Dream big, work hard and surround yourself with good people

De trap

De volgende ochtend draait Hannah weer dienst. Dit keer stapt ze uit een andere auto dan ze gewenst is, namelijk een automaat waardoor ze minder druk hoeft uit te voeren op de pedalen. Hannah pakt haar krukken uit de achterbak en stapt wat langzamer met één been naar de ingang van het bureau. Zodra ze bij de trap aankomt zucht ze. De trap omhoog naar de kantoortuin is niet veranderd, maar het lijkt alsof ze nu pas beseft hoeveel treden het zijn. 'Dit wordt een lange dag' , is dit de zin wat zich in Hanna's hoofd afspeelt. De deur van de mannenkleedkamer wordt geopend. ''Hannah?,'' Hoort ze verbaasd achter zich. Hannah kijkt achterom. ''Wat mankeert jou?'' Vraagt Jazzley. ''Ehm, m'n paard werd een beetje boos op een ander paard'' Verteld Hannah. Jazzley loopt naar Hannah toe. ''Ben je getrapt door je paard?'' Vraagt hij dan ook. Hannah schudt haar hoofd betwijfelend. ''Als ik er niet tussen was gesprongen zou ik geen trap hebben gekregen, dus ik ben zelf de oorzaak'' Zucht Hannah. Jazzley kijkt zijn collega vol ongeloof aan. ''Je bent ook gek jij, dat je tussen twee paarden springt'' Hannah bijt op haar lip en knikt bevestigend. ''I know, maar iemand moest het doen'' ''t-t-t-t,'' zegt Jazzley hoofdschuddend. ''Je springt wel tussen twee wilde paarden in, maar je duwt geen zwerver van je af'' Hannah kijkt haar collega beledigend aan. ''Dat hadden we besproken,'' Zet Hannah haar kruk op een tree waarna ze haar ene voet erop zet. ''Ik ga..-'' Hannah kan haar zin niet afmaken. Wanneer ze een stap omhoog wilt zetten en al haar gewicht op haar ene voet uitvoert, raakt ze uit balans. ''Ho! Wacht nou maar even," Roept Jazzley en pakt Hannah snel bij haar schouder. ''Zal ik je even helpen?'' Hannah knikt uiteindelijk. ''Vooruit, omdat jij het bent'' Glimlacht ze. ''Ja ja'' Grijnst Jazzley. ''Hulp nodig?'' Staat Kjell bovenaan de trap. ''Dat zal ze niet afslaan,'' Hannah haar mond valt open. ''Zeg, ik kan heus wel voor mezelf praten'' merkt Hannah bijdehand op. Jazzley grinnikt. ''Dan had je het nooit gezegd'' Hannah zucht vermoeid. Deze woorden brengen bij Kjell een snelle glimlach op het gezicht, zodat het onopgemerkt voor Hannah blijft, hoopt hij dan. Kjell loopt Hannah en Jazzley tegemoet. ''Heeft ze ineens twee mannen om zich heen staan die zich over haar ontfermen'' ''Zeg niet zo overdrijven, ik kom er echt wel, ook zonder jullie hulp, maar dan doe ik er wat langer over. ''Hannah, jij zit werkelijk vol verrassingen'' Merkt Kjell op. ''Koppig zul je bedoelen'' Valt Jazzley tussen het gesprek in waar Hannah natuurlijk een schepje bovenop doet; ''Heb ik niet van een vreemde, één of andere Amsterdammer heeft mij zo gevormd'' Merkt Hannah sarcastisch op. Kjell en Jazzley werpen een blik naar elkaar terwijl Jazzley zijn wenkbrauwen even omhoog houdt en Kjell zacht zucht, aangezien Hannah soms voor twee vrouwen geldt.