natuurlijk, dat weet ze zelf ook, maar dat maakt het minder pijnlijk. Op haar werk denken ze dat haar ouders op vakantie zijn, ze praat veel over haar vader op het werk, daar is Hannah open in, maar het échte verhaal vertellen, is ze nog niet klaar voor.