Dream big, work hard and surround yourself with good people

Tussen bergen in

Hannah smeert haar cracker met een laagje Nutella. Kjell volgt het mes van Hannah die de laag pasta door de beweging van Hanna's hand uitsmeert. Hannah legt het mes neer als elk hoekje cracker bruin kleurt en neemt vervolgens een hap. Kjell grijnst. Hannah kauwt nog geen tweede keer of ze vangt de blik van Kjell op. ''Wat kijk je?'' Vraagt ze met een volle mond. ''Je bent net een kind met kerstmis als je chocolade neemt en je gezonde tour even links laat liggen" Hannah glimlacht en slikt haar hap door. ''Juist door zo en dan het links te laten liggen, geniet ik er extra van'' Kjell knikt tevreden, ''maak van 'zo en dan' er maar 'vaker van' '' Hannah kijkt haar vriend stellig aan. ''Ik dacht dat mannen altijd van strak en sexy hielden'' Kjell glundert hoofdschuddend nee. ''Je weet dat ik anders denk als anderen en jij hebt dit figuur van nature, dus ik heb niets te klagen'' Merkt Kjell op. ''jij hoeft het anders ook niet te laten'' Pakt Hannah het broodje vlug van Kjells' bord. Hij kijkt verbaasd op, ''wat doe je?'' Vraagt hij dan ook. ''Jij verbruikt elke dag nog meer calorieën, dan een topsporter, dus die kipfilet wordt dit keer vervangen door hetzelfde als wat ik eet'' Kjell zucht. ''Hier'' houdt Hannah het broodje voor Kjell zijn mond. Kjell brengt zijn mond in de richting van het broodje, waarna hij vlug het broodje van Hannah afpakt en in haar gezicht werkt. Ze slaakt een zucht. ''Jij vuile!'' Roept ze en staat op, om het broodje terug in Kjell zijn gezicht te smeren. Kjell maakt dat ie wegkomt waarna ze al snel tegenover elkaar komen te staan. ''Je ziet er verrukkelijk uit, mag dit ook?'' Vraagt Kjell en haalt zijn wijsvinger over Hanna's neus waar wat Nutella vanaf komt en het vervolgens van zijn vinger aflikt. ''Voor straf moet je er twee met Nutella op eten'' Maakt Hannah haar vriend duidelijk. ''Goed, maar ik maak eerst je gezicht schoon'' Kjell pakt al een paar keukenrolvelletjes en loopt vervolgens weer op Hannah af. Hij maakt met zijn rechterhand het gezicht van Hannah, aan de hand van keukenrolpapier weer schoon. Hannah kijkt Kjell in zijn ogen aan. ''Je wilt wat zeggen, is het niet?'' Kijkt Hannah bedenkelijk. Kjell slikt een brok in zijn keel weg. Hij knikt en stopt zijn hand en laat vervolgens ook zijn arm weer langs zijn zij hangen. ''Vanmorgen was de eerste keer dat je het over kinderen had..'' Hannah knikt en ziet dat Kjell zijn tong langs zijn lip haalt. ''Heb je er ooit eerder over nagedacht?'' Hannah zwijgt waarna ze het bevestigd door zacht te knikken. Ze pakt met haar rechterhand de hand van Kjell vast en stuurt hem naar zijn stoel toe. Kjell laat zich zelf op zijn stoel zakken waarna Hannah op zijn schoot komt zitten. ''Ik heb zelfs een tijdje terug over een naam nagedacht'' Kjell glimlacht klein. ''Voor een jongetje'' raad hij. Hannah glimlacht terug. ''Ja, een jongetje'' Kjell streelt met zijn hand over Hanna's schouder heen. ''Ik vind het leuk om erover na te denken, maar aan de andere kant best eng. Stel we krijgen een kind, dan wil ik dat hij of zij veilig is en we het alles kunnen geven wat een kind nodig heeft'' Kjell knikt. ''Ik hoef je dus niet te vragen of je moeder zou willen worden?'' Hannah gniffelt. ''Ik wist het nooit zo goed en nu misschien nog steeds niet, maar het lijkt mij wel heel mooi'' Kjell beaamt de woorden van Hannah. ''Wat had je voor naam in gedachten?'' Vraagt kjell. Hannah kijkt op en zonder enige twijfel antwoord ze: ''Remi'' Kjell herhaald de naam die Hannah zojuist noemde, ''prachtige naam en een meisjesnaam had je nog niet?'' Hannah glimlacht bescheiden. ''Die mag jij verzinnen'' Kjell knikt trots, ''dan ga ik daarmee aan de slag'' Hannah glimlacht, legt haar hand op zijn borst en drukt een kus op Kjells' voorhoofd waarna ze haar hand op zijn wang laat rusten. ''Ik moet nog steeds sorry zeggen'' Kjell fronst zijn voorhoofd, ''waarvoor?'' Vraagt hij dan ook. Hannah kijkt Kjell in de ogen aan. ''Je kiest voor een toekomst samen, dat wil ik ook. Ik wil hetzelfde Kjell, dus het wordt tijd om dat tegen je ouders te vertellen'' Kjell lijkt verbaasd. ''Weet je het zeker, heb je hier goed over nagedacht?'' Hannah knikt. ''Ja'' Hannah plaatst haar hand van zijn wang naar zijn haren en verstrengelt haar vingers in de blonde plukken. ''Ik had er nooit over mogen twijfelen, maar het was alsof ik tussen twee bergen in stond en ze beide tegelijk moest beklimmen, ik kon niet dezelfde dag nog beslissen'' Kjell slikt opnieuw een brok in zijn keel weg. ''Ik heb je de beslissing nooit willen afdwingen, neem de tijd die je nodig hebt'' Hannah schudt haar hoofd. ''Het leven is daar te kort voor'' Kjell knippert met zijn ogen en kan een traan niet bedwingen. Hannah vangt met haar linker hand een traan op en laat het gezicht van Kjell tegen haar borst rusten.