Dream big, work hard and surround yourself with good people

't is jij of ik

Hannah rijdt die middag met haar paard de bossen in. Ze begint in stap en wanneer de paden steiler worden, pakt ze een handdrafje mee. De zon schijnt tussen de bladeren door van de bomen. Hierdoor vallen er enkele zonnestralen op het pad wat voor een mooie verschijning zorgt waar Hannah naartoe moet rijden. Na een half uur rijden ziet Hannah de heuvel in de verte voor zich. Ze rijdt het bos uit en komt op het open veld uit. Kjell ziet ze nog niet te paard, maar hij zou voorbij de heuvel om 14:00 op Hannah wachten. Hannah ziet dat de bodem onder haar wederom steiler wordt. Ook haar paard voelt dit aan en ze hoeft enkel haar handen naar voren te halen terwijl ze haar vingers om haar teugels heen heeft gevormd. Mistral galoppeert met stevige afdrukken de heuvel op waarna de merrie briest. Van elke galoppas geniet de jonge merrie, waardoor Hannah zeker weet dat ze Kjell zal verslaan.

Eenmaal op de heuvel remt Hannah haar paard af en valt de merrie terug naar de draf. Ze ziet Kjell in het dal staan en glimlacht. ''Heej, je bent op tijd'' Merkt Hannah op. ''Ik heb geleerd dat je een vrouw nooit moet laten wachten'' Hannah lacht. ''Goede opvoeding wel'' Kjell knikt, ''Mijn moeder heeft mazzel met mijn vader gehad. Ze zijn nog altijd samen terwijl meer dan de helft van de wereld in een scheiding zit'' Hannah zet haar lippen een tel op elkaar. ''Als ze het al zo ver hebben geschopt zal het hopelijk zo blijven'' Kjell knikt opnieuw, maar dit keer minder gemotiveerd. ''Weet je, ze zeggen toch wel eens dat de liefde omslaat naar 'houden van,'' Hannah luistert aandachtig en begrijpt de woorden van Kjell, ze zendt hem dan ook een bevestigende blik. ''Dat komt denk ik in elke relatie voor'' Een zachte zucht verlaat Hanna's mond. ''Geloof je dat denk je, dat liefde zich zomaar opzij laat zetten voor het 'houden van', van een persoon?'' Vraagt Hannah oprecht. Kjell haalt zijn schouders op. ''Ik denk dat het iedereen kan overkomen, maar dat je daar zelf bij bent'' Hannah glimlacht klein. ''Dat vind ik een goeie, het idee maakt me namelijk bang'' Kjell fronst zijn voorhoofd. Hannah lacht terughoudend, ''ik bedoel, dan kan je toch net zo goed geen relatie beginnen?'' Kjell lijkt erover na te denken waarna hij zijn mond opent. ''Laat je dan niet je leven aan je voorbij gaan? Zet je al dat geluk en plezier op het spel?'' Hannah frummelt aan haar teugels. Ze kijkt even naar beneden waarna ze weer opkijkt naar Kjell, ''Soms is het moeilijk om geluk te vinden weet je..'' Kjell lijkt de juiste woorden snel op te vissen. ''Je moet van het leven genieten Hannah, elke seconde, dus wie wint?'' Kjells antwoord doet Hannah laten grinniken waarna ze haar gezicht terug naar een serieuze blik trekt. ''Het is jij of ik, Cowboy'' ''Jij zegt het'' Antwoord hij en tikt met zijn wijsvinger de rand van zijn cowboyhoed aan waarna hij zijn paard een 'go' geeft. Hannah krijgt geen tijd om de groet van Kjell te verwerken waar ze het eerder over heeft gehad. Ze haalt zoals altijd haar handen naar voren en klikt dit keer met haar tong. ''Ga maar!'' Roept ze naar haar merrie. Kjell is al een eind naar voren, maar Hannah 'kruipt' zijn kant op. Ze voelt dat haar merrie haar hals verder en verder strekt en de benen maken vluggere passen naar voren om Kjells paard in te halen. Na 25 meter lopen ze kop aan kop en ziet Kjell de grijns op Hanna's gezicht verschijnen. Beide sporen hun paarden aan richting het eind van het veld. Dit is Hanna's redding geweest. Ze weet Kjell in te halen en remt af. ''Je groet was slechts een afleiding, helpt alleen als ik niet van je hoef te winnen'' Beloont Hannah haar paard die briest en bijkomt van de galoppassen. Kjell houdt zijn hoofd schuin en knikt tevreden. ''Ik kan er geen woord over vuil maken, goed gedaan cowgirl'' Knipoogt hij. ''Dank je wel'' antwoord Hannah dan ook met een glimlach en ze stappen verder tot waar hun paden zich scheiden.