Dream big, work hard and surround yourself with good people

onverwacht

Hannah heeft vandaag vrij van haar werk en is begonnen met het schoonmaken van de ramen van het huis. Ze pakt als eerst de binnenkant en merkt dat zo'n grote woning niet makkelijk te onderhouden is. 'Hoe zullen opa en oma dit al die tijd hebben gedaan?' Vraagt Hannah dit zich in zichzelf af. Hannah is na drie kwartier klaar met de binnenkant waarna ze een ladder uit de schuur haalt en deze tegen de muur zet op de veranda. Ze hoort achter zich gehinnik en weet gelijk dat het haar merrie is waar het gehinnik vandaan komt. Hannah glimlacht. ''Lach maar, als jij een persoon was had ik de doek aan jouw gegeven en op de stoel naar je toegekeken'' Merkt Hannah op naar haar paard. Ze praat wel vaker tegen de viervoeters die voor de woning van het verse gras genieten. Hannah klimt de ladder op en haalt de vochtige doek langs het raam en zo gaat ze elke raam af aan de buitenkant. Halverwege stapt Hannah van de ladder en gooit de doek op de grond. Met in haar ene hand de emmer met sop haalt ze haar andere hand door een losse pluk haar uit haar staart. Hannah zucht. ''Jij bent dru..-'' De zin kan niet afgemaakt worden. Hannah slaakt een zucht waarbij er ook een gil vanaf kwam. Hierdoor laat ze de emmer met sop op de grond vallen en voor de helft komt het water over een bekende heen. Hannah kijkt op. ''Sjeetje, doe dat nooit meer..'' Zucht Hannah nogmaals. Kjell lacht, ''nou, ze moeten jou ook niet met een spooktocht mee laten doen hm'' Hannah grinnikt. ''Ik had hier gewoon niemand verwacht. Jazzey is de laatste persoon die hier op het erf is geweest en dat is al even geleden. Oja, en daarvan was ik soort van op de hoogte'' Kjell knikt aarzelend. Hannah kijkt hem in de ogen aan. Ze knippert in haar vingers waarna haar wijsvinger naar Kjell wijst. ''Was het bijna vergeten, maar old school was het niet waar?'' Kjell knikt, ''precies en daarom heb ik van te voren niets over de app laten weten'' Hannah fronst haar wenkbrauwen. ''Thanks for that'' ''youre welcome'' Hannah grijnst. ''Wat?'' Merkt Kjell vragend op. ''Een cowboy zou zijn hoed dan op moeten hebben en hem een stukje van zijn hoofd moeten halen en terugzetten op zijn hoofd'' Kjell trekt zijn spijkerbroek wat rechter. ''Je kijkt te veel films Hannah'' Hannah kijkt een tel omhoog. ''Maybe, maar als je dan toch een Cowboy tegenover je hebt staan, kan ik daar natuurlijk moeilijk omheen, dit is Nederland en ik zal je uit de droom helpen, nog een uithoek ook'' Kjell grinnikt, ''hoeveel ramen moet je nog?,'' Wijst hij naar één van de ramen achter Hannah. ''Ik had gehoopt dat je mij er niet aan zou herinneren..'' Zucht Hannah licht. ''Ik wil ook niet dat je verder gaat, je bent gek dat je die ladder op gaat en hier in the middle of nowhere ramen zeemt op minstens 4 meter van de grond'' Hannah pakt de emmer op van de grond en loopt naar de plantenbak. ''Dus je deelt ook wel dezelfde mening als ik, dat het hier een uithoek is?'' Hannah gooit het overige water weg tussen de planten. ''Het is zeker geen Amerika, maar alsnog mooi'' Hannah knikt twijfelachtig. ''Fijn voor jou, maar wat is de reden dat je hier echt bent? Niet om te kijken hoe ik ramen zeem'' Hannah loopt weer de kant op van Kjell de veranda af richting het weiland. Kjell volgt haar. ''Klopt, ik wilde weten of je een bepaalde tijd wilt afspreken voor onze race?'' Hannah grijnst. ''Ah, die race. 14:00 voorbij de heuvel?'' ''Je noemt dat een heuvel?'' Haalt Kjell zijn wenkbrauwen stellig omhoog. Hannah rolt haar ogen. ''Niet zo flauw, een heuvel blijft een heuvel'' Kjell knikt, ''14:00 bij die mega grote heuvel dan'' Antwoordt hij lachend. Hannah haar mond valt open. ''Je neemt mij gewoon in de zeik! Het is jij of ik hé'' Kjell keurt dit goed door te knikken. ''Dat weet ik'' antwoord hij dan ook terwijl hij Hannah in de ogen aankijkt. Hannah merkt dat haar vermoeidheid in energie overslaat. Dat was net wat ze nodig had. Hoe vrolijk ze ook lijkt en hoe soepel alles lijkt te verlopen, ze was aan een vrije dag toe.