Dream big, work hard and surround yourself with good people

Telefoontje

De volgende ochtend is Hannah al vroeg op. Het is 05:00 in de ochtend en ze loopt in haar joggingbroek en sweater naar de stallen. Ze ziet door het donker niet veel. Door de schemering valt er enig licht door de ramen naar binnen van de stallen en kan ze nog net enkele paardenhoofden naar beneden zien hangen doordat de paarden in slaap gedommeld zijn. Ze loopt zo zachtjes mogelijk naar de stal van Mistral toe met een emmer in haar hand. Ze kijkt over de rand van de stal heen en ziet haar paard in het stro liggen. Hannah glimlacht. Ze zet de emmer neer er loopt stilletjes achteruit om de lichtschakelaar te activeren. De paarden worden wakker door het licht wat door de stallen schijnt. ''Goedemorgen jongens'' Groet Hannah haar viervoeters. Ze loopt opnieuw naar de stal van Mistral en legt vervolgens in elke stal een appel in de voerbak, die ze bij zich had in de emmer. Ook gooit ze 1/4 deel krachtvoer in de voederbakken van elk paard. Als de paarden hun voer hebben, gooit Hannah de stallen open, zodat ze het land op kunnen. Enkel Mistral laat ze nog op stal staan, deze mag haar nog vergezellen terwijl ze de andere stallen mest. De merrie staat nog rustig aan het stro te knabbelen en duwt af en toe de neus in de nek van Hannah als ze in de buurt van Hannah kan komen door haar hals over de stalwand te strekken om vervolgens met haar neus over de bodywarmer van Hannah te kriebelen. Nadat Hannah alle stallen heeft gemest, inclusief die van Mistral, zet ze ook Mistral in het aparte land. De paarden kunnen tot vanmiddag half 4 zich op het land vermaken en hun buikjes rond eten, dit hebben ze ook nodig, omdat Hannah de paarden traint, haar opa kan er immers niet meer op.

Als Hannah een douche heeft genomen en haar uniform heeft aangetrokken is ze klaar om te vertrekken naar haar werk. Eenmaal op de weg gaat Hanna's telefoon af. Ze wilt eigenlijk niet opnemen, omdat ze liever niet belt tijdens het autorijden, maar het zou ook haar opa kunnen zijn die misschien zijn gps signaal is verloren, hij moet immers naar Duitsland voor de Bramen sap die hij en zijn vrouw altijd klaarmaakten voor de inwoners in het dorpje waar ze elk jaar op vakantie gingen. Nu zet haar opa de actie voort, maar dan zonder zijn vrouw, dit geeft Hanna's opa een voldaan gevoel en de inwoners zijn dol op hem. Hannah besluit op te nemen en krijgt tot haar verbazing een vreemde stem aan de lijn.

''Goedemorgen, excuses dat ik u zo vroeg stoor, maar u stond als eerst in de contacten van de heer Veldbos'' ''Met wie spreek ik?'' Vraagt Hannah. ''Ik ben arts Koopman, waar bent u?'' ''Ik zit in de auto, wat is er met mijn opa aan de hand?'' Hannah haar hart schiet in haar keel, wat immers niet snel gebeurt. ''Kunt u uw auto aan de kant zetten?'' Hannah lijkt afwezig en ziet plots felle koplampen op haar afkomen. Ze wilt haar auto nog omsturen, maar de weg is te smal en de snelheid van de andere automobilist te hoog. Hannah raakt van de weg en haar telefoon raakt het signaal kwijt. De lijn valt dood.

De klok tikt 07:00 aan. Alleen een collega uit een ander team komt nog naar binnengelopen waarna de deuropening leeg blijft. ''Is Hannah niet aanwezig vandaag?'' Vraagt Soeff hardop door de briefingsruimte die de briefing organiseert. Enkele collega's halen hun schouders op, anderen kijken niet-wetend naar de deur, alleen Jazzley kijkt merkwaardig op en opent zijn mond. ''Dat is niets voor Hannah'' Soeff beaamt dit, maar desondanks start hij de briefing. Nadat de briefing is afgerond kijkt Jazzley op de dienstlijst en ziet dat Hannah vandaag, zoals hij al had verwacht, gewoon dienst heeft. Een uur later krijgt Soeff een telefoontje. Volslagen hangt hij op waarna hij direct omschakelt om tot actie over te gaan. Hij roept Jazzley bij zich en neemt hem mee naar de gang. Hij kijkt nog om zich heen om te zien of er nog andere collega's vlak in hun nabijheid aanwezig zijn, maar dat signaal is negatief. ''Jij hebt nog niks van Hannah gehoord zeker?'' Vraagt Soeff aan zijn collega. Jazzley schudt zijn hoofd. Soeff schraapt zijn keel waarna hij zijn mond opent. ''Ik kreeg net een telefoontje vanuit het ziekenhuis, Hannah heeft een ongeluk gehad. Ze weten nog niet precies wat er gebeurd is, maar het schijnt dat ze tijdens het rijden een telefoontje kreeg wat slecht nieuws betekende'' Legt Soef uit. ''Dat meen je niet, hoe ernstig is het en is ze alleen?'' Soeff haalt zijn schouders op. ''Ze wordt nu onderzocht en haar ouders zijn nog steeds op vakantie'' Jazzley zucht gespannen. ''Ga je naar haar toe?'' Soeff schudt zijn hoofd. ''Ik kan hier niet weg, maar dat wilde ik juist aan jou vragen, dan licht ik straks de rest in'' Jazzley knikt begripvol, ''Ik hou je op de hoogte'' Antwoord hij dan ook waarna Soeff terugknikt, ''Neem die nieuwe leave maar mee, maar rij voorzichtig, ze is nog niet bij kennis'' Jazzley steekt zijn duim in de lucht en haast zich naar het sleutelkastje waarna hij de auto pakt.