Dream big, work hard and surround yourself with good people

Cowboy

''Dat viel best mee toch?'' Kijkt Jazzley zijn collega met een ingehouden grijns aan. Hannah kijkt omhoog met een droge blik terug waarna Jazzley zijn grijns niet meer kan onderdrukken ''Je wordt bedankt, Jazz'' Jazzley knikt. ''Graag gedaan,'' antwoord hij dan ook. ''Ik ben trouwens wel echt benieuwd met wat voor jongen jij later thuiskomt'' Hannah zet haar lippen op elkaar waarna ze niet lang over haar antwoord hoeft na te denken, ''ik ook'' Jazzley schiet in de lach. ''Tjongejonge, moet je daar niet eens over nadenken dan?'' Hannah glimlacht klein. ''Je bent de eerste aan wie ik hem voorstel als de tijd rijp is oké'' Slaat Hannah haar armen over elkaar en leunt met haar rug tegen de muur aan. Jazzley drukt zijn sigaret uit. ''Daar hou ik je aan'' Hannah grinnikt en schudt haar hoofd en wilt de hoek omlopen om het bureau in te lopen als ze tegen Kjell aanloopt. ''Oh sorry'' Zeggen ze beiden in koor. ''Ehm, ik had je niet zien aankomen'' Worden de wangen van Hannah net wat roder dan gewoonlijk. Jazzley heeft dit natuurlijk net zien gebeuren. ''Geeft niks joh, had alleen niet verwacht dat je mij over het hoofd zou zien'' Kijkt Kjell Hannah in de ogen aan. Hannah gniffelt, "zou je zeggen" antwoord ze waarna ze zich van hem afwendt. Jazzley loopt met een boog om ze heen. ''Oh Hannah, kan ik zo nog wat aan je vragen?'' Loopt Kjell al in de richting van de auto. Hannah keert zich om. ''Natuurlijk'' Antwoord ze en loopt richting de deur die Jazzley nog even voor haar open houdt en drie keer raden waarom. ''Misschien hoef je hem niet eens voor te stellen'' Grapt Jazzley. Hannah loopt met vlotte passen langs hem heen. ''Zet dat maar uit je hoofd!'' Roept ze geïrriteerd wat bij Jazzley voor een glimlach zorgt.

Eenmaal boven komt Kjell ook vlak daarna naar boven gelopen. Hannah verstopt zich het liefst in de kleedkamer of op het toilet, maar probeert zich niet te laten kennen. ''Hannah?'' Roept Kjell vragend als Hannah naar de papierversnipperaar loopt. ''Heej, je wilde wat vragen?'' Kjell knikt. ''Jij rijdt paard toch?'' Vraagt hij. Hannah knikt. ''Klopt, hoe weet je dat eigenlijk?'' Kjell glimlacht en leunt met zijn handen op de lange tafel naast de papierversnipperaar. ''Ik zie redelijk snel of meiden daar gevoel voor hebben'' Hannah grinnikt bedenkelijk. ''Kon ik dat maar'' Antwoord ze. ''Ik rij ook'' Merkt Kjell op. Hannah kijkt verontwaardigd op. ''Jij?'' Vraagt ze verbaasd. ''Hm-hm, ik heb familie in het buitenland wonen en daar heb ik leren rijden toen ik klein was'' Verteld Kjell. Hannah stopt even waarmee ze bezig was en wendt zich tot Kjell. ''Had je familie daar een stal?'' Vraagt Hannah nieuwsgierig. Kjell knikt ingetogen. ''Soort van,'' Glimlacht hij ''Een ranch'' Maakt hij zijn zin af wat bij Hannah haar oren doet laten klapperen. Hanna's ogen worden groot. ''Een ranch?!'' Roept ze iets te enthousiast. Collega's in de verte kijken dan ook op, die richting de kantoortuin lopen. Kjell glimlacht. ''Ja, wil je foto's zien?'' Kjell wilt al met zijn hand naar zijn telefoon grijpen. ''Beter van niet,'' Merkt Hannah eerlijk op ''wordt spontaan jaloers op je'' Kjell glimlacht. ''De ranch is een beetje ver om je mee naar toe te nemen, maar ik train ook wat paarden hier in de buurt, als je wilt?'' Vraagt hij rustig en gecontroleerd. ''Je bedoeld dat ik met je mee mag?'' Kjell knikt. ''Als je dat wilt natuurlijk, ik wil je nergens toe dwingen'' Hannah steekt haar wijsvinger naar hem op. ''Alleen als je als een Cowboy rijdt'' Bijt Hannah op haar lip, in de hoop dat hij 'ja' zal zeggen. ''Goed geraden'' Antwoord Kjell. Hannah haar mond valt open en lacht van verbazing tot blijdschap. ''Are you kidding?'' Kjell schudt zijn hoofd. ''Ik wil een vrouw geen valse hoop geven, dus nee. Komt morgen uit?'' Hannah pakt de rest van de formulieren. ''Dat moet lukken'' Kjell steekt zijn duim omhoog. ''Vergeet je cap niet'' Knipoogt hij. Hannah glimlacht en voelt haar lichaam nog nagloeien. Ik ben zojuist gewoon gevraagd om mee te gaan door een Cowboy?! Jazzley komt de gang opgelopen in de richting van Hannah. ''Iets te vieren? Je kijkt zo vrolijk'' Hannah probeert haar gezicht weer normaal in plooi te brengen. ''Ik ben altijd positief, dat weet je'' Jazzley zet een dubbele Espresso voor zich zelf klaar. ''Toevallig geen afspraakje?'' ''Nope'' antwoord Hannah misschien iets te direct. Jazzley keert zich om in de richting van Hannah. ''Dubbele Espresso voor jou om bij te komen dan maar?'' ''Heb ik niet nodig'' Zet Hannah de papierversnipperaar uit. ''Zeker weten?" Grinnikt hij dan ook. ''Heel zeker!'' Loopt Hannah voor hem uit terwijl ze zich wel voor haar kop kan slaan. Natuurlijk weet Jazzley wel beter en dat weet ze net zo goed als Jazzley zelf. Hij loopt dan ook met een grijns terug achter Hannah aan naar de kantoortuin.